Een produktief dagje

Het is toch wel even moeilijk opstaan, zo'n uur vroeger! Maar de zon door de lamellen maakt veel goed, vooral omdat ik weet, dat het vandaag minstens 17 graden zal worden.

Rick vertrekt voor we naar school gaan naar het vliegveld. Hij moet alweer naar Seattle (en volgende week ook!). Morgennacht na middernacht komt hij terug om op tijd te zijn voor Katja's verjaardag!

Hij weigert een verjaardag van de kinderen te missen (heel anders, dan mijn vader, maar ja, daar hebben we het niet over). Ik vind het echt fantastisch hoe Rick er werkelijk alles aan doet om er te zijn. Hij zou anders een nachtvlucht hebben genomen om er te zijn, als Katja haar cadeautjes openmaakt.

Cosmo en ik brengen Saskia naar school en lopen daarna de lange weg terug. Onderweg komen we telkens dezelfde families en kinderen tegen. Die willen Cosmo allemaal aaien. Ik vertel ze, dat hij dan eerst moet zitten en dat werkt goed.

Wat niet goed gaat is het trekken. Zodra hij een andere hond, kind of volwassene ziet trekt hij zo hard, dat hij er bijna van stikt. Dat is niet goed voor zijn keel en hij is nu al zo sterk, dat ik soms moeite heb hem met een arm in toom te houden. Dat is een probleem, want binnenkort zal Saskia dan al niet meer met hem kunnen wandelen.

Gelukkig heeft hij vanochtend training. Nadat ik zo'n tien minuten lang mijn spieren met zware gewichten heb bewerkt, rijden Cosmo en ik samen naar Petsmart. In de auto is hij heel rustig, maar eenmaal daar trekt hij zich weer te pletter.

Na deze ronde van acht weken training ga ik zeker door, ik vind de trainer, Carol, werkelijk fantastisch. Als ik haar vertel over Cosmo's trekken, stelt ze de "Gentle Leader" voor.

Zij heeft er een stel in voorraad en doet er een aan bij Cosmo. Die vindt het eerst niets, maar dan berust hij erin. Het is een enorm verschil, hij trekt niet naar de andere honden en blijft rustig bij mij zitten. Ook tijdens de "praktijk" in de winkel is hij veel rustiger en trekt bijna niet.

De trainer vertelt, dat ze, als ze oud genoeg zijn, leren, dat ze goed moeten lopen, anders gaat die gentle leader weer aan. Hij doet geen pijn, maar het is een wonder hoeveel beter hij ermee loopt!

Na de les koop ik een gentle leader (voor $24,95, goedkoop zijn ze niet) en Carol zorgt ervoor, dat hij goed bij Cosmo past. Nu moet ik deze halsband nog aan de rest van het gezin verkopen, vooral Katja zal er moeite mee hebben, die wil hem het springen op mensen al niet afleren!

Zoals altijd na de training is Cosmo doodmoe. Ik kan dus nog wel even verder shoppen bij Fair Lakes. Ik doe de ramen van de van open voor hem, want het is in de zon wel warm.

Dan ga ik naar Target om te kijken wat voor lente spullen ze hebben. Eigenlijk wil ik graag nieuwe kussens, maar die hebben ze niet. Wel vind ik een leuke tafelversiering en een bak voor bij de open haard met gekleurde eieren erop geschilderd.

Cosmo ligt, als ik terugkom, te slapen en ik rijd een stuk verder (nog wel allemaal in hetzelfde shopping center, maar de afstanden tussen deze mega winkels zijn flink) naar Michael's.

Hier vind ik van alles, van leuke kaarsenhouders en kaarsen tot vlaggetjes voor buiten tot materiaal om nieuwe kransen voor de voordeuren te maken. Voldaan loop ik terug naar de van, waar Cosmo nog steeds ligt te maffen.

De volgende stop is bij de oogarts, vlakbij Fair Lakes, hier liggen nieuwe contactlenzen voor Katja en mij klaar. Het is vandaag echt zo'n lijstjesdag: 1, 2, 3 om geen stappen te vergeten (die lenzen was ik zonder lijstje dus wel vergeten!).

Terug in Vienna, het is inmiddels na twaalven, tracteer ik mezelf op een Asian salad met gegrilde kip en een Diet Coke zonder ijs (anders krijg je enkel ijs en geen soda) bij McDonald's. Ja, je leest het goed, ik vind hun Asian salad super lekker! Voorheen had ik nooit gedacht iets van McDonald's echt lekker te vinden (ok, de Egg McMuffin is best goed te eten).

Als laatste doen Cosmo en ik de bank aan. Gelukkig is hier een drive thru (net als bij McDonald's natuurlijk), dus ik hoef hem niet alleen te laten. Ik heb de tandarts en American Express kennelijk te veel betaald, want die hebben me cheques terug gestuurd, die ik nu in. Zo heb ik weer even genoeg cash.

Saskia is net thuis, als wij arriveren. Het is zulk fantastisch weer, 19 graden, en ik heb meer dan genoeg van de donkerrode Valentijnsdecoraties. Die ruim ik dus op en zet ze op de zolder. De lente spullen komen naar beneden.


Cosmo helpt graag mee, natuurlijk

Binnen het uur ziet alles er heerlijk lente-achtig uit met eieren, narcissen, kuikentjes en meer typisch lentespul. Zo vrolijk!


Hierdoor voel ik me ook meteen geroepen de troep naast mijn stoel op te ruimen. Hier liggen draden en oplaaddingen en apparaten van jaren terug in het stof. Het tafeltje staat bovendien al een paar jaar (sinds we geverfd hebben) andersom met de lade naar achteren. Ik draai de tafel om en bij Michael's heb ik bakken gekocht om al het spul in te doen. Het resultaat is verbluffend en voor iemand als ik, die troep verafschuwd, heel rustgevend.


De tafel met de kuikentjes als loper

De kinderen gaan gekleed in korte mouwen en korte broek (voor mij moet het daarvoor nog een stuk warmer zijn) en Saskia heeft zin in een ijsje. Ze vraagt Katja met haar te gaan (wel makkelijk zo'n rijdende zus), maar die voelt zich dik en moet naar haar stage bij de kindertandarts.

Sas is zo teleurgesteld, dat ik medelijden krijg, het is tenslotte de eerste "zomerse" dag in lange tijd. We rijden naar Dairy Queen in Vienna en onderweg zie ik Sylvia zitten bij de speeltuin (zij ziet ons geloof ik niet).

Nu ben ik helemaal geen zoetekauw en niet dol op ijs, maar het soft ijs van Dairy Queen vind ik het lekkerste, dat ik ken. Het smaakt niet vet en niet te zoet. Voor Kai bestel ik een Oreo Cookie blizzard en Saskia en ik nemen allebei een hoorntje met softserve gedoopt in butterscotch.

Zo'n hoorntje is nog veel te veel voor mij, maar ik knabbel de butterscotch eraf en dan nog wat ijs. Oh, wat lekker!!! En die blizzard van Kai ook, want daar neem ik stiekem ook een paar hapjes van. Wat een zomers gevoel!

Als laatste op mijn lijstje staat het maken van de kransen voor de voordeuren. Ik neem mijn spullen mee naar buiten en terwijl Saskia toekijkt, maak ik een paar mooie kransen (al zeg ik het zelf). Saskia vraagt, of ik het voorbeeld uit een tijdschrift heb, maar nee, het komt zomaar uit mijn eigen creativiteit. Toch een leuk compliment.


De krans op de rechterdeur



En de linker voordeur

Katja en Kai hebben vanavond een verjaarsfeestje van het Relay for Life committee. Ze krijgen pizza en zij brengen een ijstaart van Coldstone Creamery.

Dat betekent, dat Saskia en ik samen zijn voor het avondeten. Ik vraag haar, wat haar keuze is en dat is (natuurlijk) McDonald's. Naast de McD's ligt een vegetarisch restaurant, Sunflower. Daar hebben ze heerlijke vegetarische Chinese gerechten. Hun Moo Shu Rolls en General Tso's surprise zijn super lekker! Die bestel ik dus.

Christine en Mallory zijn vanavond naar "Let's Dish" gegaan. Dit is een nieuwe "mode" hier in de VS: je gaat naar zo'n bedrijf en kiest 8 tot 10 maaltijden uit. Die bereid je daar voor en vriest ze thuis in, tegen een prijs, die veel schappelijker is, dan als je uit eten gaat.

Christine zweert erbij. Ik hoop het een dezer dagen ook mee te maken! Toevallig las ik er vandaag ook een leuk artikel over van een Nederlandse, die zoiets heeft gedaan.

Rick is veilig aangekomen, Saskia en ik kijken Deal or No Deal en twee deelnemers missen door hun voorzichtigheid een miljoen dollar! Wat zal je dan balen!! Het lijkt mij een zeer stressvol spel om aan deel te nemen, maar het is wel leuk om te kijken.