Happy St. Paddy's Day!

Door de ongeveer 34 miljoen Amerikanen van Ierse afkomst (waaronder mijn man en kinderen), wat negen keer zoveel is als de bevolking van Ierland zelf, wordt 17 maart, St. Patrick's Day, uitbundig gevierd.

Overal zijn leprechauns, klavertjes vier en potten goud te zien en iedereen heeft tenminste iets groens aan of zijn of haar haar groen geverfd. Heb je dat niet, dan word je geknepen.

Gelukkig kom ik in het begin van de dag niemand tegen, want ik heb geen groene sportkleding. Ik begin met een gewichten routine uit Fitness magazine. Die vind ik fijn, omdat alle spiergroepen op verschillende manieren aan bod komen.

Bij Giant koop ik bakken vol aardbeien, ananasringen, marshmallow en pretzels voor de chocolade fontein, die morgen tijdens Katja's feest zal vloeien. Iemand in Nederland had om potjes Garlic Salt en Garlic Pepper gevraagd, dus daar neem ik er ook van ieder een mee. Grappig telkens de produkten te zien, die bijzonder zijn van hier. De BBQ sauzen en gemengde specerijen, ze zijn voor ons allemaal doodnormaal.

Rond half twaalf rijd ik naar Christine, we hebben besloten naar Wegmans te lopen en daar te lunchen. Het wordt een powerwalk van 5,75 mijl en zo heb ik deze week heel wat gelopen (maar weinig hardgelopen, daar moet morgen maar even verandering in komen).

Op de terugweg stop ik bij het Community Center om mijn foto's af te geven voor de show. Ik heb drie 5X7 formaat en een 8X10 (die met de regenboog). Op de tafels zie ik veel grotere foto's liggen en zo te zien, met een snelle blik erop, hele mooie! Ik ben dus heel benieuwd naar de show op zondag en heb verder zelf geen winnares illusies. Maar ik geloof ook niet, dat mijn foto's een groot niveau lager zijn en dat is toch het belangrijkst.

Als ik buiten kom schijnt de zon weer stralend en ik heb mijn fototoestel mee. Naast het Community Center staan een paar prachtig bloeiende bomen en die moet ik natuurlijk proberen op de gevoelige plaat vast te leggen!




Thuis krijg ik een telefoontje uit Nederland en bespreek ik met de vader van Michelle, dat zij hier de laatste week van augustus van harte welkom is. Daarna krijg ik een wild enthousiaste Michelle aan de telefoon! Leuk, hoor, Katja vindt het ook gezellig om een meisje, dat niet veel met haar van leeftijd verschilt, te logeren te krijgen. Tot 27 augustus dus, Michelle!

En dan gaat de deurbel (die ter ere van St. Patrick's Day "When Irish Eyes are Smiling" speelt) en staat Rick voor de deur, terug uit Seattle en zonder huissleutel. Het weekend kan beginnen!

Gauw douche ik en kleed me ook maar in het groen, hoewel er geen druppel Iers bloed door mijn aderen stroomt. Met zijn vijven gaan we bij McCormick and Schmick's eten. Rick neemt de Ierse lamsstew, maar ik vind hun visgerechten veel lekkerder!


Aoife komt logeren en Rick en Katja vertrekken naar de basement om de muziek voor morgenavond te regelen. Het wordt een druk, maar vast erg leuk weekend!