Haring!

Wat ben ik blij, dat ik alles uit de mooie dagen van het begin van deze week heb gehaald! Het blijft nu maar somber weer met af en toe regen, al is de temperatuur wel lekker.

Tijdens het uur gewichtheffen gaat het gesprek vandaag ook over de aanslag in Nederland. Het heeft over de hele wereld indruk gemaakt. Het zijn dan ook afschuwelijke beelden, die we ook hier op het Amerikaanse nieuws te zien kregen. Het blijkt ook nu weer hoe via het internet de wereld zo klein is geworden. Een internetkennis kende een van de slachtoffers en dat brengt het allemaal toch dichterbij, al wonen we een werelddeel verderop.

Na de training haal ik gauw Cosmo op thuis. Bij Whole Foods ontmoeten we Kirsten en we gaan, ondanks de enkele spetter, die valt, onze tien kilometer wandeling maken. Het is heel rustig op het W&OD pad. Het weer is toch lekker, ondanks de bewolking. We kunnen in korte mouwen lopen.

Cosmo is duidelijk in zijn element. Hier stopt hij niet, omdat hij niet verder wil. Integendeel, hij heeft zijn snuit constant in het gras, hopend op een groundhog of chipmunk. Helaas voor hem zijn die vandaag niet aanwezig. Wel zien we in het struikgewas een kudde herten liggen.

Kirsten en ik eten gauw lunch bij Whole Foods. Het is leuk haar weer regelmatig te zien. Ze vertelt, dat haar man, Doug, een boek geschreven heeft. Het is een technisch boek over software licensing. Niet iets, wat je voor het naar bed gaan even leest, dus. Ik schrik gewoon van de prijs, die het online kost, want het is maar een dun boekje!

De sticker op het raam van het DRAAKJE zegt 4 09, wat betekent, dat de van zijn eerste inspectie nodig heeft. Dat ik hem alweer een jaar heb, zo snel gaat dat! Bij de Shell staat een rij voor het inspectiestation, dus ik rijd door naar Chevron. Daar kan ik zo terecht en na tien minuten en $16 heb ik een nieuwe sticket met 5 10 op het raam. Zo kan ik 13 maanden rijden, voor hij weer geinspecteerd moet worden.

Het is hoog tijd, dat mijn haar weer eens een beurt krijgt. Ik wil graag iets nieuws en heb in een tijdschrift een leuke, vlotte bob gezien. Die leg ik aan Mona uit en ze knipt het precies, zoals ik het wil! Daarom ga ik al meer dan tien jaar naar haar toe.


Een zelfportret, niet de beste foto, maar laat het kapsel goed zien

Inmiddels is het opgeklaard en lekker warm geworden. Gauw buiten zitten, dus, want op het moment moet er van iedere zonnestraal geprofiteerd worden. Als ik net zit, gaat de telefoon. Het is Danielle, die me vraagt, of ik interesse in een zakje haring heb.

Omdat de receptie op de ambassade gisteravond was afgelast vanwege de aanslag in Apeldoorn, was alle haring, die daarvoor overgevlogen was, natuurlijk niet gegeten. Zonde om weg te gooien en Karin heeft een zak opgehaald. Nu is het al enkele jaren geleden, dat ik voor het laatst haring heb gegeten en Karin weet, hoe lekker ik het vind (gelukkig).

Dankbaar haal ik het zakje vis op en Rick en ik smullen van de eerste paar. Er is toch echt geen lekkerder haring, dan verse uit Nederland. Ik heb hier weleens "matjesherring" gezien, maar die is zo ontzettend zout! De rest van de vissen bewaren we voor de lunch morgen.

Nu we vis als voorafje hebben gegeten, hebben Rick en ik ook zin in vis als avondeten. We bestellen sushi van Sweet Ginger en eten dat buiten op. Het blijft nog lang warm genoeg om buiten te zitten.

Saskia moet tot half twaalf babysitten en gelukkig houden deze mensen zich netjes aan die tijd. Met Katja gingen Rick en ik op het laatst gewoon naar bed, maar Saskia vind ik nog te jong om in een donker huis thuis te komen. Omdat Rick heeft aangeboden morgen vroeg op te staan voor Kai, stuur ik hem naar bed. Ik blijf wachten op Saskia, al is half twaalf ver na mijn bedtijd. Gelukkig kunnen Saskia en ik morgen wel uitslapen.