Maryland Science Center

Zoals iedere ochtend kijkt Rick HLN tijdens zijn ontbijt en douche (ja, we hebben tv in de badkamer voor mijn verslaafde man, ik kijk vrijwel nooit). Hij komt naar boven en vertelt, dat er in Nederland een aanslag is gepleegd tijdens Koninginnedag!

Gauw kijk ik op CNN.com, waar staat, dat een auto door de menigte is gereden klaarblijkelijk om de koninklijke familie te raken. Er zouden ettelijke gewonden zijn gevallen. Het lijkt dus nog mee te vallen en tijd om de Nederlandse sites te lezen heb ik niet.

Tijdens het combinatieuur gewichtheffen en Pilates hebben we het natuurlijk over de varkensgriep (of H1N1, Mexicaanse griep of Novofluenza, afhankelijk van waar je leest of luistert). Ik vind het wel fijn om te zien, dat de anderen ook voorzichtig zijn (instrueren hun kinderen tot extra handen wassen e.d.), maar verder ook gek worden van de media. Ik vertel ze over de aanslag in Nederland. Die laat eens te meer zien, dat je je verschrikkelijk druk kan maken over iets wat kan komen en dan gebeurt er iets heel anders naars totaal onverwacht. Alweer: carpe diem, het moet mijn motto maar worden.

Vandaag is dus de dag, dat Kai thuis mag blijven uit school (eens per jaar doe ik dat al jaren met ieder kind) en wij samen naar het Maryland Science Center zullen gaan. Om half elf gaan we op weg naar Baltimore.

Onderweg bel ik Christine in Alabama terug. In hun county zijn twee waarschijnlijke gevallen van varkensgriep geconstateerd bij twee kleuters en nu zijn alle scholen daar tot maandag gesloten. Daar baalt Christine van, want Mallory zou een klassereis naar Six Flags hebben op zaterdag, die nu ook niet doorgaat. Maar ja, op het moment wil men geen enkel risico nemen.

Op de radio horen we, dat er nu tenminste twee doden zijn gevallen in Nederland. He, bah! Eigenlijk zou ik wel meer nieuws willen, maar dat moet tot later vanmiddag wachten.

Kai werkt onderweg aan zijn SAT voorbereidingen. Het verkeer werkt helemaal mee en binnen het uur doemen de wolkenkrabbers van Baltimore voor ons op. Op deze doordeweekse dag is het erg rustig in de stad en ik vind met gemak een parkeerplaats in de garage van het Intercontinental Hotel.

Het loopt tegen twaalven en we besluiten eerst even te gaan lunchen. Met de crabcakes van J. Paul's vers in mijn geheugen (Rick en ik aten hier een paar weken geleden) wordt dat het restaurant.

We krijgen een tafeltje aan het raam. Kai bestelt een kipsandwich, waar een stuk kipfilet op ligt, waar hij zijn mond niet eens omheen kan krijgen! Ik neem de salade met een crabcake, wat ook erg lekker smaakt. Het is goed zo alleen met mijn zoon op pad te zijn, want nu hoor ik eens wat van zijn leven. Hij is gewoonlijk zo stil!

Bij het Science Center kopen we kaartjes met alles erbij inbegrepen voor $18,95. Heel redelijk vind ik dat, want je krijgt er ook de planetariumshows en een Imax film voor.

We beginnen met de tentoonstelling over dinosaurussen. Daarna zien we live, waar er recentelijk aardbevingen plaatsvonden, hoe het weer in de VS is en meer. Dan wordt er omgeroepen, dat de volgende planetariumshow over tien minuten zal beginnen.

Boven op de tweede verdieping bevindt zich dit planetarium. In de wachtruimte hangen prachtige ruimtefoto's van verschillende plaatsen op aarde. Kai en ik zijn gefascineerd erdoor! Voor we het weten zijn de tien minuten voorbij.

Het is bepaald niet druk, dus we kunnen rustig een plaats uitzoeken in de zaal. Deze koepel is vijftig voet hoog (een snelle berekening maakt dat zo'n 17 meter). Wij krijgen "Dark Matters" te zien, een interessante presentatie over wat het oog niet kan zien in de ruimte, met prachtige beelden!

We hebben nog zo'n vijftig minuten voor onze Imax film begint. Die besteden we met de rest van de tentoonstellingen bekijken. Er zijn allerlei interactieve spelletjes, die met het lichaam te maken hebben. Kai wordt opgemeten en is 5 voet 11 3/4 inch lang, bijna zes voet, dus, dat is langer, dan Rick. Even later doen we een soort Dance, Dance Revolution. Daarna leer je over cellen en proteines in het lichaam. Het is allemaal erg interessant.

Een verdieping hoger zien we de mooiste foto's van Antarctica. Daarna nog een tentoonstelling van de Maryland blue crab. Dat die echt zo blauw zijn was me nooit zo opgevallen (terwijl ik ze bij bosjes verorberde, ha ha). Daarmee hebben we de tentoonstellingen gehad. Precies op tijd, want we kunnen al in het Imax theater plaatsnemen met onze 3D brillen.


Wat een schitterende film is Under the Sea 3D! Ademloos kijken we naar het prachtige leven onderwater. Wel is het weer duidelijk, dat ook dit leven wordt beinvloed door het opwarmen van de aarde, helaas. Kai is de beste van mijn kinderen om een natuurfilm mee te kijken. Hij vindt dat minstens zo interessant als ik.

Voldaan lopen we terug naar de van. Als ik denk er te zijn, zie ik een enorme kras op de zijkant! De auto ernaast staat ook scheef geparkeerd en ik schrik me echt even rot! Tot nu toe (voor mij een record) is de van meer dan een jaar krasvrij gebleven. Kai kijkt me aan of ik gek ben en merkt nuchter op, dat dit onze van niet is. Die staat ernaast. Pfff, opluchting!

Het is na drieen en ik verwacht files op de terugweg, maar dat valt erg mee. Zo door de weeks is het dus goed te doen, "even" Baltimore. Op de terugweg stoppen we bij CVS, waar Kai acne spullen nodig heeft. Bij Safeway halen we avondeten (lasagna en haricots verts). Daar zie ik ook David, Mary's man. Mary's moeder is vannacht overleden, na een naar gevecht met kanker. Ik ben blij, dat ik in persoon onze condoleances kan overbrengen.

Als Rick thuiskomt kijken we met zijn allen de verslaggeving omtrent de gebeurtenissen in Nederland op BVN. Verschrikkelijk allemaal! Dan is het hebben van een Nederlands satelliet kanaal toch wel fijn.

Hopelijk wordt door deze tragedie de traditie van Koninginnedag niet veranderd. Ik vond het super om de koninklijke familie lekker menselijk te zien zijn en mee te zien doen aan spelletjes. Dat is zo uniek en zul je in de grotere landen niet zien. Ik hoop echt, dat een gek dat niet gaat vergallen.

Op een heel andere manier doet dit me denken aan het vuurwerkongeluk een paar jaar geleden hier in Vienna. Vorig jaar was er daardoor geen vuurwerk, maar een lasershow. Die deed het hem niet. Dit jaar is het vuurwerk dus terug, alleen op een andere plaats (dichtbij ons).