Nog een leuke internet ontmoeting!

Om kwart over acht rijd ik de parkeerplaats bij Whole Foods op met een opgewonden Cosmo naast me (hij denkt volgens mij bij iedere autorit, dat we naar het hondenpark gaan). Daar staat Kirstens van al, ik val bijna omver van verbazing, want ze is meestal zeker tien minuten te laat. Misschien moeten we vaker vroeg in de ochtend afspreken, minder afleidingen dan.

We lopen het W&OD pad op, waar het, ondanks (of misschien wel dankzij) het vroege uur, flink druk is met fietsers en joggers. Iedere keer als er een langs komt, wil Cosmo hem achtervolgen. Kirsten en ik lopen een stuk sneller, dan gewoonlijk, hierdoor.

Het is mistig en vochtig warm. Ondanks het gewone lopen voel ik mijn huid toch klam worden. Na twee mijl keren we om en terug bij de vans nemen we afscheid tot eind augustus. Kirsten en haar gezin vertrekken op donderdag naar Denemarken.

Thuis doe ik de vieze was, die Kai gisteren mee terug heeft gebracht, en die van ons in de wasmand. Bij wijze van uitzondering rijd ik naar Mary Ellens huis. Om met zo'n wasmand over straat te lopen lijkt me ook weer niets.

Nadat Mary Ellen mij heeft laten zien hoe hun heel mooie wasmachine werkt beginnen we aan ons loopje. Puf, puf, puf! Het is afzien vandaag, want nu komt de zon zo af en toe door de wolken en het is supervochtig! Maar we lopen de vijf kilometer in 29 minuten, in dit weer zijn we daar trots op.

Nog nooit heeft een glas ijswater bij Mary Ellen thuis zo lekker gesmaakt! We kletsen tot de was klaar is en dan neem ik het allemaal weer mee naar huis om te drogen. Ik hoop toch zo, dat de monteur de machine op donderdag kan maken! We hebben dat ding hard nodig!

Cosmo heeft al zijn speeltjes kapot geknauwd, inclusief botten, en zijn eten is bijna op. Kortom, urgente redenen om naar Petsmart te gaan.

Saskia en Cosmo gaan mee en de laatste denkt, dat hij naar training gaat. Hij is helemaal enthousiast. Maar helaas, die kamer is leeg. Gelukkig voor hem is er nog een andere puppy in de winkel, een negen maanden oude zwarte labrador. Ik raak met de eigenaar aan de praat en vertel hem over de hondenparken, waar hij nog niet van wist. Met zakkenvol hondenspeeltjes, -knauwtjes en -voer verlaten we de winkel weer.

Nadat we Cosmo thuis hebben afgezet gaan Saskia en ik verder. Ik haal benzine, want morgen zullen er wat mijlen afgelegd worden. Dan halen we avondeten bij Whole Foods en een paar keukenrollen voor Mary Ellen bij Safeway (haar tapijt wordt vandaag opnieuw gelegd, dus ze kan niet weg).

Thuis eten we een late lunch en dan doe ik de nodige huishoudelijke taken. Vooral de kattenbakken hebben heel wat aandacht nodig. Ik beloof mezelf een lekkere koele duik in het zwembad, als al dit warme gedoe achter de rug is. Als laatste loop ik naar Mary Ellens huis om de keukenrollen te brengen.

Een blik op het zwembad, waar ik op de terugweg langskom, maakt, dat ik sneller ga lopen. En dan hoor ik het...donder!!! En niet veel later het lange fluitje uit het zwembad: het is voor drie kwartier gesloten. Argh!!!

Hoopvol wacht ik nog een uur voor ik onder de douche spring, maar iedere keer als ik denk, dat het voorbij is, hoor ik weer gerommel. En dat terwijl het hier gewoon zonnig is. Om vier uur geef ik op en neem dan maar een koele douche.

De rest van de middag ga ik lekker op het deck lezen. De onweersbuien komen hier niet en de temperatuur is aangenaam. Het lijkt ook iets minder vochtig.

De kinderen en ik eten buiten. Mijn maaltje van zalm, broccoli rabe salade en bruin stokbrood smaakt weer super! Kai en Saskia houden het bij een oven pizza.

Om kwart voor acht gaat de deurbel en Marion en Ruud en twee van hun kinderen, Vincent en Juliette, zijn er. Marion leest mijn blog al lange tijd en we hebben regelmatig email contact. Nu zij een paar dagen hier in Washington zouden zijn, leek het ons leuk elkaar te ontmoeten.

Al maanden geleden bepaalden we vanavond als de beste avond. Helaas wist ik toen nog niet, dat Katja en Rick er niet zouden zijn. Ik denk, dat zij het ook erg leuk hadden gevonden deze familie te ontmoeten. Voor Katja, met haar interesse in medicijnen, zou het leuk zijn geweest om met Vincent te praten, die derdejaars student geneeskunde is.

Saskia en Kai zijn verlegen en komen even langs om zich voor te stellen. Ik vind het hartstikke leuk om alweer iemand, die mij via mijn blog kent, te ontmoeten. Het gesprek is zeer geanimeerd. We hebben het onder anderen over de verschillen tussen de schoolsystemen, de afstanden hier in de VS en nog veel en veel meer!

Marion heeft een hele tas met tijdschriften en Nederlandse lekkernijen voor ons mee, heerlijk! De onweersbuien zijn precies op tijd vertrokken en we zitten lekker buiten. Zo bijzonder vind ik deze ontmoetingen! Dat mensen tijd uit hun vakantie willen nemen om ons te bezoeken waardeer ik zeer!

Vincent en Juliette zijn ontzettend leuke "kinderen" (eigenlijk jonge volwassenen, natuurlijk) en ik denk herhaalde malen tijdens het bezoek hoe jammer het is, dat Katja er niet is. Die had leuk met hen kunnen praten.

Helaas mist Rick ze net. Zij moeten morgen weer vroeg op, want ze vertrekken (allemaal op verschillende vluchten!) naar Orlando. Rick komt net nadat we afscheid hebben genomen thuis van zijn reis naar Atlanta.

Het blijft leuk, dit soort contacten. Het internet opent vele horizonnen. Natuurlijk zijn er slechte kanten aan, maar het merendeel is verrijkend!