De laatste winterstuipjes (hoop ik!)

De maandag daagt wat somber en het vriest. Het maakt het moeilijker het bed uit te komen. Rick meldt, dat Crash gisteravond de Oscar voor beste film heeft gewonnen. Oef, dat was vast een grote teleurstelling voor de Brokeback Mountain crew. Overal in de pers hier werd zwaar gespeculeerd, dat die film ruim met Oscars zou worden gedecoreerd en uiteindelijk krijgen alleen de muziek en de director er eentje!

Oppervlakkig als ik ben, ben ik meer geinteresseerd in de opmerkingen over de jurken van de dames. Ik kan niet wachten tot Access Hollywood vanavond, waarin ongetwijfeld alle gewaden, die al dan niet mooi waren, de revue zullen passeren. Persoonlijk vond ik de jurk van Charlize Theron met de reuzenstrik op een schouder vreselijk. Intussen kunnen we online zelf zoeken naar de perfecte galadress.

Maar voor we de rode loper weer in beeld zien moeten we de dag nog door. Van rode loper naar roodborstjes, die in grote getalen samen met hun spreeuwenvriendjes ons grasveld bevolken. Snickers ligt constant op de loer, maar de vogels zijn hem te slim af. Ze zijn ook eigenlijk helemaal niet bang voor de kat, want ze komen rustig weer om hem heen kwetteren. Een heel vermakelijk schouwspel!




Op jacht

De Garmin gaat om en dit keer maak ik gebruik van de Virtual Partner. Ik vertel hem, dat ik 5,5 mijl in een uur wil lopen. Niet super snel, maar ik ben best moe. Het is koud, maar ik warm al gauw genoeg op om geen handschoenen aan te hoeven. En het gaat toch lekkerder, dan ik dacht en met een uur heb ik precies 6 mijl gelopen, ruim van mijn "partner" gewonnen, dus. Uiteindelijk loop ik 6,5 mijl in 1 uur en 5 minuten en ik ben er blij mee.

Voor Saskia uit school komt na de halve dag op maandag wil ik nog van alles voor elkaar krijgen. Als eerste ziet mijn Smurfautomobiel er grijs in plaats van smurfblauw uit, na de rit door de wouden van West-Virginia, dus ik rijd naar Mr. Wash. Daar wordt hij weer helemaal schoongepoetst! Gek, wat een voldaan gevoel een schone auto geeft.

De van heeft ook dorst, dus gauw even tanken met de Speedpass bij de Mobil. Heerlijke uitvinding blijft het, dat stokje, dat je even voor de pomp heen zwaait en dan kun je tanken! $2,33 per gallon kost het me vandaag.

Al deze stops liggen langs de hoofdweg van Vienna, route 123 oftewel Maple Avenue. Als ik zo op weg ben, plan ik eerst alles aan de rechterkant, keer dan om en doe de winkels aan de linkerkant aan (logisch, ook, natuurlijk).


Nog aan de rechterkant ligt Whole Foods. Hier trakteer ik mezelf ook gelijk op een lekkere sandwich voor lunch. Je kan je eigen sandwich samenstellen uit verschillende soorten brood, allerlei lekkere sausjes, groentes, kazen en vleessoorten. Ik kies een negengranen boterham met moster, spinazie, tomaat, komkommer, wortel en ham. Het is heel erg lekker!

Mijn laatste stop is de 7 Eleven, ik moet een money order van $2,50 hebben om een copie van mijn trouwcertificaat aan te vragen voor mijn Nederlanderschap. Bij de eerste 7 Eleven (die praktisch op iedere hoek van de straat te vinden zijn) is de money order machine down. Dus rijd ik een paar blokken verderop waar het allemaal wel lukt.

Net als ik richting huis rijd, gaat de autotelefoon. Het is Katja, ze heeft koorts, kan ik haar op komen halen? Natuurlijk! Ik draai meteen om en een paar minuten later ben ik bij haar school. Ze ziet er pipsjes uit en heeft erge hoofdpijn, ze vertelt, dat er een lange lijst van zieken was vandaag. Mijn afkloppen gisteren heeft niet gewerkt, helaas. Nu maar hopen, dat de anderen (en ik!) dit kennelijk zeer besmettelijke virus kunnen ontlopen!

Saskia komt met haar vriendinnetje Tabatha uit school en ik loods ze meteen de van in. We rijden naar de nieuwe bruidszaak aan Maple Avenue om Saskia te laten opmeten voor haar bruidsmeisjesjurk. Ondanks, dat de bruiloft pas in augustus is, moeten de jurken nu al besteld worden. Hopelijk groeit ze niet te veel in die maanden!

De dame bij de bruidszaak is erg vriendelijk en de meisjes kijken hun ogen uit bij al die prachtige jurken (ik zie er niet een, die stijlvol eenvoudig is, allemaal kraaltjes, roefjes en strikjes, niet mijn smaak). Ze neemt Saskia's buste, lengte en middel maten, maar thuis vind ik uit, dat we ook de heupen moesten meten en ik heb niet veel vertrouwen in de genomen maten.

De meisjes zijn net begonnen met spelen, dus ik koop ze om om er nog eens op uit te gaan door ze een ijsje te beloven. Dit keer rijden we naar historische Church Street in Vienna. Hier is het piepkleine winkeltje "The Bridal Closet" gevestigd. Ik had zaterdag al gebeld en weet, dat ze ook maten opnemen.

Het blijkt een heel klein winkeltje te zijn, maar de jurken, die er hangen zijn veel meer mijn smaak. De eigenaresse doet nogal moeilijk over de maten, die volgens haar van de jurk afhangen, vooral het middel. Dat zal allemaal wel, maar bij Saskia is er nog niet bepaald sprake van een middel en ik wil gewoon de maten. Uiteindelijk meet ze toch maar. Pff, dat alles voor een paar maatjes!

Aan de overkant van de straat ligt Nielsen's Frozen Custard. Hier verkopen ze niet alleen overheerlijk ijs, maar ook "grinders" (elders submarines genoemd) met heerlijke beleggingen. Het is echt een plaatselijke "hangout", er zitten mensen bij de haard een krant te lezen en in de hoek zitten een paar dames te kletsen. Het is er gezellig!

De meisjes kiezen hun ijsjes en ik neem een paar hapjes van Saskia's vanille met chocolate chip cookie dough. Een heel ijsje is me veel te veel.

Net op tijd voor de carpet man zijn we thuis. Onze tapijten worden geshampood en dat is weer eens hard nodig. In elk coupon blaadje staan advertenties van tapijtschoonmaakbedrijven. Allemaal beloven ze van alles voor geen prijs, maar wij hebben er erg slechte ervaringen mee.

Het bedrijfje, dat wij gebruiken, is een eenmansbedrijf. De man is de vader van vijf kinderen en hij kijkt van geen vlek op! Hij doet ontzettend goed werk! Hij heeft geen coupons, dus hij is een stuk duurder, maar kwaliteit blijft belangrijk. Ik hoop, dat hij nog lang door blijft gaan, hij heeft de vreselijkste vlekken uit ons tapijt gekregen. In sommige gevallen blijft de kleine middenstander stukken beter, dan zijn grote concurrenten.