Over een volle dag in DC en Orion ophalen

Om kwart over zeven ben ik uitgeslapen. Ik blijf nog tot half acht liggen, maar sta dan op. Rick heeft kennelijk op mijn sein gewacht, want hij verlaat ook meteen het bed.

Mijn eerste actie is op blote voeten naar buiten om de vogelhuisjes bij te vullen. Ik moet daarvoor ook naar beneden voor het huisje dat foto's maakt. Het vriest licht en als ik weer binnenkom voelen mijn voeten als ijsklompen. 

We maken ontbijt en thee en koffie. Dan gebeurt er iets wat me nog nooit is overkomen: mijn paddenstoelen zijn verbrand. Gelukkig is een deel nog wel te eten, maar de helft is bitter. Ik denk dat ik te weinig olie had gebruikt.

Na het eten en mijn koffie ga ik aan mijn sporten. Ik begin met twintig minuten op de plaats hardlopen, dan twintig minuten op de elliptische machine en als laatste vijf minuten op de Scoop. Vanaf maandag wil ik de elliptische machine boven weer gaan gebruiken. 

Toepasselijk dat het White House ornament dit jaar ter ere van president Carter was

Kai en Raquel komen ook boven water en gaan eerst een wandeling in de kou maken. Rick en ik vertrekken naar Vienna. Daar halen we onze Starbucks koffies en alle baristas komen ons een gelukkig Nieuwjaar wensen, zo leuk!

Dan gaan we naar de paarse glasbak om het lege glas weg te brengen. Volgens Rick ligt de bak vol met lege champagne flessen. Als laatste gaan we langs Caffe Amouri om hete Mexicaanse chocolade voor Kai en Raquel op te halen. 

Als iedereen klaar is om op pad te gaan vertrekken we naar de stad. We parkeren onder het Holiday Inn hotel en maken eerst even gebruik van de toiletten daar. Het is koud buiten met een ijzige wind. We lopen richting het Capitool en de botanische tuin. 

De vorige keer dat ik hier was heb ik de modeltreinen niet bekeken. Die zijn buiten en dit jaar is er een dierenthema. Het is leuk om te zien, maar met deze kou ben ik blij als de anderen uitgekeken zijn en ook naar binnen willen. 

Daar is het rustig wat ik al gehoopt had. De feestdagen zijn voorbij en daarmee de rijen toeristen, die naar binnen wilden. We kunnen dus op ons gemak de van natuurlijk materiaal gemaakte gebouwen bekijken. 

Voor mij is dit de tweede keer dit jaar, maar er zijn zoveel details dat ik nog meer dan genoeg te zien heb. De anderen vinden het ook prachtig en nemen heel wat foto's. Na iets meer dan een uur hebben we alle gebouwen bezocht en stappen naar buiten. 

Jefferson Memorial

Museum of African American History & Culture

Einstein

Lincoln

Capitool

Hooggerechtshof

Witte Huis

We lopen naar het American Indian Museum wat "naast" de botanische tuin ligt. Van dat gebouw maak ik mijn zwart-wit maandthema foto. Binnen gaan we naar het Mitsitam Cafe om te lunchen. Kai en Raquel trakteren ons en ik smul van de perfect bereide zalm en een salade van yamboon en nopalcactus. De mannen eten een Navajo fry bread en Raquel een lamsstoofpot, die ze met Kai deelt. 

Na het eten gaan we naar de grote winkel hier. Ik weet dat Kai en Raquel daar graag rondkijken en dat doen ze zeker. Ze vinden een interessant boek, een gehaakte bal om hacky sack mee te spelen en een bijzondere beschilderde fluit. 

We zoeken de auto weer op en rijden naar Rosslyn waar Raquel en Kai Ricks kantoor graag willen zien. Ik ben hier al een paar keer geweest, maar het blijft indrukwekkend hoe modern alles er is. Ook het uitzicht is prachtig. Ik kan me wel voorstellen dat Rick regelmatig zin heeft om naar kantoor te gaan. 

Het Iwo Jima Memorial

Het Nederlands Carillon

De dag vliegt weer voorbij en het is al half vijf als we bij Orion's kennel aankomen. Raquel en Kai gaan mee naar binnen. Raquel is een beetje zenuwachtig, want de vorige keer dat ze hier was maakte Orion haar aan het huilen door hard tegen haar blaffen. 

Gelukkig lijkt Orion dit keer helemaal okay met Raquels aanwezigheid. Thuis laat hij zich zelfs knuffelen door haar, ongekend. Hopelijk blijft dat zo. Kai is helemaal in zijn nopjes dat hij nog wat tijd met "zijn" hond door kan brengen. Hij heeft Orion tenslotte al zijn truukjes geleerd. 

Voor de laatste avondmaaltijd van Kai en Raquel hier hebben we bij Southeast Impression gereserveerd. Het wordt een gezellige en natuurlijk lekkere maaltijd. We delen de verschillende vleessoorten sate's en dan heb ik een heerlijke gevulde kippensoep. Die is een special en ik hoop dat ze hem de hele winter houden. 

Rick smult van zijn rendang en Kai en Raquel delen een Lakhsa kerrie en nasi goreng in een ananas. Alles is even lekker en de bediening heel attent. Dit blijft een heel goed restaurant en de Maleisische gerechten doen aan de mij bekende Indonesische gerechten denken.

Dit is dus de laatste avond met Raquel en Kai hier. Morgenavond vliegen ze terug naar Lyon. Het zal heel vreemd zijn om weer met zijn tweeen over te blijven. Maar eerst nog een gezellige dag morgen voor we ze naar het vliegveld brengen.