Over deze donderdag

Gisteravond hoorden we net voor het slapen gaan dat er bij het Reagan National Airport hier niet ver vandaan een helicopter en een passagiersvliegtuig tegen elkaar aan gevlogen waren. Er was nog weinig bekend, maar vanochtend horen we dat er geen overlevenden zijn. 

Rick en ik kijken het nieuws met een zwaar hart. Dit vliegveld is enorm druk en er is allerlei militair vliegverkeer vanwege de vele militaire basissen. Als we op de National Mall wandelden verbaasden we ons er weleens over dat dat allemaal goed ging. En nu is waarvoor gevreesd werd dus gebeurd.

Na mijn ontbijt en als Rick naar boven vertrekt zet ik het nieuws uit. Zover ik weet zaten er geen bekenden van ons in het vliegtuig. Ik doe alvast een half uur cardio tot Rick klaar is om naar Starbucks te gaan.

Als we met onze koffies thuiskomen ruimen we gezamenlijk de blauwe lichtjes langs de oprit op. Helaas kunnen we daarvan maar liefst vijf snoeren weggooien. En wij maar denken dat LED lichtjes het eindeloze leven hadden.

Rick vertrekt naar kantoor om een collega, die in Colorado woont, gezelschap te houden. Ik ga naar Sharon voor het halve uur personal training. 

Sharon kent helaas wel een inzittende van het vliegtuig. Er was een groep kunstschaatsers uit dit gebied en uit Boston onder de slachtoffers.

Na het halve uur met gewichten besluit ik even de natuur in te gaan. Dat is altijd weer rustgevend als mijn brein maar blijft malen. Ik maak een lensbal foto van hulstbesjes, maar ik kan de bloemen wel uit de grond kijken! Er is echter nog geen teken van enig leven wat dat betreft. 

Meneer Cardinal en meneer Huisvink

Bij Whole Foods koop ik wat gamba's voor mijn lunch aangezien die in de aanbieding zijn. Voor ik naar binnen ga haal ik de netten met lichtjes van onze struiken en nu staan er alleen nog een aantal sneeuwpoppen, die te vast in de grond zitten. Daar heb ik Ricks hulp voor nodig. 

Behalve de garnalen maak ik een grote salade met mini paprika's, broccoli en wortel voor mijn lunch. Die vind ik op het moment heerlijk. Als "toetje" neem ik een bakje bramen.

Daarna merk ik dat ik ergens heen moet om wat vrolijks te zien. Even de gedachten weg van de actualiteiten. Veel keuze is er op het moment niet en ik ga weer voor het Merrifield Garden Center. Alleen al de kas daar is fijn om te bezoeken. 

De kerstspullen zijn nog steeds in de uitverkoop, maar er zijn nu ook spullen voor Valentijnsdag en voor de lente. Ik maak foto's en speel met filters van Photoroom en Photoshop. Zo ben ik een uurtje zoet en mijn stemming is een stuk beter. 

Die wordt weer verstoord als een kennis belt. Zij is boos dat er een meal train (mensen brengen maaltijden naar familie die, in dit geval, geliefden zijn verloren) voor een gezin waarvan de moeder en dochter in het vliegtuig zaten in de Vienna Foods Facebook groep is gepost. Volgens haar moet dat allemaal niet zo openbaar en zij wil dat ik de andere admins erop aanspreek. 

Aangezien ik haar mening niet deel suggereer ik zo vriendelijk mogelijk dat zij Lydia, de hoofdadmin, ook zelf een berichtje kan sturen. Ik zie werkelijk haar probleem niet en wil niet voor haar karretje gespannen worden. Mensen willen nu eenmaal graag helpen en maaltijden coordineren is een goede manier. 

Rick komt wat later uit zijn werk dan gewoonlijk en we laten eten bezorgen. Voor mij de yakitori van Genki en Rick kiest voor Thais. 

Daarna kijk ik de een nalaatste aflevering van De Slimste Mens. Vervolgens ga ik verder met een Amerikaanse wedstrijd serie, Deal Or No Deal Island. Dat is leuk en spannend.