Over dondersneeuw en het laatste afscheid van dit seizoen

We staan ietsje later op dan we van plan waren, want het is wel erg lekker warm in bed. Dat wordt weer wennen als Rick aan het werk gaat en we om zeven uur op zullen moeten. We maken ontbijt en Kai en Raquel doen vast een lading was. 

Nadat iedereen gegeten heeft gaan we met zijn vieren een van de onderlichaam krachttrainingen doen met mijn app. Kai wil heel graag dat Rick ook krachttraining gaat doen. Ik probeer Rick daar al een tijdje toe te zetten, maar misschien heeft zijn zoon meer succes.

Het is heel leuk zo met zijn vieren en de twintig minuten zijn snel om. Naderhand doe ik nog een half uur cardio en dan is het weer genoeg voor vandaag. Kai en Raquel zijn intussen de basement ingegaan om in te pakken. 

Rick en ik gaan naar Starbucks voor onze koffies en de rest van de ochtend doe ik ook was en mijn Duolingo lessen. Het duurt lang voor Raquel en Kai klaar zijn, want alles past maar net. Heel lief maken ze ook hun kamer en badkamer glimmend schoon. 

Het middageten maken we met de laatste overblijfselen van het Oud en Nieuw buffet. Dit jaar zijn zowel de oliebollen als alle hapjes vrijwel helemaal opgegaan. Dat is echt heel fijn, want ik heb een hekel aan eten weggooien. 

Na het eten gaan we Vienna in, want Raquel en Kai willen graag Virginia pinda's meenemen voor Raquels ouders. We gaan eerst naar de Freeman Store, maar die blijkt in januari en februari gesloten te zijn. 

Het 19e eeuwse kerkje in Vienna is mijn zwartwit themafoto vandaag

We weten dat Norm's Beer & Wine een grote selectie Virginia pinda's heeft. Ze zijn er in allerlei smaken en Raquel en Kai kiezen na lang beraad de bbq en de pure chocolade smaken. Kai moet zich ervan weerhouden ook een doosje voor zichzelf mee te nemen, maar ze hebben echt geen plaats meer in de bagage. 

We voelen een paar sneeuwvlokken en dan begint het opeens keihard te sneeuwen! Er is een "snow squall warning" voor plotselinge zware sneeuw en dat is niet overdreven. Het onweert zelfs wat heel ongewoon is met sneeuw. Het is pas de tweede keer in mijn leven dat ik dondersneeuw meemaak.

Binnen een mum van tijd ligt er een laagje op de weg en moet Rick oppassen met rijden. Ik maak een paar mooie foto's door het voorraam, de ruitenwissers vermijdend. 

Het Washington Monument werd voor de tweede keer deze week door de bliksem getroffen (niet mijn foto) 

Thuis doen we alle bagage in de auto en gaan dan naar Tysons Corner mall, zodat Raquel en Kai kunnen zeggen dat ze ook in de mall zijn geweest. Ik heb nu oog voor interessante zwartwit foto's en in de mall zou ik er ook genoeg kunnen maken. 

We gaan naar Bath & Body Works waar ze mijn favoriete geur, Seringen, weer hebben. Ik koop daar een aantal luchtverfrissers van. Daarna lopen we nog even door de Lego winkel waar ze nota bene een pakket met de Botanic Garden waar we gisteren waren hebben. Het kost alleen $330 dus voorlopig ga ik dat niet maken. 

Het sneeuwt nog steeds als we terug naar de auto lopen, maar als we naar het westen rijden zien we zelfs mooie luchten met zon. 

Voor een vroege avondmaaltijd gaan we naar Jackson's in Reston. Dat is een goed Amerikaans restaurant en leuk om als laatste maaltijd hier te eten. We delen de gevulde eieren met gesuikerde bacon en de krab en garnalen ballen.

Mijn hoofdgerecht is de salade met gegrilde zalm en Raquel kiest dat ook. Rick en Kai nemen beiden een hamburger. Deze Great American Restaurants stellen nooit teleur en Jackson's dus ook niet. 

Dan is het tijd om naar het vliegveld Dulles te gaan. Raquel en Kai vliegen dit keer met Aer Lingus via Dublin naar Lyon. Het inchecken gaat vlot en we maken nog even een selfie voor we na drie flinke omhelzingen toch echt afscheid moeten nemen. 

Rick en ik houden het zowaar droog dit keer. Dat is nog niet eerder gelukt. We lachten ook zoveel bij het afscheid en hebben plannen om Kai en Raquel niet alleen tijdens de bruiloft van Saskia en Riley te zien, maar ook later in het jaar in Frankrijk. 

Het is bijtend koud met een scherpe harde wind als we teruglopen naar de auto. Ik houd helemaal niet van dit weer!! Gelukkig is het niet veel later thuis behaaglijk warm en gezellig met de kaarsen aan. Het is de laatste avond met kerstversieringen. Dit weekend zullen we alles, behalve de lichtjes buiten, opruimen.

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!

Over een volle dag in DC en Orion ophalen

Om kwart over zeven ben ik uitgeslapen. Ik blijf nog tot half acht liggen, maar sta dan op. Rick heeft kennelijk op mijn sein gewacht, want hij verlaat ook meteen het bed.

Mijn eerste actie is op blote voeten naar buiten om de vogelhuisjes bij te vullen. Ik moet daarvoor ook naar beneden voor het huisje dat foto's maakt. Het vriest licht en als ik weer binnenkom voelen mijn voeten als ijsklompen. 

We maken ontbijt en thee en koffie. Dan gebeurt er iets wat me nog nooit is overkomen: mijn paddenstoelen zijn verbrand. Gelukkig is een deel nog wel te eten, maar de helft is bitter. Ik denk dat ik te weinig olie had gebruikt.

Na het eten en mijn koffie ga ik aan mijn sporten. Ik begin met twintig minuten op de plaats hardlopen, dan twintig minuten op de elliptische machine en als laatste vijf minuten op de Scoop. Vanaf maandag wil ik de elliptische machine boven weer gaan gebruiken. 

Toepasselijk dat het White House ornament dit jaar ter ere van president Carter was

Kai en Raquel komen ook boven water en gaan eerst een wandeling in de kou maken. Rick en ik vertrekken naar Vienna. Daar halen we onze Starbucks koffies en alle baristas komen ons een gelukkig Nieuwjaar wensen, zo leuk!

Dan gaan we naar de paarse glasbak om het lege glas weg te brengen. Volgens Rick ligt de bak vol met lege champagne flessen. Als laatste gaan we langs Caffe Amouri om hete Mexicaanse chocolade voor Kai en Raquel op te halen. 

Als iedereen klaar is om op pad te gaan vertrekken we naar de stad. We parkeren onder het Holiday Inn hotel en maken eerst even gebruik van de toiletten daar. Het is koud buiten met een ijzige wind. We lopen richting het Capitool en de botanische tuin. 

De vorige keer dat ik hier was heb ik de modeltreinen niet bekeken. Die zijn buiten en dit jaar is er een dierenthema. Het is leuk om te zien, maar met deze kou ben ik blij als de anderen uitgekeken zijn en ook naar binnen willen. 

Daar is het rustig wat ik al gehoopt had. De feestdagen zijn voorbij en daarmee de rijen toeristen, die naar binnen wilden. We kunnen dus op ons gemak de van natuurlijk materiaal gemaakte gebouwen bekijken. 

Voor mij is dit de tweede keer dit jaar, maar er zijn zoveel details dat ik nog meer dan genoeg te zien heb. De anderen vinden het ook prachtig en nemen heel wat foto's. Na iets meer dan een uur hebben we alle gebouwen bezocht en stappen naar buiten. 

Jefferson Memorial

Museum of African American History & Culture

Einstein

Lincoln

Capitool

Hooggerechtshof

Witte Huis

We lopen naar het American Indian Museum wat "naast" de botanische tuin ligt. Van dat gebouw maak ik mijn zwart-wit maandthema foto. Binnen gaan we naar het Mitsitam Cafe om te lunchen. Kai en Raquel trakteren ons en ik smul van de perfect bereide zalm en een salade van yamboon en nopalcactus. De mannen eten een Navajo fry bread en Raquel een lamsstoofpot, die ze met Kai deelt. 

Na het eten gaan we naar de grote winkel hier. Ik weet dat Kai en Raquel daar graag rondkijken en dat doen ze zeker. Ze vinden een interessant boek, een gehaakte bal om hacky sack mee te spelen en een bijzondere beschilderde fluit. 

We zoeken de auto weer op en rijden naar Rosslyn waar Raquel en Kai Ricks kantoor graag willen zien. Ik ben hier al een paar keer geweest, maar het blijft indrukwekkend hoe modern alles er is. Ook het uitzicht is prachtig. Ik kan me wel voorstellen dat Rick regelmatig zin heeft om naar kantoor te gaan. 

Het Iwo Jima Memorial

Het Nederlands Carillon

De dag vliegt weer voorbij en het is al half vijf als we bij Orion's kennel aankomen. Raquel en Kai gaan mee naar binnen. Raquel is een beetje zenuwachtig, want de vorige keer dat ze hier was maakte Orion haar aan het huilen door hard tegen haar blaffen. 

Gelukkig lijkt Orion dit keer helemaal okay met Raquels aanwezigheid. Thuis laat hij zich zelfs knuffelen door haar, ongekend. Hopelijk blijft dat zo. Kai is helemaal in zijn nopjes dat hij nog wat tijd met "zijn" hond door kan brengen. Hij heeft Orion tenslotte al zijn truukjes geleerd. 

Voor de laatste avondmaaltijd van Kai en Raquel hier hebben we bij Southeast Impression gereserveerd. Het wordt een gezellige en natuurlijk lekkere maaltijd. We delen de verschillende vleessoorten sate's en dan heb ik een heerlijke gevulde kippensoep. Die is een special en ik hoop dat ze hem de hele winter houden. 

Rick smult van zijn rendang en Kai en Raquel delen een Lakhsa kerrie en nasi goreng in een ananas. Alles is even lekker en de bediening heel attent. Dit blijft een heel goed restaurant en de Maleisische gerechten doen aan de mij bekende Indonesische gerechten denken.

Dit is dus de laatste avond met Raquel en Kai hier. Morgenavond vliegen ze terug naar Lyon. Het zal heel vreemd zijn om weer met zijn tweeen over te blijven. Maar eerst nog een gezellige dag morgen voor we ze naar het vliegveld brengen. 

Over Oud en Nieuw

Oudejaarsdag

Rick ligt nog te slapen als ik om kwart voor acht opsta. Ik sluip naar beneden, zet een kop koffie en begin mijn ontbijt te maken. Ik wil voor twee uur klaar zijn met het maken van de oliebollen en het buffet.

Kai en Raquel gaan een stukje hardlopen en maken dan hun ontbijt. Rick is inmiddels ook beneden en eet samen met hen. Ik begin intussen aan het deeg voor de oliebollen. 

Gisteravond heb ik een pak rozijnen in rum laten wellen. Het eerste beslag maak ik daarmee en daarna een kom met beslag zonder iets erin. Ik zet de bakken in de oven om te rijzen. 

Terwijl dat bezig is vertrekken Rick en ik naar het centrum. We brengen het lege glas naar de glasbak, halen sap van Greenheart en Rick koopt een fles bourbon bij de ABC winkel. Dan halen we onze koffies van Starbucks en gaan huiswaarts. 

Daar zijn Kai en Raquel bezig met het stofzuigen van de basement en het schoonmaken van de badkamer daar. Het is zo fijn hun hulp te hebben! Later stofzuigt Raquel de woonverdieping ook. 

Rick doet de olie in de frituurpan en ik leg alles neer wat ik nodig heb om de oliebollen te bakken. Ik begin met de oliebollen met rozijnen en bak daar 21 van. Kennelijk maak ik de oliebollen groter dan gewoonlijk, want van het beslag zonder rozijnen lukt het me maar 18 te bakken. 

Het is altijd weer een leuk Hollands plaatje zo

De zalm- en hamsalades zijn de volgende dingen die ik maak. De anderen maken de hapjes eromheen en op de andere schalen. Als ik met kappertjes op de salades wil gaan "schrijven" blijken we die niet te hebben. 

Dit jaar had ik veel aan de foto's van het buffet van vorig jaar om uit te zoeken welke schalen ik voor de verschillende hapjes gebruikte. Dit jaar maak ik het mezelf volgend jaar nog makkelijker door foto's van de schotels zonder iets erop te maken

Dan rijd ik maar naar Safeway om ze te kopen. Nu ik toch ga blijkt dat we ook wel aluminiumfolie kunnen gebruiken. Het is eigenlijk wel een welkome pauze, want mijn rug doet pijn.

Als ik terugkom eten we gezellig met zijn viertjes lunch en gaan dan verder. Mijn streven om om twee uur klaar te zijn halen we niet, maar een uurtje later hebben we alles zover dat het meeste klaar is. We nemen een welverdiende paar uurtjes rust, hoewel Rick altijd nog wel wat te doen vindt. 

Tegen vijven horen we keiharde regen en dondert het zelfs! Raquel heeft dat nog nooit meegemaakt in de winter. Het was de afgelopen paar dagen en vandaag ook erg warm en nu komt het koufront langs. 

Kai zoekt naar een live uitzending van het aftellen naar het nieuwe jaar in Madrid. Dan volgen we Raquels traditie: twaalf druiven eten terwijl de klok twaalf slaat. Dat tellen ze op de televisie af. Het is even door eten, maar het lukt ons allemaal onder grote hilariteit. 

Voor het avondeten maken we worstjes met tomatensoep en dan leggen we de laatste hand aan de versieringen. Het lijkt of we dit jaar minder tijd hebben, terwijl we met zijn vieren zijn. We verwelkomen de eerste gasten om negen uur. 

Daarna loop het als snel vol en is het erg gezellig. Ik voel  me zo dankbaar voor al deze vrienden, die we hebben! De oliebollen vallen goed in de smaak, zeker bij de Nederlandse gasten. Sommigen vertrekken voor middernacht, maar met zijn negentienen tellen we met een glaasje mousserende wijn samen met de bal in New York af tot het nieuwe jaar.

Nadat we met iedereen op 2025 geklonken hebben gaan Chuck en Rick naar buiten om het vuurwerk klaar te maken. Wat ze afschieten is siervuurwerk, het enige legale in Virginia. Ok, ok, er zaten ook een aantal vuurpijlen bij.

Meestal vind ik het siervuurwerk dat wij hebben maar matig, maar dit keer was het spectaculair! Om ons heen horen we ook geknal, maar lang niet zoals in Nederland. 

Met behulp van Jeanette had ik het buffet al rond half twaalf neergezet. We kunnen dus meteen aanvallen en dat doet iedereen! Ik krijg heel veel complimenten over mijn ham salade. Ray zegt zelfs dat hij daar ieder jaar het meest naar uitkijkt. Het enige wat niet zo gretig gegeten wordt zijn de tortilla rolletjes met kalkoen en Boursin. Misschien dat we die volgend jaar van het lijstje schrappen. 

De laatste gasten nemen om twee uur afscheid. Lorraine helpt nog even met opruimen, zo lief altijd. En dan liggen we rond half drie in bed na alweer een heel geslaagde en leuke jaarwisseling. 

Nieuwjaarsdag

Gelukkig Nieuwjaar allemaal! Meestal doe ik niet aan goede voornemens, maar vorig jaar had ik wel een woord waar ik naar wilde leven. Dat was "perseverance" (volharding). Terugkijkend heb ik dat regelmatig toegepast en dan vooral tijdens het afkicken van alcohol wat uiteindelijk makkelijker was dan ik had gedacht. 

Voor dit jaar kies ik het woord "Nieuw". Ik ga ernaar streven zoveel mogelijk nieuwe dingen te doen. Dat zal waarschijnlijk niet dagelijks zijn, hoewel dat wel leuk zou zijn. Ik zie uit naar dit jaar met natuurlijk als hoogtepunt Saskia's bruiloft. 

Om half negen word ik wakker vanwege het licht in de kamer. We zijn vergeten de lamellen naar beneden te trekken. Ik draai me nog even om, want wil tenminste zeven uur in bed gelegen hebben. Maar de verwarming slaat aan en maakt het warm waardoor ik het om half tien echt niet meer in bed uithoud.

Stilletjes ga ik naar beneden waar ik traditiegetrouw alle glazen afwas en afdroog. Daarna gun ik mezelf even een koffiepauze en vervolgens was ik de schalen ook af. Verder ruim ik de eetkamer op en dan vind ik dat ik goed bezig ben geweest. 

Voor mijn tweede kop koffie gebruik ik de laatste amandelmelk. Wetend dat Kai en Raquel dat voor hun ontbijt gebruiken besluit ik naar Safeway te gaan om een nieuw pak te kopen. Als ik daar dan toch ben neem ik ook meteen maar een pak magere melk voor Rick mee. 

Mijn eerste supermarktbezoek van 2025 zit er weer op. Als ik het huis binnenloop zijn Raquel en Kai ook boven en ontbijt aan het maken. Rick volgt niet veel later. We kleden ons netjes aan en gaan naar Georgetown.

Dit jaar kon ik geen lekkere brunches vinden en heb in plaats daarvan Fiola Mare, een gerenommeerd visrestaurant, geboekt. Dit restaurant hebben Rick en ik al een tijdje op onze wenslijst staan en ik kan mijn "Nieuw" thema meteen toepassen.

Het wordt een verrukkelijke maaltijd en we zijn het erover eens dat dit misschien zelfs nog beter is dan een brunch. In ieder geval is het een stuk goedkoper, want de Four Seasons wilde maar liefst $210 per persoon hebben voor ze besloten hun brunch te annuleren.

We krijgen een tafel aan het raam met zicht op de Potomac rivier. We beginnen met heerlijke mocktails voor Kai, Raquel en mij. De Autumn Breeze is erg lekker, meer zuur dan zoet. Rick houdt het bij diet Coke en thee. 

Er is een prix fixe lunchmenu dat Raquel en Rick bestellen. Kai kiest voor de papardelle met wild zwijn en mijn voorafje is drie toastjes met kaviaar en witte Iberische ham. Het is werkelijk zo lekker, ik peuzel het met kleine hapjes op. 

Kai en Raquel delen vaak hun eten. Zo proeven ze meer dan een gerecht. Ik zou willen dat Rick en ik dt ook zouden doen, maar Rick is lang niet zo'n vis fan als ik. Hij heeft dan ook spaghetti en ik een bowl prachtig geserveerde crudo van verschillende vissoorten. Eerlijk gezegd zou ik dat toch niet willen delen. 

We bestellen allemaal een dessert en dat van mij is veel groter dan ik had gedacht. Achteraf had ik ook de Napolitaanse cheesecake moeten nemen. Gelukkig helpen Kai en Raquel me met alle, verrukkelijke maar veel te veel, ricotta. 

Mijn dessert

Dat van Rick

Na het eten lopen we langs de boardwalk van Georgetown Harbor en maken foto's met de lampen met kerstkransen. Dan lopen we langs de ijsbaan, waarvan Rick en ik het bestaan niet wisten, terug naar de auto.

Nu we in Georgetown zijn willen Raquel en Kai graag naar het beroemde Georgetown Cupcake. We kunnen geen parkeerplaats vinden dus Rick zet ons af. Er staat een rij, maar we zijn vrij snel aan de beurt. Kai en Raquel kopen vier cupcakes van verschillende smaken. 

Deze zou Fiona leuk vinden

Als we weer buiten komen staat er een lange rij. We hadden duidelijk mazzel. Rick heeft een heel goede parkeerplaats gevonden dus we zitten snel weer in de auto. 

a

Op weg naar huis rijden we even over Church Street om daar de kerstversieringen van te laten zien. De luchten zijn vandaag prachtig en ik kan het niet laten er een foto van te maken. 

Thuis kleden we ons in lounge pyjama's en toasten op het nieuwe jaar met een glaasje Moet & Chandon dat Kai en Raquel meebrachten. We hebben er glazen voor 2025 voor gekocht. Het is natuurlijk heerlijke champagne. 

En nu snacken we wat van de overblijfselen van gisteravond, want niemand heeft veel trek na de uitgebreide lunch. We zullen het vast niet laat maken na gisteravond. Nogmaals allemaal een heel gezond en gelukkig 2025 gewenst!