De kinderen hebben vandaag vrij van school. Het is de laatste "teacher workday", die het einde van het derde kwartaal betekent. Hoe zijn we hier nu al beland? Dit schooljaar racet werkelijk voorbij!
Na eindelijk een goede nacht en decadent uitgeslapen te hebben, maak ik me gauw klaar om naar Cosmo's training te gaan. Saskia is de enige, die ook wakker is, maar ze wil niet mee. Zij vindt de training saai.
Zolang Rick op reis is kan ik nog in de BMW leenauto rijden. We krijgen van de verzekering maar een bepaald dollar bedrag voor een huurauto en het zou weleens even kunnen duren, voor we een nieuwe van hebben.
Zodra ik de buurt uitrijd met Cosmo op de achterbank hoor ik een geluid, dat ik in een leenauto niet wil horen: een overgevende hond! Gelukkig is de bekleding van leer, want het felle geel (sorry voor de details) zou vrijwel onmogelijk uit stoffen bekleding te krijgen zijn. Gauw rijd ik terug naar huis, maak de achterbank schoon en ga weer op weg. Het is inmiddels al na tienen, dus we zullen te laat zijn, maar dat moet dan maar.
Het lijkt dit keer allemaal goed te gaan, tot we bijna bij Petsmart zijn. Je raadt het al, weer kokhalzen en weer de hele achterbank onder! Het arme dier!
Gelukkig heeft Carol, de trainer, alle mogelijke schoonmaakspullen. Alles gaat er daarmee uit, want ik zou me doodschamen om een vieze auto terug te geven. Die hebben we tenslotte gratis te leen!
Tijdens de training merk ik helemaal niets meer aan Cosmo. Hij is net zo geinteresseerd in andere honden als anders en is net zo dol op zijn snoepjes. Wat die maagproblemen dus heeft veroorzaakt is me een raadsel.
Christine komt voor een wandeling door Vienna. Ik wil het vandaag nog wat rustig aandoen, maar bij elkaar lopen we toch bijna tien kilometer door de motregen. Het leuke hier vind ik, dat we gewoon naar de stad kunnen lopen. We besluiten dus wat dingen in Vienna te gaan doen.
Gisteren heb ik mijn schildkliermedicijn opgehaald en vanochtend bemerkte ik, dat ik niet het merk, maar de "generic" versie heb gekregen. Uit ervaring weet ik, dat die niet zo goed werkt (en mijn dokter kruist ook altijd aan, dat het het merk moet zijn). Ik belde dus de apotheek en de juiste medicatie zou aan het einde van de ochtend klaar staan.
Christine en ik lopen dus als eerste naar de Rite Aid. Binnen vijf minuten staan we weer buiten met het juiste medicijn. Ook het verkeerde medicijn krijg ik weer mee, want dat mag volgens de wet niet teruggenomen worden.
Wij lopen verder naar Church Street. Daar wil Christine even bij een tweedehands kledingwinkel kijken voor een kostuum voor Mallory. Maar daar hebben ze alleen oude vrouwen spullen (en zo ruikt het ook).
Aan het einde van de gezellige winkelstraat draaien we het W&OD pad op. Even de natuur in willen we. Overal zijn de lentetekenen te zien, vogelpaartjes vliegen af en aan en eekhoorntjes zitten elkaar achterna.
Bij Whole Foods gaan we even lekker lunchen. Het restaurantje zit vol met mensen, het is duidelijk een vrije schooldag. De salade smaakt super lekker.
Mooie tuinen in onze buurt
Na zo'n tien kilometer zijn we weer thuis. Heerlijk was het, die regendruppeltjes op ons gezicht. Natuurlijk had ik liever lekker zon gehad, maar zo buiten zijn voelt ook helemaal als "leven" en is genieten.
Thuis zit Katja zich achter de computer af te vragen, wat ze vandaag eens zal gaan doen. Met dit druilerige weer heb ik wel zin in een film en Katja ook. De keuze valt op "21", die bovenaan staat deze week.
Ook Saskia, Laura en Kayleigh willen mee. We gaan dus naar de Multiplex hier vlakbij. Dit is een oudere bioscoop, maar wel het dichtst bij. We halen wat popcorn en drinken en lopen de zaal in. Die is enorm, maar er zitten maar drie andere mensen!
De film is fantastisch! Het gaat over een stel studenten van MIT, die onder leiding van een professor in Las Vegas gaan gokken en kaarten tellen. Ik was nog bezorgd over het einde, want dat leek flink gewelddadig te worden. Maar het eindigt super, echt een heerlijke avonturen film!
Als we aan het avondeten zitten belt iemand van het urgent care center, waar ik zaterdag heen ben gegaan. Ze wil weten hoe het met mij gaat en hoe mijn ervaring met het medisch centrum was. Nou, gelukkig kan ik op beide vragen "goed" antwoorden!
Ons weer:
maandag, april 07, 2008
21
Gepost door Petra op 18:42
Labels: film recensie, natuur
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
10 reacties:
Vrienden van ons reden ook BMW en daar werd hun hond altijd misselijk in. Toen ze daar eenmaal achter waren hebben ze gauw de auto ingeruild.
Groetjes Jolanda
Ik zou ook meteen aan de auto denken (en de trainer deed dat ook), maar zijn eerste overgeven was nog geen vijf minuten na vertrek. En op de terugweg had hij geen last. Ik denk dus niet, in dit geval, dat het de auto was (hoewel Saskia zich ook altijd misselijk voelt in Ricks BMW).
Gelukkig dat Cosmo later geen last meer had van overgeven. Erg mooi die bloesembomen bij jullie, bloesempjes staan hier ongeveer een paar dagen en dan is het weg (te warm al misschien ?)
Wat zien de bomen en struiken er toch mooi uit op dit moment bij jullie. Hier beginnen ze heel voorzichtig uit te lopen.
De tijd racet inderdaad voorbij, het lijkt wel of het steeds sneller gaat.
Fijn dat het weer beter gaat, Petra! Gelukkig maar.
Onze hond had vroeger last van wagenziekte, maar dat had hij wel in alle auto's. Heel lastig was dat..... We hebben het wel gedeeltelijk eruit kunnen trainen, maar bij lange ritten moesten we altijd heel lange pauzes houden. Als Cosmo dat nooit eerder heeft gehad, kan het ook gewoon toeval zijn natuurlijk. Misschien buiten iets gegeten dat niet zo goed gevallen is?
Mooi tuinen bij jullie! Ik wil ook zo graag de lente hier....
Net even de afgelopen 4 dagen bijgelezen. gelukkig is het redelijk goed afgelopen met de botsing!
Japans eten en jeff dunham doen wonderen! Achmed is bij mij op school zeer populair. Als ik in de klas om "silence" vraag, zegt er altijd wel iemand "I kill you!"
Mooie foto's weer, I miss DC in the spring.
Prachtig die bloesems!
Een van de twee hondjes van ons moet ook vaker overgeven, ik weet ook niet waar het aan ligt.
Gelukkig dat het alweer goed gaat met je.
Fijn dat je lekker kon uitslapen. Dat kon je lijf wel gebruiken na alles wat er gebeurd is.
Super dat je alweer 10 km gelopen hebt!
He wat naar een overgevende hond in de auto. Gelukkig dat het leren bekleding was. Prachtige kleuren die bloesems.
Oei, ben nu pas bijgelezen en zie nu pas wat je overkomen is. Zou er toch een voorgevoel geweest zijn? Gelukkig liep alles nog vrij goed af.
Een reactie posten