Buiten computeren

Wat is wireless internet toch een prima uitvinding! Daar zit ik dan in het avondzonnetje lekker buiten te computeren. Het is 27 graden en er staat een lekker windje, om me heen staan alle bomen te bloeien en is het al zo groen, dat ik de achterdeuren van onze achterburen al niet meer kan zien (hoewel ik de arme eenzame beagle nog prima hoor, helaas). 's Zomers is het hier met alle bladeren en bomen zo heerlijk prive!

Al het gebloei maakt wel, dat er heel veel pollen zijn. Mijn neus en ogen kriebelen de hele dag en ik nies me te pletter! Voor ik hierheen verhuisde had ik nooit last van allergieen, maar hier heeft iedereen er wel in meer of mindere mate last van. Alles bloeit ook zo uitbundig en tegelijk! Gelukkig zijn de antihistamines vrij verkrijgbaar bij de drug stores.

Saskia wordt vanochtend helemaal opgewonden wakker, want vandaag is het "career day" bij haar op school en Rick gaat over zijn baan bij Microsoft vertellen. Het gebeurt zelden, dat Daddy iets op school doet, dus ze vindt het prachtig.

Na een gewichtenroutine loop ik ook naar de school en zie Rick in actie. Hij doet het erg leuk met de kinderen. Hij is gisteravond de hele avond bezig geweest met voorbereiden en heeft een heel stel van zijn "arsenaal" aan mobiele electronica, zoals tablet pc's, pda's en draagbare media centers mee. Daarop heeft hij verschillende spelletjes en muziek geinstalleerd, waarvan hij dacht, dat kinderen van Saskia's leeftijd het leuk zouden vinden. Nou, dat is zeker het geval! Ze willen niet meer weg! Volgens Saskia was Ricks tafel bij vrijwel iedereen favoriet.

Kirsten is er ook, want Doug, haar man, vertelt over zijn baan als advocaat. Ze is inmiddels aan allebei haar voeten geopereerd en volgende week wil ze weer gaan lopen, nog niet hard, maar dat vind ik prima. We spreken voor dinsdag af.

Nadat ik foto’s en filmpjes van Rick en zijn groepjes heb gemaak, ga ik op zoek naar Saskia. Er zijn heel wat ouders, die over hun carriere vertellen, in verschillende ruimtes in de school, dus het duurt even voor ik haar vind. Ze gaat luisteren naar het hoofd van de school, Dr. I. (Isaacson, maar iedereen noemt haar Dr. I.). Leuk, dat die ook vertelt, wat ze zoal doet op een dag, want ik wil wedden, dat de meeste kinderen daar geen idee van hebben!


Rick in actie





Dr. I. met Saskia en Brianna

En een filmpje:


Ook hier maak ik wat foto’s en filmpjes en dan neem ik de lange route terug naar huis, want het weer kan niet mooier en langs deze weg staan een prachtig bloeiende bomen, die natuurlijk op de foto moeten.

Roze dogwood:








Thuis vul ik gauw mijn water flesjes en ga dan op weg naar Christine. We lopen genietend van de zon en de inmiddels wel warm te noemen temperatuur. We zien onderweg allerlei dieren, waaronder een stel broedende Canadese ganzen en een prachtige schildpad (ik mag van Christine niet stoppen om een foto te nemen, die wil door bewegen). Van alles van wat ze hier zo mooi “eye candy” noemen.

Na al die inspanning hebben we honger gekregen en Christine maakt heerlijke wraps met barbecue kip en sla erin klaar. We gaan buiten op hun deck zitten met de parasol op, want in de volle zon is het te warm.

Gisteren heb ik definitief besloten mijn lidmaatschap bij de sportschool op te zeggen. Ik ben deze winter welgeteld vier keer geweest en nu alweer maanden niet. Zonde van het geld, dus! Als ik een keer met Christine mee wil, kan ik beter de $20 voor gasten betalen.

Als ik afscheid heb genomen van Christine rijd ik meteen door naar Centreville, want dat afzeggen moet natuurlijk in persoon. Het valt me mee, dat er niet wordt geprobeerd me van gedachten te veranderen, maar ze hebben wel een dertig dagen opzegtermijn, dus we zitten aan nog een keer $100 vast. Vooruit dan maar, misschien probeer ik er volgende maand dan toch nog een paar keer heen te gaan. Maar buiten sporten heeft compleet mijn voorkeur!

Bij Trader Joe’s haal ik multi-grain tortilla’s, met allerlei zaden erin, kalkoenborst, sla en geraspte kaas. Ik ga vanavond wraps maken, die we dan buiten kunnen opeten. Waarom is zomers eten toch zoveel gemakkelijker?

Of het nu door de lange rit vanuit Florida komt of door spanningen, maar mijn spieren staan zo gespannen, dat mijn hele rechterhelft van mijn lichaam in brand lijkt te staan van de pijn. Gelukkig komt Laura voor een massage en ik moet me echt verbijten om niet te gaan huilen van de pijn. Zij ziet dat ook wel en is erg lief, maar doorbijten moet! Wat haat ik die fibromyalgie toch! Er is nu helemaal geen reden voor zoveel pijn, mooi weer zou me juist erg goed moeten doen voelen. Het is niet eerlijk!

En iedereen, die hoort, dat ik een (bijna) wekelijkse massage krijg, zegt: “Oh, wat heerlijk, dat zou ik ook wel willen!” Nou, ik denk het niet!

Maar ja, niet alles kan fantastisch zijn, natuurlijk. Ik heb verder alles wat mijn hartje begeert. Maar wat ik zou doen om een dag van die verdomde pijn verlost te zijn! Dan denk ik terug naar voordat ik uitvond, dat sporten verlichting geeft en de weken, die ik toen met pijn in bed doorbracht en komt de spreuk “You’ve come a long way, Baby” naar boven. Nu duurt zoveel pijn op zijn hoogst een paar dagen en geen weken meer!

Rick, al sinds onze ontmoeting bekent met hoe vermoeiend pijn voor mij is, komt vroeg thuis en brengt Saskia naar pianoles. Katja krijgt ook meteen een half uur rijles van hem. Ik voel me een beetje schuldig wat dat betreft, we hebben deze week helemaal niet gereden. Maar ik ben erg gespannen als ik naast haar zit en mijn spieren kunnen dat nu helemaal niet hebben.

Nu ja, genoeg gezeurd. De natuur om mij heen is prachtig, mijn man en zoon zitten hier gezellig bij me, dus we gaan samen “happy hour” hebben. Morgen voel ik me weer een stuk beter dankzij Laura!