Take Our Daughters and Sons to Work Day

Het begon vele jaren geleden als "Take Your Daughters to Work Day" en is inmiddels uitgebreid naar "Take Your Daughters and Sons to Work Day" en wordt heel serieus genomen. Zo serieus, dat Kai vandaag met Rick mee naar zijn werk moet (niet dat hij het erg vindt) en dan een project moet volbrengen.

Katja is jaren achtereen ook meegeweest, maar heeft het op het moment te druk met examens en bijlessen, dus zij gaat op tijd naar school. Ook Saskia wil liever naar school, wat heel wat betekent, want vorig jaar greep ze iedere gelegenheid aan om niet naar school te hoeven.

Kai en Rick vertrekken dus richting Washington. Bij Microsoft hebben ze ieder jaar een heel programma voor de kinderen, waarbij ze van alles over het bedrijf leren. Daarna interviewt Kai Rick terwijl ze bij Cosi lunch eten.

Zelf ga ik naar Christine en we lopen bijna zes mijl, genietend van de zonnende schildpadden in de vijver en (ok, minder van) de blazende Canadese ganzen, die hun nest beschermen. Wat wel weer schattig is, is het gezinnetje Gans, dat we voor ons langs zien waggelen.

Rick heeft om een uur een afspraak bij de Secret Service vlakbij Chinatown. Ik zal dan Kai van hem overnemen om de middag met zoonlief in de stad door te brengen.

Na een snelle douche parkeer ik de van bij Claudia, die tegenover de Metro woont, en de trein staat al te wachten. Ik heb mijn boek mee en voor ik het weet zijn we bij Metro Center, waar ik uitstap.

De Secret Service is een paar blokken lopen. Om me heen zie ik allerlei ouders met hun kinderen naar buiten komen om te gaan lunchen. De leeftijden van de kinderen varieren van lagere school tot oudere tiener. De meesten hebben plastic zakken met opdruk bij zich, waaruit blijkt, dat het bedrijf speciaal voor deze dag van alles heeft gedaan. Heel interessant, dat deze dag zo belangrijk is geworden met de jaren. Het is natuurlijk ook heel goed voor kinderen om te zien, waar hun ouders hun dagen doorbrengen en wat ze doen.

Om kwart over twaalf sta ik voor het gebouw van de Secret Service op H Street. Aan niets is te zien, dat hier de Secret Service zit. Het is een mooi, oranje bakstenen gebouw met zware deuren. Het is lunchtijd en ik zie ook hier kinderen met hun ouders naar buiten komen, ook hier met bedrukte plastic tassen met allerlei spulletjes. Er worden taxi's geroepen, want de groepjes gaan lunchen.

Rick is laat en ik bel hem toch maar eens. En dan zie ik ze in de verte aankomen. De verkopers van Microsoft zijn ook mee, strenge zakenmannen in hun pakken, Rick ook. Kai in zijn shorts en sweatshirt is nog niet helemaal de zakenman, maar hij heeft wel genoten (vooral van de sandwich voor lunch!).

Het oorspronkelijke plan was, dat Kai en ik bij het American Indian Museum zouden gaan lunchen, maar hij heeft dus al gegeten. Gelukkig is hij een groeiende jongenstiener en er kan nog wel iets bij. We nemen een taxi naar het museum, Kai's eerste taxi ooit in Washington. Zoals gewoonlijk (dit is het lekkerste gerecht) geniet ik van de zalm, fiddlehead varen sla en wilde rijst sla. Kai eet een overheerlijk (ik moet natuurlijk een hapje proberen) bosbessen vlaaitje.


Het Natural History Museum, Kai's absolute favoriet, staat als volgende op de agenda. Het Smithsonian Instituut is het grootste museum complex ter wereld (en het is gratis!) en dat merk je wel, als je van het ene naar het andere museum loopt. Het is een goed kwartier lopen tussen de twee musea en toch liggen ze allebei aan de National Mall.


Natural History Museum

Het is net voor tweeen als we aankomen en we kopen meteen kaartjes voor de IMAX voorstelling van vijf voor half drie. Er zijn op het moment twee IMAX's hier, die we nog niet gezien hebben: Wild Safari 3D en Aliens of the Deep. Die laatste moeten we op een andere dag, waarschijnlijk deze zomer, maar gaan zien.

Het halve uur voor de film brengen we door in het mooie zoogdieren gedeelte van het museum. Ik leer van alles, bijvoorbeeld, dat onze eekhoorntjes wel degelijk een winterslaap hebben. De dieren daar zijn zo echt, we vragen ons af of ze allemaal opgezet zijn of nagemaakt (hopelijk het laatste). Dit is ongeveer een tiende van het hele museum, het valt niet te beschrijven hoe groot de musea hier zijn!


Een luipaard met zijn prooi

De IMAX is, zoals altijd, prachtig! Je krijgt helemaal het gevoel mee te rijden in de jeep en de dieren van heel dichtbij te zien. Het maakt, dat ik een safari in Zuid-Afrika wil gaan doen. Maar die zijn zo duur! Mijn vader heeft geen idee hoeveel geluk hij heeft, dat hij dat zomaar wel kan doen!

Als de film klaar is moeten we rennen naar de Metro. Mijn spieren werken helemaal niet mee op het moment en dus heb ik de wekelijkse massage hard nodig. Laura is zo lief om haar andere klanten te zeggen, dat ze een kwartier later zal zijn. Om vier uur rol ik zo uit de Metro op de massage tafel (bij wijze van spreken dan).

De rest van de avond is een wir war van heen en weer rijden met Katja, Kai en Saskia en hun honderd verschillende verplichtingen.

We kijken nu naar American Inventor en iemand zegt tegen zijn moeder "You're the best mom ever". Kai zegt spontaan: "Zij is niet de beste moeder, Mammie, dat ben jij!". Om dat uit de mond van mijn bijna 14-jarige tiener te horen doet me heel veel!

En, hoera, de FBI heeft onze vingerafdrukken terug gestuurd, we zijn nooit gearresteerd (alsof we dat niet wisten, maar goed).

En met die heerlijke gedachte ga ik naar bed!