Het is duidelijk, dat warm weer zoveel meer energie levert! Saskia is om half acht al aangekleed buiten aan het skaten! Opeens liggen er zeeen van tijd voor ons tussen het opstaan en het naar school gaan.
Een beetje weemoedig begin ik aan de dag, want ik weet, dat dit weer voorlopig de laatste warme dag zal zijn. Maar dan spreek ik mezelf heftig toe en besluit er alles van te maken!
Christine komt hierheen en we lopen anderhalf uur heuvel op heuvel af. Overal komen de bloesems uit en de vogels zijn zo af en toe zo luid, dat je bijna "shhht!" wilt roepen! De natuur is helemaal klaar voor de lente, nu maar hopen, dat alles straks niet stuk vriest!
Na een snelle douche heb ik nog anderhalf uur tijd voor Saskia en Ana Clara (het vriendinnetje van vandaag) uit school komen. De komende twee weken zijn vreemd vol met allerlei feestjes en bijzondere gelegenheden, ik wil dus alvast wat vooruitlopen op de zaken.
Door een mooi bloeiend Vienna rijd ik naar Linens and Things. Onze vriendin Lauren en haar aanstaande Dan zullen dit weekend in Vienna zijn. Zij gaan 26 augustus trouwen en Saskia wordt bruidsmeisje. Wij werden voor twee "showers" uitgenodigd dit weekend en gaan naar degene, waar de mannen ook welkom zijn, op zondag.
Gewoonlijk zijn de bridal showers een vrouwen aangelegenheid, waarbij je sexy ondergoed of andere vrouwelijk gerichte cadeaus geeft. Dit is dus even een uitdaging, want wat geef je een stel voor een shower (het huwelijkscadeau is meestal iets huishoudelijks). Rick en ik hebben besloten een tas met strandspullen te geven, die ze op hun huwelijksreis kunnen gebruiken.
Bij Linens and Things vind ik een heel leuke vrolijk gekleurde strandtas, prachtige baddoeken (luxueuze dikke doeken, nergens beter dan hier in de VS!) en een paar leuk gekleurde plastic Margarita "glazen". Bij de kassa zie ik nog een leuk mini-massage apparaatje. Zo heb ik al bijna het hele cadeau bij elkaar.
Op de terugweg naar huis stop ik bij Party Mania. Daar koop ik twee ballonnen voor Katja morgen. Eentje zegt gewoon "16" en op de ander kan ik "Happy 16th Birthday, Katja" laten schrijven. Opeens treft het me, dat ik morgen een zestienjarige zal hebben!!
Bij Giant haal ik lekkere spulletjes (croissants, aardbeien etc) voor Katja's ontbijt morgen. Ik vind er een leuke kaart voor de shower (Rick heeft de kaarten voor Katja's verjaardag al gekocht, geen evenement hier kan zonder kaarten voorbij gaan!). En om de Margarita glazen te vullen koop ik een mango-margarita mix. Om het geheel vol te maken sluit ik nog een wegwerp onderwater camera bij. Het lijkt me een leuk cadeau, hoewel alles bij elkaar toch vrij prijzig! Maar ja, we gaan met zijn vieren naar de shower en gedeeld door vier valt het wel mee.
Een deel van mij blijft toch wel Nederlands en kijkt naar het prijskaartje. Ik zal nooit mijn eerste (baby) shower vergeten. Ik verdiende een miniem salaris en werd uitgenodigd door een collega. Ik was pas een paar maanden aan het werk en dus vers uit Nederland. Ik kende haar niet goed en kocht een paar slabbetjes en leuke flessen. Wist ik veel! Met open mond bekeek ik de cadeaus, die mijn medewerksters gaven! Luiertassen van zeker $25, een aantal kleertjes van speciale merken, veel en veel meer, dan mijn kleine bijdrage. Iedereen was zo vrijgevig! Ik schaamde me zo, dat ik er, terwijl ze mijn cadeautje uitpakte, maar gauw bij zei, dat er ook een jaarabonnement op Parents bij hoorde. Thuis heb ik meteen een Parens tijdschrift gekocht en heb gauw het adres van mijn collega ingevuld op een van de altijd in ruime mate aanwezig zijnde "subscription" kaartjes. Pfff!
Vele jaren later weet ik, dat, wat voor mij echt wel een extravagante showergift is, waarschijnlijk gewoon is vergeleken met de rest van de giften. Natuurlijk hebben wij zelf ook al ruimschoots van de Amerikaanse vrijgevigheid mee kunnen genieten. Bij ons huwelijk hebben we cadeaus gekregen van mensen, die we nauwelijks kenden, waarbij ik mijn kaak even van de vloer moest opruimen. Hetzelfde geldt voor de showers, die we ter ere van onze drie schatjes aangeboden kregen. Vrijgevig is wel een woord, waar ik aan denk, als ik de Amerikanen moet beschrijven!
Saskia en Ana Clara (die Argentijns is) komen uit school en zoals beloofd lopen we met zijn drieen naar hun kleuterschooltje, Appletree II. Vanaf hun derde jaar zitten de twee meisjes al bij elkaar op school en met uitzondering van de second grade (groep 4) ook in dezelfde klas.
Het schooltje ligt op een paar straten afstand van ons en de meisjes gaan op de step en ik loop er, zwetend, want het is inmiddels 30 graden, achteraan. We worden met open armen ontvangen. Het hoofd van de school, Annely, heeft Nederlandse ouders en zij is er vandaag ook. Via haar heb ik destijds onze kinderen daar ingeschreven, want ik ontmoette haar bij de kinderarts, omdat ze me Nederlands hoorde spreken.
Het schooltje heeft zeker een zwakke plek bij ons allemaal. Toen Kai en Katja er heen gingen was er een Nederlandse kunstlerares, Yvonne Miller. Zij sprak met die twee wel Nederlands, maar na dertig jaar in de VS was ze duidelijk meer thuis in het Engels. Ik geef het internet alle krediet, dat mijn Nederlands is, waar het is, tien jaar geleden hadden we nauwelijks kans te lezen of schrijven.
Appletree is uniek hier, want met Sinterklaas mogen de kinderen hun schoenen zetten en krijgen ze er een doosje rozijnen in. Annely ligt mij na aan het hart en ik hoop, dat Saskia, als ze oud genoeg is, ook bij het schooltje zal gaan werken. Zij is gek op kleinere kinderen, dus de kans zit erin!
Enfin, het werd, zoals we hier zeggen "a trip down Memory Lane", zowel voor de leerkrachten, die stuk voor stuk de meisjes zo gegroeid vonden en ze eens even lekker knuffelden, als voor de meisjes. Die twee waren niet meer weg te slaan! Ze wilden nog in de speeltuin spelen (die helemaal nieuw is nu) en zouden duidelijk best weer vijf jaar jonger willen zijn. Moeilijk, hoor, dat groter worden!
Het huiswerk wordt thuis gauw gemaakt, want ik heb de hot tub beloofd. Ik haal Katja van school, die helemaal klaar is voor de grote viering van de zestien jaren. Saskia en Ana Clara spelen urenlang in de hot tub, terwijl Katja voor op het gras huiswerk maakt, Kai en John vervelen zich lekker, zoals het tienerjongens betaamt en ik lees mijn boek, Summer in the City, dat opeens zo op het einde echt leuk en spannend wordt.
Terwijl ik daar zit komt Snickers mij een gigantische, hissende tor brengen. Nou, als ik een cadeau niet leuk vind!! Brrr!! Katja lacht zich rot, ik ren gillend weg. Snickers kijkt me gewond na, hij had dit nou net voor mij voor elkaar gekregen en dan ben ik er niet blij mee!
Rick komt euforisch vanwege het mooie weer uit zijn werk. We eten lekker buiten en bereiden Katja's grote dag vast voor.
Ons weer:
maandag, maart 13, 2006
Nog een zomerse dag
Gepost door Petra op 19:58
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten