Heerlijk!

Wat is fijner, dan wakker worden met stralend blauwe luchten en prachtig bloeiende bomen en struiken in de achtertuin? Ik doe mijn ochtend oefeningen genietend van dat tafereel en doe dan een French braid in Saskia's haar (hoe dat in het Nederlands heet, weet ik niet). Zij gaat om kwart over acht zingend naar school.




Onze bloeiende achtertuin

Rick blijft even langer thuis, zijn computer is nog steeds "ziek". Hierdoor begin ik later dan ik wilde aan mijn dagelijkse sporten. Ik besluit om te gaan hardlopen, ik zie wel hoe ver het gaat.


Een van de bloeiende straten, waar ik doorheen loop

En het gaat lekker! Het is zo mooi buiten, alles staat in bloei, roze, rood, wit, alle kleuren, prachtig!! Ik besluit eerst door Vienna te lopen en dan het W&OD pad op. Voor ik het weet ben ik vijf mijl onderweg. Hmm, nu moet ik ook vijf mijl weer terug! Maar het gaat goed en bij thuiskomst heb ik 10 mijl (16,1 km) gelopen in 1 uur 44 minuten met stoppen bij stoplichten en dergelijke. Ik ben er blij mee!


Als je onder dit soort bloesem loopt word je automatisch vrolijk!



Het W&OD pad

Voor ik mijn nagels laat doen trek ik nog een hele zak vol onkruid uit de achtertuin. Wat een ramp! Het is echt een onoverkomelijke taak, er is een enorme border en ik hou het niet bij. Balen! Maar helaas heb ik geen oplossing ervoor.

Na mijn nagelafspraak haal ik bij Starbucks een iced latte en haal dan Katja op van school. De meisjes moeten vanmiddag voor hun twee-jaarlijkse check up naar de kinderarts.

Katja doet thuis Emla op haar arm, want we verwachten, dat ze een injectie moet hebben voor meningitis. Intussen haal ik Saskia op van school en met zijn drieen gaan we naar de dokter.

Katja heeft een fantastisch gevoel voor humor en gebruikt elk beetje daarvan om haar nervositeit over de prik tegen te gaan. Ik lach me rot! Iedereen bij de dokter is helemaal in haar kamp en voelt met haar mee tegen de tijd dat we worden opgeroepen. De verpleegster grapt met haar, dat ze vijf prikken zal krijgen, maar dat wordt niet in dank afgenomen.

Uiteindelijk blijkt, dat ze op het moment geen meningitis vaccin hebben, dus wordt Katja's lijden uitgesteld. Alles is verder goed met de meiden en Katja krijgt nog een vingerprik om haar cholesterol te controleren (Saskia begint bij die gedachte al te huilen, dus ze mag nog twee jaar wachten voor die test).

Die tien mijl hebben me goed vermoeid, maar Rick wil toch graag het nieuwe restaurant, Bazin's, in Vienna proberen. Dat lukt me nog net, maar het lawaai binnen werkt enorm op mijn zenuwen, waarschijnlijk omdat ik zo moe ben, hoewel Rick er ook last van heeft. Het eten is erg lekker en bijzonder voorbereid. Het zit op dinsdagavond propvol, waaruit blijkt, dat er altijd plaats is voor nieuwe restaurants, hoeveel er ook al zijn!

Al met al een heel erg leuke en mooie dag. En veel prachtige dagen in het vooruitzicht, als ik het weerbericht mag geloven!