Schoolhouse Rock

Al voor dag en dauw, althans zo voelt het, staan we op. Vandaag vertrekken Katja en Leah voor het eerst samen naar Virginia Tech zonder begeleiding van ouders. Daar hebben ze om een uur een afspraak met een professor en ze zullen vannacht en morgen bij Leah's broer Jimmy logeren.

Wij ouders vinden het best moeilijk om de meiden zo met zijn tweeen die lange afstand te laten rijden, maar we zullen ze toch los moeten laten. Dus krijgen ze de veiligere auto (zowel Leah's Jeep als Katja's Kevertje hebben wat mankementen, waardoor we een lange reis ermee niet veilig vinden) van Janet en wordt ze van alles ingeprent. Opgewonden vertrekken de meisjes om kwart over zeven en om half twaalf krijg ik een telefoontje van Katja, dat ze veilig zijn aangekomen.

Saskia wordt met heel erge keelpijn en wat verhoging wakker, dus ik houd haar thuis in de hoop, dat ze vanavond wel kan meedoen. Tenslotte hebben ze vele maanden geoefend voor dit toneelstuk en het zou dan wel heel erg jammer zijn, als wij haar niet zouden zien spelen!

Marceleus voelt zich vandaag kennelijk wel goed genoeg, want hij heeft een rigoureuze training voor Mary Ellen en mij bedacht. Alleen oefeningen, waarbij mijn nek belast wordt, doen we nog niet, want ik heb er nog steeds flink last van.

Na Cosmo's ochtendwandeling ga ik even Vienna in. Saskia heeft om keeltabletten, Vitamin water en andere liflafjes gevraagd, die ik bij Giant haal. Bij Whole Foods heb ik laatst geraniums gezien, maar nu blijken ze alleen nog maar viooltjes te hebben.

Dus ik rijd door naar Cox Farm. Daar is het een kleurenpracht van jewelste met allerlei bloemen, die volgens de medewerkster vers uit de kas kwamen vanochtend. Ik koop twee grote bakken rode geraniums voor voor op de stoep en twaalf kleintjes om de bloembakken op het dek mee te vullen. Het geeft meteen een heel zomerse aanblik, lekker vrolijk!

Het is inmiddels bijna dertig graden buiten en zon schijnt uitbundig. Ik besluit mijn fototoestel te pakken en naar Meadowlark Gardens te rijden. Daar betaal ik de entree en zie, dat het een stuk drukker is, dan toen ik hier in de winter kwam!

"Druk" is natuurlijk relatief, daar moet je je geen Nederlands over de hoofden lopen bij voorstellen. Er zijn wat mensen, vooral moeders met kleine kinderen, en in de winter was er vrijwel niemand.

Maar de rust van de natuur in dit prachtig aangelegde park is zeker aanwezig. Overal staan de namen van de gewassen, die er groeien en er zijn twee enorme vijvers, verder is het puur Virginiaanse natuur (een gedeelte zelfs met enkel planten, die hier oorspronkelijk groeien). Ik hoop weer bluebirds te zien, zoals meestal hier, en vind er ook een met zijn felblauwe jasje. Helaas zit die te hoog om te fotograferen.


Meadowlark Gardens

In de vijvers plonzen de Canadese ganzen en langs de kant liggen een aantal vrouwtjes te broeden. Ook liggen er zeker tien roodwang schildpadjes heerlijk te zonnen. Ik kan tot vrij dichtbij lopen voor ze gauw weer het water induiken. Boven het water vliegen seksende felblauwe waterjuffers, die veel te snel zijn om op de gevoelige plaat vast te leggen!

Dat dat water beslist geen zwemwater is, zie ik even later. Er komt namelijk een enorme snapping turtle naar boven om adem te halen. Die wil je echt niet al zwemmend tegenkomen!


Zonnende schildpadjes en een enge snapping turtle

Hoewel ik nog veel langer zou willen genieten is het toch wel erg warm en er is vrijwel geen schaduw in het park. Bovendien heb ik geen water mee en een enorme dorst. Ik loop dus terug naar het ingangsgebouwtje en besluit maar meteen een jaarpas voor twee personen aan te schaffen (de entree bedraagt $5 per keer en de jaarpas is $25), want dit park ligt lekker dichtbij en is een heerlijke oase aan natuur. Er zijn ook nog een paar natuurpaden, die ik nog niet heb gelopen. Met zo'n jaarpas is er geen drempel om zo vaak te gaan, als ik maar wil.

Saskia heeft inmiddels een douche genomen en voelt zich gelukkig beter. We zetten haar bij school af voor de laatste uitvoering van Schoolhouse Rock Jr. Rick, Kai en ik eten gauw een Thaise maaltijd en dan gaat Rick naar de school om plaatsen voor ons vast te houden. Dat is maar goed ook, want het is wie het eerst komt, die het eerst maalt en het is een druk bezochte voorstelling.

Kai en ik wachten op Christine en Mallory, die zich door het spitsuur een weg hierheen banen. Samen lopen we naar de school, waar Rick op de vierde rij vijf stoelen heeft gescoord.

Al gauw begint de voorstelling en hij is werkelijk heel erg leuk! Het is een aanschakeling van liedjes over dingen, die je op school leert. Schoolhouse Rock wordt al vele jaren (Rick herinnert het zich zelfs nog uit zijn tijd) gebruikt om met tekenfilmpjes en liedjes schoolkinderen bepaalde concepten bij te brengen.

Zo gaat een liedje over een wetsvoorstel, dat wet wordt en een paar anderen over grammatikale termen. Laura, Saskia's beste vriendinnetje, is een van de hoofdrolspeelsters en doet het erg goed. Ook Saskia zelf, die in een oranje-roze t-shirt, wat haar super staat, achterin staat, valt op in de groep. Ze heeft echt, wat ze noemen, "stage presence". Saskia kan goed zingen en acteren (en zelfs dansen, zien we!) en ik hoop, dat ze door deze produktie geen aversie tegen het meedoen aan een theaterproductie op de middle of high school heeft gekregen!

Bij een liedje, The Great American Melting Pot, geeft Saskia een kartonnen meisje in Hollandse klederdracht om in de pot te doen. Erg leuk!


Na een uurtje is de show voorbij en worden de cadeautjes uitgedeeld en de nieuwe directeur van de school voorgesteld. Ik kan niet zeggen, dat ik de oude directeur zal missen. Voor ons is het sowieso niet belangrijk, want dit is ons laatste jaar op deze school.

Saskia en Rick blijven bij het aansluitende feestje en ik loop met de anderen weer terug naar huis. Christine en ik drinken nog gezellig een glaasje wijn op het deck en zien zowaar de eerste vuurvliegjes van het seizoen vliegen! Nog een teken van een in aantocht zijnde zomer (al zullen deze zomerse temperaturen helaas nog niet voortduren, maar het is ook pas april).