Fotouitje

Saskia wordt zonder stem en met een flinke hoest wakker. Toch maar weer een dagje thuis voor haar, dus, zucht! Als ze weer beter is, ga ik een doktersafspraak maken voor een volle check-up voor haar, inclusief bloedonderzoek. Ik wil er zeker van zijn, dat alles goed is wat dat betreft.

Het is eindelijk een keer droog vanochtend, dus ik doe mijn zestien pond vest aan en ga met Cosmo lopen. Intussen klets ik met Christine aan de telefoon, terwijl die ook in haar buurt loopt. De tijd gaat zo lekker snel, het is bijna hetzelfde, als toen we nog samen gingen lopen hier in de buurt!

Rond kwart over tien komt Pat me ophalen om naar Washington te gaan. We nemen de metro naar Federal Triangle en komen in een bewolkt, maar tenminste droog, Washington weer boven. Het Reagan complex is ook fotogeniek, dus we beginnen daar al met fotograferen.


Langzaam lopen we naar Elephant & Castle, waar we een vroege lunch gaan eten. Rick en de kinderen zijn dol op deze gezellige pub! Ook voor de lunch is het een aanrader. Mijn ploughman's platter smaakt goed en Pats cheddarburger ziet er superlekker uit.

Ons doel van vandaag is de vlindertuin van het National Museum of Natural History. Het is beredruk in het museum. Overal zitten en lopen schoolgroepen. We hadden natuurlijk kunnen weten, dat de combinatie van gratis toegang op dinsdag en de vele schoolreisjes in de stad niet de beste is. De volgende tijd, dat we de tuin in zouden kunnen is pas kwart voor twee! Dat is ongeveer, wanneer we weer huiswaarts zullen gaan, dus dat gaat vandaag niet lukken.


De olifant van het Natural History Museum

Niet getreurd, de U.S. Botanic Garden is vlakbij en ook die biedt veel fotografiegenot. Over de Mall, die omlijnd wordt door toeristen- en schoolbussen, lopen we richting Capitool. Het gras, dat door de inauguratiemenigte helemaal kapot gelopen was, ziet er weer mooi groen uit. De regens van de afgelopen week zullen daar zeker bij geholpen hebben.

De botanische tuinen kun je zo binnenlopen, zonder veiligheidscontrole. Dat is zo ongeveer het enige publieke gebouw, waar dat nog kan. Ook hier is het druk met schoolkinderen, maar die gedragen zich erg rustig. Zo te zien hebben ze een soort speurtocht meegekregen, waarbij ze allerlei planten moeten opzoeken. Een goed idee van de leerkrachten, want dat maakt het duidelijk interessanter voor de kinderen.

Pat en ik hebben besloten zoveel mogelijk bladeren abstract te fotograferen vandaag. In het jungle gedeelte zijn de meest bijzondere bladeren te zien. Wij blijven eigenlijk de hele tijd maar in een klein gedeelte, zoveel is er te zien. Voor we het weten is het twee uur en ik heb Saskia beloofd voor drieen thuis te zijn.


We lopen terug naar de Federal Center SW metro en krijgen wonder boven wonder nog een zitplaats. Ondanks, dat we geen vlinders hebben gezien vandaag, waren de botanische tuinen een goede ontvluchting van het constante grijze weer!

In de metro bedenk ik me, dat ik nog moet gaan stemmen vandaag. Wij hebben al een aantal weken ons eerste politieke bord ooit in onze voortuin staan. Laurie diRocco, lid van ons Bunco groepje, hoopt gekozen te worden voor de Vienna Town Council. Town Council leden hangen niet expliciet een politieke partij aan, maar hier in Vienna bestaat het uit voornamelijk 60+ers. Tijd voor een vrolijk, jong(er) gezicht, dus, en dat brengt Laurie zeker!

Bij het Community Center laat ik mijn rijbewijs zien en ik moet mijn adres opgeven. Dan krijg ik een blauw kaartje, dat ik bij een van de stemhokken moet afgeven. Dan wordt de machine voor mij aangezet en mag ik stemmen. Ik vink alleen Laurie's hokje aan, al mag je voor drie personen stemmen. Bij het Town Council is het meeste stemmen gelden en ik wil dat Laurie erin komt. Twee andere stemmen van mij verkleinen haar kans.

Thuis ga ik even een half uurtje liggen, want Pat en ik gaan er vanavond waarschijnllijk ook weer op uit (als zij niet te moe is). Dan is de bijeenkomst van de Northern Virginia Photographic Society. Er wordt vanavond een lezing gegeven over photojournalisme, waar we in geinteresseerd zijn.

Maar eerst eten we als avondeten Mexicaans. Het is tenslotte Cinco de Mayo vandaag (zou het niet grappig geweest zijn, als dit de officiele Mexicaanse bevrijdingsdag zou zijn, op dezelfde dag als de Nederlandse?)! Het is dat het weer keihard regent nu, anders ging ik even een foto van Hornsby, het knalroze cementen varken, nemen. Die is weer prachtig op zijn Mexicaans uitgedost!