Onderzoek in Alexandria

De dag begint nogal chaotisch. Toen Katja op school aankwam, realiseerde ze zich, dat ze een heel belangrijk boek voor Engels is vergeten. Gauw belt ze mij om te vragen of ik het nu kan komen brengen!

Nu??? Ik ben nog in pijama, dus kleed me gauw aan en ga op zoek naar het boek. Eerst zie ik het nergens, maar gelukkig kan Saskia beter zoeken dan ik. Net voor de eerste bel gaat loop ik de high school binnen om het boek te overhandigen. Pfff!

Zoals bijna iedere ochtend combineer ik Cosmo's wandeling met het naar school brengen van Saskia. Hij loopt een stuk beter met zijn gentle leader en springt ook minder tegen de kinderen, die hem willen aaien, op.

Christine's derde boek zal in dit gebied spelen, zowel in Washington als in Alexandria. Op het moment zit ze ervoor in de "research" phase en heeft me gevraagd of ik vandaag zin heb om mee te gaan naar Alexandria.

Nou, dat laat ik me natuurlijk geen twee keer vragen, het is een van mijn favoriete plekken in deze buurt. Om half tien rijden we door druk verkeer in Christine's Ford Escape richting "Old Town", zoals het plaatsje in de volksmond heet.

We parkeren onder City Hall en lopen eerst via het oude straatje Queen Street naar de waterkant. Al is het droog, het is flink bewolkt en waterkoud. Niet bepaald goed weer voor de eerste lentedag, maar lekker wandelweer.


Queen Street



Langs de Potomac

Langs de Potomac lopen we door een parkje naar de Torpedo Factory. Hier hebben allerlei artiesten kleine ateliers en het is leuk om er doorheen te lopen. Vandaag verkiezen we echter buiten te blijven en verder te lopen naar de verschillende historische bezienswaardigheden.


Langs de waterkant



De Torpedo Factory

Al is Christine al vaker in Alexandria geweest, ze heeft de wandeltour langs de historische gebouwen nog nooit gedaan. Omdat ik die al zo vaak heb gedaan, dat ik geen kaart meer nodig heb, laat ze zich door mij leiden. Onderweg maak ik foto's en zij aantekeningen van dingen, die ze in haar boek wil gebruiken.


Een van de plakkaten op de huizen, die het brandweerhuis, waar het toe behoorde, aanduidden

We lopen over de kinderhoofdjes van Prince Street langs Captain's Row richting het Old Presbyterian Meeting House.


Kleurige huisjes aan Captain's Row

Dit vind ik een fascinerende plek om te bezoeken. Het dateert zo uit de Coloniale tijd, toen alleen de Episcopal (Anglicaanse) kerk zich "Church" mocht noemen en alle andere diensten in "Meeting Houses" werden gehouden.

Het graf van de dokter, die George Washington tijdens zijn dodelijke keelontsteking behandelde, is hier, alsmede het graf van Onbekende Soldaat uit de Revolutionaire Oorlog. De meeste grafstenen zijn zo oud, dat ze niet meer te lezen zijn.


Het graf van de Onbekende Revolutionaire Soldaat

Van hieruit lopen we via King Street naar de Christ Church, de kerk, waar zowel George Washington als Robert E. Lee een bank hadden (nu gekenmerkt door bordjes met hun namen).


De Christ Church

Als we het kleine, alweer heel oude, begraafplaatsje oplopen ruik ik meteen het typische Boxwood. Die struiken kom je veel tegen in de tuinen van historische landgoederen hier.


Een van de weinige leesbare grafstenen

Dit keer gaan we de kerk niet binnen, maar lopen door over King Street. Dit is de hoofd-winkelstraat van Alexandria met allemaal leuke unieke winkeltjes en kleine gezellige restaurants. We lopen tot de George Washington Masonic Memorial en gaan dan terug om lunch te eten bij de European Bakery.

Behalve de Franse brioches en de "Duitse" pankuchen is het menu niet erg Europees. We bestellen een Amerikaanse kip wrap, die wel erg lekker smaakt. Het is een gezellige afsluiting van onze "onderzoek" ochtend. Hopelijk heeft Christine wat goede ideeen opgedaan.

Thuis neem ik Cosmo mee voor een lange wandeling. Het is nog steeds zeer koel vergeleken bij gisteren, maar morgen schijnt het zo'n vijftien graden warmer te worden!

Katja komt helemaal blij thuis, ze is verkozen tot editor van het Jaarboek van volgend jaar. Ze zal de Senior advertenties (advertenties, die ouders voor hun kinderen, die in het laatste jaar zitten, kopen) gaan regelen.

Het Jaarboek van de high school is een prachtig boekwerk en vooral voor de Seniors een fantastisch aandenken aan hun middelbare school tijd. Het was een heel proces om te solliciteren naar de "baan" van editor, dus het is zeker een veer in Katja's hoed! Verder staat dit baantje erg goed op haar aanmeldingen voor college (waar ook erg naar leiderschapskwaliteiten wordt gekeken).

Een groot deel van de middag besteden we met het inschrijven voor verschillende zomerkampen. Zo zal Kai half juli met vriend Charlie naar een zeilkamp gaan.

En Katja heeft eerst half juli een yearbook editor kamp in Philadelphia (bij Penn State University) en vlak daarop is ze uitgenodigd voor een medisch kamp. Ook dit is in Philadelphia (bij Villanova) of bij Georgetown University hier in Washington DC, afhankelijk van waar nog plaats is. Zo zal ze meer dan twee weken achter elkaar op kamp zijn!

Vanavond ga ik uit eten met vriendin Katja B. We kiezen Sweet Ginger hier in Vienna, want we houden allebei van Japans. Als we het restaurant binnenlopen krijgen we volgens mij het laatste tafeltje voor twee, want het zit flink vol!

Katja kiest de tempura en ik de chirashi (dat gerecht met rauwe vis en groentes is zo lekker en voor $20 krijg je zoveel, dat ik het vrijwel altijd kies). Als het eten op is komt de afrekening, maar we willen nog verder kletsen. Nu zou dat bij Sweet Ginger best kunnen, maar liever willen we naar een bar.

Om de hoek is That's Amore en daar is een leuke bar. Vanavond blijkt het er vrijwel leeg, maar Katja mag er een sigaretje roken. Onder het genot van nog een glas Pinot Grigio zetten we onze geanimeerde conversatie voort.

Eerder op de avond heb ik Rick gevraagd vooral te bellen, als hij meer weet over zijn vader. De vriendin van zijn vader is niet erg medewerkzaam, maar gelukkig belt ze uiteindelijk om te zeggen, dat de operatie goed is verlopen. Een pak van ons hart, want ik heb er toch wel de hele dag aan gedacht. Het is tenslotte niet niks! Hopelijk helpt dit Ricks vader genoeg om zijn actieve levenstijl weer te hervatten!

Als het personeel van That's Amore duidelijk maakt, dat ze klaar zijn om te sluiten en Katja en ik nog de enige gasten zijn, besluiten wij ook maar op te stappen. Jeetje, wat is het leuk om zo met een vriendin erop uit te gaan! En wat zijn mijn kinderen al groot!

Bij thuiskomst is Saskia al in bed, Kai heeft de poezen al eten gegeven en Cosmo uitgelaten en Katja heeft iedereen van eten voorzien en is nu klaar om naar bed te gaan. Ik voel me bijna overbodig, tot ik van alle drie een grote knuffel krijg. Dit was een dag met niet enkel een sterretje, maar een mega ster!