Een dagje natuur

Om de een of andere reden is het zoveel makkelijker opstaan, als het mooi en warm weer gaat worden! Gauw doe ik wat huishoudelijk gedoe en ruim de kamers van de kinderen op en Petra en ik eten cereal. Dit keer is het Honey Bunches of Oats met perzik, mijn favoriet en Petra vindt het ook lekker.

We wachten tot Saskia naar school loopt en gaan dan op weg naar Front Royal, ongeveer een uur rijden hiervandaan. Het is nog wat bewolkt, dus we besluiten als eerste naar de Skyline Caverns te gaan. Dit zijn mijn favoriete grotten hier in de buurt, vanwege hun unieke "anthrodite" formaties.

Om tien over negen lopen we het gebouwtje binnen en kopen kaartjes. We worden vriendelijk begroet door een echt Virginian, die ons even later een lekker kopje koffie aanbiedt. Het is allemaal heel gemoedelijk en een paar minuten later staan we met een groepje van zeven, waaronder ook een Canadees paar en een Duitser, te luisteren naar onze rondleidster Marian.






Marian is een jaar of vijftig en doet deze rondleidingen al zo'n twee jaar. Naar eigen zeggen moet ze wel "corny" grapjes maken, zodat ze niet in slaap valt. Nou, dat zullen we weten! Op een gegeven moment krijgt ze mij zo ver om mijn vinger op mijn neus te doen in het donker en dan gauw het licht aan te doen. Petra is daar te slim voor, die trapt er niet in!

Het wordt een leuke rondleiding, heel interessant en heel mooi! Vooral die anthrodites, bloemachtige witte formaties, heel delicaat, die zich in een vacuum hebben gevormd over duizenden jaren.


Anthrodites

Na een uurtje en bijna twee mijl door de grot te hebben gelopen, drukken we Marian een paar dollar in de hand als tip en gaan op weg naar het Shenandoah National Park. De toegangsprijs is sinds 1 maart omhoog naar $15, dus ik heb dit jaar de $50 van de National Parks Pass er ruimschoots uit. Bij binnenkomst in het park zien we een hert oversteken, Petra's eerste levende hert (ze had al een dode langs de weg zien liggen).


Mijn boekje met "hikes" vertelt ons, dat er bij mijlpost 9 een parkeerplaats is, waarvandaan we naar een waterval kunnen lopen. We lopen naar beneden en de waterval is de moeite waard. We zien ook nog een mooi klein spechtje, maar de herten en beren houden zich verder verscholen.




Na een half uurtje zijn we terug bij de auto en rijden naar de volgende wandeling. Deze brengt ons op het Appalachian Trail (wat helemaal van Georgia naar Maine loopt)naar een interessante rotsformatie, die door lava is ontstaan. We lopen nog even verder naar een "Indiaanse bron", waar inderdaad water uit de grond komt, maar verder stelt het niet veel voor. Het helemaal in de natuur zijn en de stilte om ons heen is prachtig, we genieten!


Het is inmiddels kwart over twaalf, dus tijd om op weg te gaan naar Middleburg voor onze lunch. De rit er naartoe voert langs country weggetjes met paarden en koeienboerderijen en kleine paar huizen grote dorpjes, zoals The Plains en Halfway.

In Middleburg parkeren we achter de Red Fox Inn. Hier at Jackie Kennedy ook ooit en het is een zeer sfeervol restaurant. We kiezen allebei de crab cake sandwich uit, die voortreffelijk is voorbereid. We zitten bij de open haard en het is super sfeervol.

Na de lunch rijden we door naar de Chrysalis wijngaard. Via een onverhard weggetje helemaal in de country bereiken we de wijngaard, die prachtig is gelegen, met wijdse uitzichten. We sluiten aan bij de wijn proeverij en krijgen 7 verschillende wijnen te proberen. Vooral de Sarah's Patio White vinden we allebei lekker en Petra tracteert op twee flessen, kunnen we vanavond lekker in de hot tub drinken.


Via het historische Aldie (waar we even snel bij de gerst molen kijken) rijden we terug naar de stedelijke wereld. Het weerbericht is wel erg gunstig voor de komende dagen en Petra heeft alleen zware broeken mee.

Dat is natuurlijk een noodgeval en er moet geshopt worden voor een lichtere broek! Bij Ann Taylor Loft in Fairfax slagen we allebei, Petra met een zandkleurige lange broek en een zwarte driekwart broek.

Bij Old Navy vinden we niets, maar in Fair Oaks Mall kopen we allebei hetzelfde sportieve paar Easy Spirit schoenen. Petra kan geen leuke topjes vinden, maar we noemen het toch een succesvol shopping tripje.

Thuis vinden we een "als de kat van huis is, dansen de muizen op...de matras". Kai was op het lumineuze idee gekomen om de nog helemaal goede matras van Katja's oude bed op de oprit te leggen en de rest van de buurt vond dat een prima trampoline. Niet de bedoeling dus! Kai moet de matras meteen weer naar binnen slepen.

Rick komt thuis en haalt een zeer smakelijke maaltijd van Outback Steakhouse, waarbij we een lekker glaasje van de Chrysalis wijn drinken. De tijd gaat veel te snel! Ik ga Petra straks enorm missen!!

En zo eindigden we de avond...