Kampvoorbereidingen

De regen van gistermiddag heeft alle vochtigheid weggehaald en het is een stuk koeler buiten. Begrijp me goed, met "koeler" bedoel ik 23 graden bij het opstaan, in plaats van 28 graden. Het is dus nog steeds korte mouwen weer, vooral met de sterke zon.

Mary Ellen belt, dat ze niet kan gaan hardlopen vanwege een afspraak. Dat wordt dus weer een beroep doen op mijn zelf discipline! Ik besluit een interval training te gaan doen: twee minuten hardlopen, twee minuten snelwandelen.

Maar eerst help ik Katja haar dingen bij elkaar te krijgen voor haar avontuur van vandaag. Samen met Leah en haar ouders gaat ze in Lake Anna zwemmen. Ook dit is een goede mogelijkheid voor ons om later deze zomer te bezoeken. Het is wel verder weg, dan het meer, dat ik gisteren vond, maar volgens Katja erg mooi.

Nadat ik me heb verzekerd van het feit, dat ze wel voor het avondeten thuis zouden zijn, in verband met de vele dingen, die Katja nog moet doen om klaar te zijn voor haar volgende kamp, begin ik mijn loopje.

Na vijfenveertig minuten heb ik vier mijl afgelegd en het gevoel, dat ik hard gewerkt heb. Bijkomstig voordeel is, dat de beweging echt helpt met de pijn. Mijn heupen zaten helemaal vast en voelen nu een stuk beter!

Met Cosmo rijd ik naar het huis van Tina en Cuco (en haar man en vier kinderen, waarvan ik de oudste, 18 jarige Chris, ontmoet). De honden vinden elkaar direct, het is eigenlijk om je rot te lachen! Ze zijn gewoon beste vriendjes, net kinderen!

Tina biedt me een lekker glas koude groene thee aan en we kletsen buiten. Ze hebben een mooi, ruim huis. De inrichting is "typisch" Amerikaans, veel donker hout en antiek, maar wel erg gezellig.

Cosmo en Cuco vinden allerlei speeltjes en spelen zo hard, dat ze al gauw moe gaan liggen. We bespreken, dat we best, voor korte reizen, op elkaars honden willen passen. Tina biedt dat zelfs voor dit weekend aan, maar ik wil eerst zeker zijn, dat Cosmo zonder janken 's nachts in een bench kan verblijven.

Na een half uurtje moet Tina naar haar werk en zijn de honden ook moegespeeld. We proberen volgende week weer een paar "playdates" voor onze babies.

Al de hele week zeurt Saskia, dat ze naar Kohl's wil. Ze wil hier, zoals de Amerikanen het soms zo leuk noemen "unmentionables" kopen.

Vandaag krijgt ze haar zin en slaagt met een heel stel schattige "unmentionables" en ook nog een paar ballet schoenen (maar dan zwart met kleine aardbeitjes erop) en Adidas slippers.

Voor de prijzen hoeven we het zeker niet te laten! Bij het afrekenen zie ik ook nog een perfecte waterfles voor Kai, als hij op kamp is, afgeprijsd van $9,99 naar $3,99!

Naast Kohl's ligt Dick's, de grote sportzaak. Ik heb telkens enorme last van mijn heupen en benen en bedenk me, dat het wel eens aan mijn schoenen kan liggen. Die heb ik alweer een hele tijd en ik loop er vrijwel dagelijks flinke afstanden op.

Het model, dat ik nu draag, is het 2006 model en daarvan hebben ze mijn maat niet meer (helaas, want die waren on sale for $59!). Maar van het 2007 model is mijn maat er wel en zodra ik het aan probeer, merk ik, dat mijn oude schoenen inderdaad flink afgelopen zijn. Wat een vering opeens weer!

Voldaan keren we huiswaarts en eten lunch. Na een superlekkere kop gazpacho en Thaise spiesjes, die over waren van gisteravond, begin ik aan de was van de kinderen. Die is astronomisch te noemen!

Eigenlijk is dit Katja's taak, maar aangezien zij de hele dag de hort op is en daarna nog moet inpakken, neem ik het maar voor mijn rekening. Volgens mij heeft Katja haar hele garderobe mee naar Gettysburg genomen en vervolgens haar tas gewoon, gedragen of niet, in de wasmachine gekieperd. Enfin, alles is weer schoon.

Het is super lekker weer buiten, felle zon, 27 graden met een flinke wind. Wel te koel voor mij om naar het zwembad te gaan, maar verder voortreffelijk. Ik zie de Eastern Tiger Swallowtails alweer door de tuin vliegen en neem dus mijn fototoestel er weer eens bij.


Met de oranje bloemen vind ik ze helemaal mooi!



Dit bijtje vond ze ook zo lekker!

De rest van de middag haal ik geld voor de kinderen om mee te nemen, copieer ik onze verzekeringskaart, schrijf ik een briefje, dat ik anderen toesta medische beslissingen voor mijn kinderen te nemen etc. Er komt heel wat bij die kampen kijken!

Rick haalt eten van de Japanner en gaat dan met een vriend naar Transformers. Ik geniet van het heerlijke weer op het deck en de kinderen zijn druk met inpakken. Morgen hopen we rond tien uur te vertrekken.

Kai gaat op zeilkamp in de Northern Neck van Virginia met zijn vriend Charlie en de meisjes, Rick en ik gaan naar Philadelphia om Katja bij het Forum on Medicine af te zetten.