Tiende International Night

Al is het wat koel vanochtend, de zon straalt weer, bij gebrek aan een beter woord, stralend! Het geeft me extra energie, ik wil naar buiten, lekker een heel eind fietsen!

Christine belt om me over te halen om rond het middaguur met haar te gaan lopen. Natuurlijk heb ik daar zin in, dit is weer zo'n dag om helemaal buiten door te brengen. Maar het is pas half negen en ik besluit om toch ook met het fietsplan door te gaan.

Zo snel ik kan fiets ik tien mijl (tijd: 57 minuten). Heerlijk! Die wind door mijn haar, het gevoel eindeloos ver weg te kunnen gaan. En de kleurige vogeltjes en speelse eekhoorntjes houden me gezelschap. Veel bomen staan nu in bloei. De herten laten zich nog steeds niet zien, ik hoop, dat ze met het groen worden van de natuur weer dichterbij het pad zullen komen.


Bloeiende bomen

Vanavond is de "International Night" op Saskia's school en omdat Whole Foods geen stroopwafels meer verkoopt (niet alles, wat in Nederland lekker wordt gevonden slaat hier ook aan, dat is duidelijk) besluit ik naar Vietnam Imports in Falls Church te gaan.

Bij dit Oosterse winkeltje is een aantal jaren geleden een Nederlander langsgegaan, die de eigenaar (die nu heel goed "Gouda" kan uitspreken, hoor ik vandaag) gevraagd heeft een aantal Nederlandse produkten te importeren. Die was daartoe bereid en nu kunnen we tussen alle onleesbare Vietnamese produkten opeens ook hagelslag, Pickwick thee, Douwe Egberts koffie, ontbijtkoek, drop en nog veel meer hier kopen!

Omdat ik al een paar jaar niet ben geweest, ben ik blij te zien, dat het er allemaal nog ligt (wel vers, hoor, ik heb de verloopdata nagekeken). Voor vanavond koop ik drie pakken speculaasjes en als verrassing voor Christine, die er dol op is, een zak dropjes en een pakketje met Conimex pindasaus. Thuis stuur ik een email naar mijn nieuwbakken Nederlandse vriendinnen om ze over deze hervonden vondst te vertellen.

Voor Laura komt om mij een massage te "geven" (ja, sorry, het blijft een marteling voor me, hoezeer anderen me ook altijd zeggen, dat ik een geluksvogel ben met wekelijkse massages) leg ik alles klaar om vanavond mee te nemen. Na tien jaar (onze eerste International Night was toen Katja zes was en in first grade zat) heb ik alles zo voor elkaar. Daar zitten bij het Volendamse jongenskostuumpje (dat Kai letterlijk een keer heeft gedragen!), de tulpen, de kartonnen borden met foto's, reproducties van Escher, Rembrandt en Marjolein Bastin en allerlei boeken, waaronder The Undutchables, een Engelstalig boekje over molens (wordt veel bekeken) en verschillende kookboeken. Dit is het eerste jaar in die tien, dat Rick er niet bij zal zijn.

Laura is laat, er is een ongeluk gebeurd op de interstate en we hebben zo maar tijd voor een half uur massage, in plaats van een uur. Gelukkig voel ik me niet zo erg en, nou ja, mijn liefde, ahem, voor massages is inmiddels bekend.

Om half vijf haal ik Saskia op van Junior Great Books uit een soort bijennest op school, het is een komen en gaan van ouders en kinderen. Op donderdag zijn alle na schoolse activiteiten en om half vijf zijn die afgelopen. Er is wel een schoolbus, maar Saskia zou daar 45 minuten in moeten zitten voor die 500 meter naar huis!

Vrijwel meteen daarop heeft Saskia pianoles en Katja rijdt haar daarheen. Daarna gaan we ons wekelijkse half uur lessen. Dit keer wil ik parkeren oefenen met haar. Tot mijn verbazing en genoegen gaat dat al een heel stuk beter, dan een paar weken geleden. Ze begint de van aan te voelen. Ze parkeert keurig tussen de strepen en ik waag het zelfs haar naast een echte auto te navigeren. Naar achteren rijden is nog moeilijk, ze draait niet automatisch de goede kant op. Gelukkig gaat het allemaal langzaam en dus goed. Verbazingwekkend hoe snel een half uur voorbij gaat, als je je angstig vastgrijpt aan het deurhandvat!

Onderweg bestel ik pizza in de hoop, dat ze die binnen het uur komen bezorgen. Het duurt en duurt en Saskia en ik kleden ons maar gauw in ons Volendams kostuum. Ik wil om half zeven op de school zijn om onze tafel op te zetten.

Gelukkig gaat om tien voor half zeven de bel en daar is het eten. Als je als bezoeker gaat, kun je met gemak je diner bij de International Night halen. Vrijwel ieder "land" heeft een gerecht om te proberen. Maar als je zelf een tafel hebt lukt dat niet. Ik heb dit keer, ook door de afwezigheid van Rick, die altijd een rondje eten deed voor mij, alleen van mijn eigen Menthos en speculaas genoten.




Mijn Nederlandse deerne (ok, rood haar, maar verder ziet ze er toch Nederlands uit?)

Mijn buurvrouw, Celine, uit Belgie, vindt de speculaas ook heerlijk. Zij is zwanger, dus hoeft zich geen zorgen te maken om de calorieen. Ik vertel haar, waar ze de koekjes kan kopen. Bij hun tafel is een competitie gaande, wie Kuifje het beste kan tekenen. Iedere deelne(emst)er krijgt een lekker Belgisch chocolaatje. Leuk!

Onze buren, de Vouvalis familie, staan even verderop met een tafel voor Griekenland. Ze hebben allemaal een speciaal t-shirt aan. Kirsten en haar familie vertegenwoordigen Denemarken (en ze heeft heel wat gekookt!). Aoife's familie heeft de Ierse tafel en zo zijn er zo'n twintig landen vertegenwoordigd. Veel van de families kennen we inmiddels, maar niemand staat er zo lang als wij! Vrienden, die langskomen, grappen, dat ik een grote gouden ster boven onze tafel had moeten hangen.

Kai bemant onze tafel terwijl ik snel de ronde doe. Het nam even hem ervan te overtuigen, dat ik zijn hulp nodig had en om mee te gaan. Maar dan is hij ook werkelijk een fantastische hulp! Hij druk alle Menthos uit de rollen, ergert zich aan de kinderen, die handen vol nemen (en samen walgen we, als een kind een halve mint Menthos terug gooit in het bakje, bah!). Het is gezellig, zo met mijn puber zoon.







Onze tafel

Kai's wiskunde lerares komt langs en maakt hem erop attent, dat hij dit uur als een vrijwilligerswerk uur kan declareren. Opeens heeft Kai een doel, want daarvan heeft hij er vijf per kwartaal nodig en nu heeft hij er zomaar al drie (de eerste twee ook al op Saskia's school met oppassen tijdens een vergadering).

Voor we het weten zijn de zesendertig rollen Menthos, fruit (populairder) en mint, op. Om vijf over acht stroomt het gymlokaal leeg en gaat iedereen naar de modeshow kijken. Er is nog een speculaasje over, dat Celine met graagte van me afneemt. Saskia wil kijken naar de show, maar Kai heeft nog huiswerk, dus Niall en Serena beloven haar thuis te brengen.

Kai en ik ruimen op en nemen afscheid. Ik sta in mijn kostuum op een heel stel foto's, vooral van Aziatische mensen. Sommige mensen waren in Nederland geweest en ik heb herhaalde malen moeten uitleggen, waarom ons land twee namen heeft. Een vader vroeg wat de hoofdstad was en twee mensen gaan na Pasen naar Nederland om de bloembollen te bekijken. Ik voel me als het bloemenmeisje uit de reclames van de jaren tachtig in mijn Volendams kostuum. En het is warm en ongemakkelijk! Hoe hebben vrouwen daar eeuwenlang het huishouden in gedaan!

Zoals ieder jaar was het weer erg leuk. De kinderen leren echt over andere landen, er waren er heel wat, die de foto's en mijn Powerpoint presentatie aandachtig bekeken (ok, voor anderen waren wij vooral de Menthos tafel, maar goed). Het blijft een heel leuk iets, die International Night.

De video's komen nog, Streamload.com is down op het moment.