Seaworld

Kwart over zeven komt weer snel en ik ga lekker een stuk hardlopen. Op de dagen, dat ik dat niet doe voel ik me beduidend minder lekker, waarschijnlijk, omdat mijn spieren stijf worden door al het staan in rijen. Zo ’s ochtends even rennen helpt alles wat losser houden. Ik loop bij Katja’s hotel, want daar zijn mooie jogging trails. Ik zie allerlei watervogels en een helemaal niet schichtig konijntje langs de kant. Door Downtown Disney loop ik terug.

We douchen gauw allemaal, want ons doel is vandaag Seaworld en we willen er voor de opening zijn. Dit is een park, waar geen van ons ooit geweest is, zelfs Rick niet. We komen er net voor negenen aan en kunnen lekker dichtbij parkeren.

Online heb ik al gelezen over de achtbaan “Kraken” en we lopen daar dus meteen heen. Er is nog nauwelijks een wachttijd, dus Rick, Kai en ik gaan er meteen in. We krijgen de achterste rij, waarvoor een speciale wachttijd staat, maar de minste mensen wachten. Wat een heerlijke coaster!! Vooral de eerste val is fantastisch en dan nog een heel stel keren over de kop! Rick geeft hem een 7 uit 10, maar Kai en ik vinden hem schitterend. We willen nog een keer!

Er staat nog steeds geen lange rij, dus we lopen meteen weer door, terwijl Rick met Saskia blijft wachten. Zij zien sidderalen in grote glazen bollen, de zogenaamde “Kraken”. Kai en ik krijgen alweer de laatste rij, samen met een jongetje van Saskia’s leeftijd en zijn vader uit Virginia Beach (het jongetje vraagt mij of hij bang moet zijn, want hij heeft alleen nog de Big Bad Wolf gedaan (in Busch Gardens Williamsburg), vandaar de conversatie over waar ze vandaan kwamen). Aan het einde van de rit is hij helemaal opgewonden, want hij vond het prachtig en even later zien we hem het hele gebeuren uitgebreid aan zijn moeder uitleggen. Schattig! Saskia is wel net groot genoeg voor Kraken, maar de moed ontbreekt haar nog, het komt wel, gezien haar recente persoonlijke overwinningen.

Kai en Rick gaan de Journey to Atlantis doen, een waterachtbaan. Ik vind het te koud om nat te worden en Saskia laat vanzelfsprekend afweten. Wij gaan dus samen naar de Pinguins en Puffins kijken. Dat is pas een leuk iets! We vinden het wel allebei zielig hoeveel vogels er in een kleine omgeving samen zitten, maar aan de andere kant leveren de pinguins eindeloos vertier. Het lijkt ook wel of sommigen ons eens goed bekijken, wie staat er nou precies te kijk? De koningspinguin vind ik het mooist en Saskia leert weer van alles. Als Kai en Rick klaar zijn lopen we er nog een keer doorheen en dan gaan we verder.

We willen de 11 uur show met Shamu (of althans al de Orca’s, die daarvoor doorgaan) gaan bekijken. We hebben nog drie kwartier en lopen dus eerst door het haaienpaviljoen. Wij zijn, toegegeven, heel wat gewend en dit valt tegen. Het is wel heel leuk om een vervaarlijke haai ons van boven te hebben volgen, maar persoonlijk vind ik de haaientanken in Epcot, Baltimore en Atlantis (Bahamas) indrukwekkender.

Net voor de show vinden we nog zitplaatsen voor de “Believe” repetitie in het Shamu stadion. “Believe” begint als show pas begin mei, maar wij mogen een repetitie meemaken. Het is leuk om de orca’s te zien, want dat is een zeedier, dat we nog niet in het wild hebben meegemaakt. Maar de repetitie is geen show, er zijn spectaculaire delen, waarbij de orca’s hoog springen of met hun machtige staarten het publiek nat spatten, maar het hangt niet samen. En eerlijk gezegd vind ik niet, dat we een goed beeld krijgen op wat “Believe” nu precies als show zal zijn. Iets over een jongetje en zijn walvis, maar meer weten we niet. Ik had liever een volle show gezien.

Alle shows in Seaworld beginnen rond dezelfde tijd, expres ongetwijfeld, want dan gaat niet iedereen in het park naar dezelfde show. De volgende show tijd is 12:30, dus we hebben fijn even tijd om lunch te eten. Dit doen we bij Mama’s Kitchen, waar ze gezond eten verkopen, niets meer dan 725 calorieen en met weinig vet en veel vezels. Het smaakt allemaal erg lekker en er zijn meer dan genoeg tafeltjes, want de meeste mensen willen geen gezond eten. Ik vind het een prima idee voor een amusementspark! Van mij mag Busch Gardens (van hetzelfde Anheuser Busch bedrijf als Seaworld) dat ook invoeren.

Om kwart over twaalf nemen we hoog in het stadion plaats voor de zeeleeuwen en otter show. We hebben telkens geluk net op tijd te zijn, we zitten wel in de nok, maar ook daar heb je goed uitzicht. Minuten na onze aankomst is de show gesloten, Rick, die drankjes is gaan halen, wordt met moeite weer naar binnen gelaten.

“Clyde and Seamore take Pirate Island” is een heel erg leuke show, we liggen regelmatig dubbel. De zeeleeuwen Clyde en Seamore zijn heel leuk en goed getraind, maar hun trainers zijn ook erg grappig. Zo grapt een van hen “Hey, I thought I just put a fish here, but it’s gone. We’re in Florida, so we’ll just do a recount (refererend aan de 2000 presidentiele verkiezingen)”. De otter is schattig en de walrus op het laatst een leuke toevoeging. We genieten van deze show en drie van ons verklaren het de beste hier (hoewel ik er ook van geniet vind ik de dolfijnen show echt supermooi).

We krijgen inmiddels SMS-jes van Katja, die vandaag naar Typhoon Lagoon, een van de twee Disney waterparken ging. Hun autotrein voor morgen is geannuleerd vanwege het sluiten van een brug (op de heenweg hadden ze al zes uur vertraging). Nu gaan ze ook terug rijden, gelukkig is die optie er! Met een latere SMS laat ze weten, dat er iemand is overleden in de Mission Space attractie in Epcot vandaag. Dit is de tweede dood in die attractie in een jaar, maar er staan ook eindeloos veel waarschuwingen en na een keer hoef ik er niet meer in. Ik vond het gevoel gewoon niet lekker.

De derde show, die we willen zien, begint pas om 2 uur en intussen proberen we in de Dolphin Cove dolfijnen, die de hele tijd langs de kant komen, te aaien. Het lukt mij om van kop tot staart te aaien, hij (of zij, er zijn een heel stel babies) vindt het erg lekker en blijft nog even liggen. Kai aait er ook een, maar Saskia’s armpje is te kort, ze kan er telkens net niet bij. Maar alleen al het zo dicht bij de dolfijnen zijn, is speciaal. Er worden visjes verkocht om ze te voeren, maar net als wij die willen kopen, sluit de rij. Gelukkig komen de dolfijnen ook zonder vis knuffelen. Sommige babies zijn zelfs heel speels, net jonge hondjes, heel leuk!

Om half twee willen Kai en Saskia naar binnen in het dolfijnenstadion om een plaats aan het water te krijgen. Zij willen best nat worden. Helaas is zelfs een half uur tevoren te laat en eindigen we toch weer hoog. Ik haal ijsjes en drinken en zie tot mijn schrik, dat de toegang is afgesloten, als ik eindelijk klaar ben. Gelukkig is het duidelijk, dat ik een moeder met versnaperingen voor de rest ben en ik mag er nog door.

De Blue Horizons show is spectaculair en kleurrijk. We kijken ademloos. De dolfijnen springen, de acrobaten vliegen en duiken, de papegaaien vliegen, de walvissen springen en het geheel komt tot een prachtige climax. Een heel mooi uitgevoerde show, die je gezien moet hebben om het te begrijpen. Ik stel me voor, dat “Believe” net zoiets wordt, maar vandaag was het nog (bijna) niets.

Na de show rest ons nog het bezoek aan de schildpadden, die prachtig zijn en ons aan Aruba doen denken, waar we ze in het wild zagen zwemmen. De manatees zijn goeiige reuzen, die in het water drijven. Het is erg, dat ze zo bedreigd worden door de motorboten en we zien heel wat nare lidtekens op hun ruggen. De alligators zijn ook interessant en toch wat eng. Maar geen van deze dieren is erg dynamiek en we hebben het al gauw gezien.

Eigenlijk hebben we Seaworld dan wel gezien, we slaan de zeehonden en zeeleeuwen over en de arctische tentoonstelling ook (die had ik graag gezien, maar er staat een gigantische rij voor). Het is weleens lekker om wat vroeger te vertrekken uit een park.

Op de terugweg stoppen we bij Walgreens voor wat benodigdheden en later bij een foto winkel voor een nieuw statief voor mij, mijn oude brak op zaterdag in Epcot en ik hoop morgen nog avondfotografie te doen.

In het hotel gaan Rick, Kai en Saskia zwemmen en ik neem even rust in de kamer. Dan lopen we naar Downtown Disney, waar we eerst lekker sushi eten bij Wolfgang Puck en dan avondeten bij Bongo’s, een authentiek Cubaans restaurant.

Dan gaan Saskia en ik hotelwaarts, ik koop haar een koffie ijsje bij Edy’s beneden en Kai en Rick gaan nog naar de Virgin Megastore.

We gaan vroeg slapen, want de Animal Kingdom roept morgen, onze laatste parkdag in Orlando!