Toch nog hardgelopen

Onder de lamellen door zie ik, behalve zon, ook een laagje sneeuw op het gras liggen. Hopelijk is dit de laatste keer dit seizoen, dat we "wit" wakker worden!

Als ik opsta struikel ik bijna over Katja's backpack op de gang. He? Is ze nog thuis? Het blijkt, dat het arme kind koorts, keelpijn en hoofdpijn heeft, lekker laten slapen, dus!

Mijn neefje Stefan in Massachusetts wordt vandaag vier jaar en ik klets lekker lang met mijn zus. Helaas is dit de eerste verjaardag van hem, waarop ik er niet ben om hem eens lekker te knuffelen. Gelukkig zullen we elkaar in mei weer zien, want het is alweer veel te lang geleden!

Het was de bedoeling, dat ik vanochtend een stuk met mijn vriendin Katja, die voor de Avon Walk traint, zou gaan lopen. Maar Katja belt, dat ze het buiten te koud vindt en de moed niet kan opbrengen die kou te trotseren.

Even schiet het door mijn hoofd om dan ook maar niet te gaan, maar met ijzeren zelf discipline overtuig ik mezelf, dat ik het met hardlopen heus wel warm genoeg zal krijgen.

Met mijn MP3 speler aan en oorwarmers op loop ik weg en tot mijn verbazing gaat het heel lekker! Hoe langer ik loop, hoe langer ik het gevoel heb door te kunnen gaan. Zo af en toe speelt mijn hamstring op, maar het wordt niet erger, dus ik loop er doorheen.

Het is prachtig buiten! Overal bloeiende bomen en struiken en de vogeltjes zijn heel hard bezig hun nesten te maken. Ik loop anderhalve mijl naar het westen op het W&OD pad in de hoop weer eens hertjes te zien. Maar die verschuilen zich, ondanks de stilte op het pad. Hopelijk komen ze met het groener worden van de vegetatie toch weer terug.

Op de radio hoor ik, dat er "politie activiteit" rond het Witte Huis is, er is een verdacht pakketje gevonden. De president is er niet, die probeert in West-Virginia iedereen ervan te overtuigen, dat de oorlog in Irak het echt wel waard is. De sufferd, die het pakje gooide, zit nu achter de tralies. Hoe dom kun je zijn?

Verder is dit hele gebied in de ban van "March Madness", het grote college basketbal toernooi. Voor het eerst ooit zit onze plaatselijke universiteit George Mason University bij de laatste zestien! Op vrijdag wordt de volgende wedstrijd in het Verizon Center gespeeld en tickets kosten nu al ettelijke honderden dollars!!

Na een uur en 34 minuten heb ik 8,02 mijl gelopen (12,91 km) met een gemiddelde snelheid van 5,7 mijl per uur (9,17 km)! Niet gek met flinke wind tegen en berg op berg af. Hoera, ik kan het nog!

Gauw neem ik een douche en voorzie Katja van iced tea en een kop kippensoep. Daarna ga ik Vienna in voor wat boodschappen. Eerste stop is Cenan's bakkerij. Deze Turkse bakkerij heeft de lekkerste broden en ook allerlei Europese produkten. Ik heb mijn zinnen gezet op een van hun overheerlijke knoflook, peper, Parmezaanse kaas stokbroden, maar die zitten nog in de oven. Jammer, ik had er net zo'n zin in!

Bij Giant aan de overkant haal ik wat fruit, Crystal Light voor Katja om te drinken en een paar andere benodigdheden.

De volgende stop is het postkantoor, waar ik de Garlic Pepper en Garlic Salt naar Nederland verstuur. De beambte leest wat er in het pakje zit en vindt het maar heel vreemd. Hij blijft maar herhalen "garlic pepper to the Netherlands". Heb ik nog postzegels nodig? Of andere spullen, die de USPS verkoopt? Het postkantoor hier is heel commercieel en verdient als enige regeringsonderdeel geld als water (om andere onderdelen te bekostigen, zonder twijfel).

Bij de Pie Gourmet haal ik de quiches voor vanavond op: spinazie/kip en bloemkool/broccoli. Ze zullen vast heerlijk smaken!

Naast de Pie Gourmet ligt de Italian Gourmet en laat ik nu nog nooit in dat winkeltje geweest zijn! Het ziet er altijd wel leuk uit, dus ik besluit even te gaan kijken. Net als bij Cenan's worden hier allerlei mediterrane produkten verkocht, maar ik zie ook chocolade paashaasjes en eitjes en dan, tot mijn grote verbazing, Katja drop, krijtdrop en nog twee andere soorten drop! En een paar planken verderop staat Wilhelmina pepermunt!

Nou ja, dat verwacht je toch niet in een Italiaanse speciaalzaak? Op de gekste plekken kom je hier drop tegen, bij de Vietnamees en de Italiaan, de Nederlandse verkopers zijn grapjassen! Hoeveel Italianen zouden die zakjes drop kopen, vraag ik me af, en hoeveel Nederlanders weten, dat ze er te krijgen zijn?

Rond half zeven komt Sylvia als eerste voor het eten, ze brengt een heerlijke tonijn pasta salade mee, waar Snickers zich gelijk bijna aan tegoed doet. Even later komt Karin ook, met een heerlijke rijst salade. Marie Jose en Martine arriveren giechelend, de een met Tiramisu en de ander met een warm spinazie gerecht. Katja en Lilian komen met hun kinderen en brengen wijn en een crab voorafje mee. Ik draag de quiches bij, die ik in de oven opwarm en die ontzettend lekker blijken te zijn!


Ieder wijnglas heeft een verschillende katten"bedel"



De kinderen gaan met Saskia de basement in en wij hebben zoals altijd een dolgezellige avond. Alles smaakt voortreffelijk en ik sta iedere maand weer versteld van de diversiteit van recepten, die iedereen meebrengt. We hebben deze Nederlandse dames avond nu al een half jaar, want het klokje is rond, alle zes zijn we nu gastvrouw geweest. Ik blijf het grappig vinden, dat ik een jaar geleden nog geen Nederlandse vriendin had en nu opeens zeven hartstikke leuke dames dichtbij weet te wonen!! Wat het internet al niet te weeg brengt, want zonder mijn blog had ik geen van hen ontmoet!