Zon en ietsje warmer

Om de een of andere reden ben ik al vroeg klaar wakker en sta op. Buiten schijnt de zon en ik doe mijn ochtendoefeningen uitkijkend op een vrijwel sneeuwloze achtertuin. Cosmo is er al aan gewend, in het begin kwam hij me bijten, nu legt hij zijn kop gewoon op mijn been. De schat! Ik merk, dat ik helemaal aan hem gehecht ben.

Gisteravond moest ik eigenlijk naar de Artsmart kalender kijken, maar dat ben ik straal vergeten. Met Cosmo loop ik dus met Saskia mee om te vragen hoe het zit. We zouden vanmiddag tussen een en twee Rembrandt onderwijzen, maar er zijn complicaties.

Heel vervelend, want Rembrandt was de artiest in februari, inmiddels is het (dus) maart en wordt er al een andere artiest onderwezen. Door mijn precaire gezondheidssituatie lopen we een maand achter in Saskia's klas. Dus voel ik me schuldig.

Maar vandaag gaat het, ondanks al mijn pogingen, ook weer niet lukken. Al zegt de vervangster, dat we gewoon om een uur kunnen komen, als ik thuiskom staan er twee berichtjes op het antwoordapparaat.

Een is van Pamela, mijn mede docente, dat haar zoon ziek is en ze liever wil uitstellen. De tweede is van de lerares, dat er een "assembly" is, waardoor de les toch niet gehouden kan worden. Ok dan, kijken wat er volgende week open is, het lijkt wel of er een vloek op Rembrandt rust!

Grappig is, dat de dame, die Saskia's gewoonlijke lerares vervangt, degene is, die Katja en Kai in sixth grade les gaf. Leuk om haar weer te zien en Saskia vindt haar ook fantastisch. Maar zij is blij, dat ze met pensioen is, vertelt ze me later. Het is ook een gedoe met waar de kinderen heen moeten en op welk tijdstip, ik zou er ook gek van worden.

Na al dit gedoe lopen Cosmo en ik verder. Ik moet zeggen, dat dit niet een van zijn prijs wandelingen is. Hij trekt en loopt van links naar rechts en trekt zich niets van mijn commentaar aan. Nu al in de "tienerjaren"? Lijkt me wat vroeg, hij is nog geen vier maanden. Misschien meer het equivalent van de "Terrible Twos", ha ha.

Thuis belt Katja, dat ze haar Algebra 2 boek en $5 is vergeten, kan ik die langs brengen en haar Spaanse boeken ophalen? Nou vooruit dan maar, als dank krijg ik een briefje met een hartje erop. Van een tiener betekent dat heel wat.

Om kwart voor tien arriveer ik bij Katja B.'s huis. Wij gaan een stuk lopen en nemen haar witte poedel mee. We hebben zoveel te bepraten, dat we zomaar 5,5 mijl lopen, zonder er erg in te hebben! Dat is bijna 10 kilometer! Reston is wat dat betreft heel leuk, er zijn eindeloos veel paden.

Na de wandeling drinken we nog koffie en dan ga ik huiswaarts. Een heel blije Cosmo wacht me op en hij speelt even met de honden van de achterburen.

De rest van de middag gebeurt er niets bijzonders en als Rick thuiskomt, verkleden we ons om uit eten te gaan. Voor het eerst in heel lange tijd hebben we met Chuck en Christine afgesproken. Het restaurant is weer Bistro 123, niet te duur, maar wel erg lekker.

Het eten en de bediening zijn weer erg goed. Ik bestel de wortel-gember soep, die werkelijk voortreffelijk smaakt. Mijn reerug komt wel, maar is niet "rare" zoals besteld. Zelf denk ik dan, het smaakt toch lekker, hoe dan ook, maar Rick staat er op, dat ik het terugstuur. Gelukkig komt het vrijwel meteen terug, zoals ik het had gewild. Het smelt op de tong! En de mousse als dessert is onvoorstelbaar lekker. Het fijne aan dit restaurant is, dat het echt niet duur is en toch krijg je topklasse Frans eten.

We nemen afscheid van de Glovers en thuis treffen we een slapende Saskia en een gamende Kai aan, Katja is bij Leah aan het feesten. Vandaag heb ik geen foto's gemaakt, helaas. Er waren prachtige vogels te zien in Reston, maar geen fototoestel mee! Volgende keer beter!