Rembrandt

Jeetje, het is alweer donderdag! Deze week lijkt voorbij te vliegen! Nadat we, zoals altijd, om kwart over zes gewekt worden, doezel ik nog even verder. Ik wacht op mijn "wake up call" van Christine en inderdaad gaat precies om kwart voor acht de telefoon. Ze moet erg lachen, als ik haar zeg, dat zij mijn wekker is, iedere ochtend.

Het is alweer heerlijk zonnig en warm buiten, wat het opstaan absoluut makkelijker maakt! Ik laat Rick op Cosmo passen en ga met Saskia mee naar school. We moeten nu eindelijk de Artsmart les over Rembrandt regelen. Die had eigenlijk in februari moeten plaatsvinden, maar door mijn fibromyalgie problemen en al het sneeuw- en ijsvrij lopen we een maand achter.

Mrs. Esterson, Saskia's lerares, heeft volgende week donderdag of vrijdag als mogelijke dagen opgegeven. Gelukkig vind ik donderdagmiddag open en reserveer het. Ik zorg nog even, dat Mrs. Esterson het ook op haar kalender zet en nu hopen we maar, dat er niet weer iets tussen zal komen!

Terwijl ik met mijn zus en Christine aan de telefoon klets, laat ik Cosmo uit voor een lange wandeling, want hij moet straks voor een aantal uren in zijn bench. Daar wil hij nog steeds niet in. Maar hij krijgt zijn favoriete "peanut butter treat", waarvoor hij aan komt rennen, alleen in zijn bench. Dat maakt veel goed.

Om tien uur komt Karin en even later Christine. We parkeren Christine's auto op Claudia's oprit, die woont op steenworp afstand van de metro. De trein komt er net aanrijden en al snel zijn we op weg naar DC.

Bij het Smithsonian station stappen we uit en worden, zoals altijd, meteen getracteerd op uitzicht op het Capitool en aan de andere kant het Washington Monument.

Het is zo'n andere wereld in deze stad! We lopen naar het klassieke gebouw van de National Gallery of Art, waar we de tentoonstelling van Rembrandts pentekeningen willen gaan bekijken.

Dit museum is zo imposant, we lopen de heel wijde marmeren treden op en gaan dan door een met leer bekleedde deur. Daar worden onze tassen doorzocht en het valt me alweer op, hoeveel aardiger de veiligheidsmensen zijn in de musea, dan in de regeringsgebouwen.

Ze leggen ons uit, waar we Rembrandt kunnen vinden. Maar eerst genieten we nog van de grote hal met al zijn azaleas. Daarna lopen we de Middeleeuwse Italiaanse galerijen door (helaas is het werk van Leonardo da Vinci tijdelijk niet aanwezig) en kijken in het gedeelte met 17e eeuwse Nederlandse schilders.



Filmpje van de azaleas (ooit word ik beter)

Het beroemde zelf portret van Rembrandt (die er velen heeft gemaakt) hangt hier en het portret van Saskia van Uylenborgh is iets, wat ik onze Saskia graag zou laten zien. Het wordt weer eens tijd om de kinderen mee naar de musea te nemen!



Een van de zalen met Nederlandse schilderijen

Beneden vinden we Rembrandts pentekeningen. Onvoorstelbaar, hoeveel hij er heeft gemaakt en nog verbazingwekkender, dat ze allemaal zo goed bewaard zijn gebleven. Sommigen zijn niet veel groter dan een halve foto. En zo gedetailleerd! De meesten zijn met inkt getekend en anderen met rode pastelkrijt. Dat die laatste heeft overleefd vind ik helemaal bijzonder.

Er zijn zes zalen met tekeningen en de eerste twee kamers vinden wij hoogst interessant. Daar hangen tekeningen van mensen en die tonen Rembrandt enorme talent om de werkelijkheid weer te geven, zelfs met zulke beperkte materialen.

Daarna komen er religieuze werken, landschappen en meer. Die zien er leuk uit, maar als Christine voorstelt er nu wat sneller doorheen te lopen, want zij heeft trek, vind ik dat prima. Al vind ik kunst erg leuk om naar te kijken, urenlang aandacht ervoor hebben lukt me niet.

Een man daar heeft een soort vergrootglas, waarmee hij ieder tekeningetje in detail bestudeert. Dat gaat me nu weer veel te ver. Waar ik vooral in geinteresseerd ben is de achtergrond en biografie van de kunstenaars. Zo vond ik het interessant vorige week ergens te lezen, dat van Gogh waarschijnlijk wat men nu "Asperger's syndrome" noemt, had. Veel van de vreemde perikelen van artiesten kunnen tegenwoordig verklaard worden.

Volgende week zal ik het praatje over Rembrandt houden in Saskia's klas. Het is dus erg leuk om weer vers wat van zijn werk gezien te hebben. Maar ook Rembrandt, al was hij populair aan het begin van zijn carriere, overleed in armoede.

Waarom zou zo'n succesvol persoon het zover laten komen? Ook daarover las ik een theorie (mede een reden, waarom de Middeleeuwse/Renaissance Engelse koningen op latere leeftijd zo vreemd gingen doen): men at en dronk in die tijd van tinnen borden en mokken. Daarin zat lood en een te hoog loodgehalte in het bloed creeert allerlei problemen. En dat vind ik nu een interessant iets om over na te denken.

Om onze knorrende magen te stillen kiezen we het Garden Cafe in de National Gallery of Art.

Dit idyllische plekje bij een fontein in het museum heeft menu's, die overeenstemmen met de tentoonstellingen in het museum. Dit keer heet het "All Things British". Er staat een voortreffelijk buffetje klaar met verschillende salades, zalm, ossestaart en toe natuurlijk trifle.

We genieten van het eten en bestellen een fles wijn om met zijn drieen soldaat te maken. Het eten is werkelijk voortreffelijk en we genieten met volle teugen van de rustgevende omgeving.

Na het eten gaan we nog even shoppen bij de enorme winkel. Ze hebben ontzettend leuke dingen, die allemaal (natuurlijk) met kunst te maken hebben. Ik vind een handige tas, waar ik van alles in kwijt kan en een pakketje met kaarten van Steinlen. Dat is een van mijn favoriete artiesten.

We lopen terug naar het Federal Triangle station van de metro. Voor we het weten zijn we terug in Vienna, waar het hard waait en eruit ziet of het ieder moment kan gaan regenen.

Helaas is het te koel om nog buiten te zitten, al probeer ik het wel even. Tegen de tijd (kwart over vijf), dat ik Saskia naar piano moet brengen, is de temperatuur 25 graden Fahrenheit omlaag en regent het. Bah!

In graden celsius zal het morgen maar liefst meer dan twintig graden kouder dan gisteren zijn! En dat terwijl de magnolia voor ons huis vandaag uitkwam. Hopelijk bevriezen de bloemen in de komende dagen niet. We hebben de lente dus weer even gehad, maar hopelijk komt die snel weer terug!!!