Lekker shoppen!

Drup, drup, drup, de regen is nog volop aanwezig vanochtend. Omdat ik met Cosmo mijn nieuwe auto in moet en hem niet te vies wil hebben, neem ik hem maar voor een korte wandeling uit. Hij zal straks toch een vol uur al mijn aandacht hebben.

Op dagen als deze ben ik dankbaar voor onze elliptische machine en lopende band. Met een stel Vriendinnen ga ik op de machine staan en doe een interval. Twee minuten licht en laag en twee minuten zwaar en hoog trap ik, veertig minuten lang. Ik heb het al een tijdje niet gedaan, dus het voelt als een goede inspanning.

Gauw douche ik voor ik met Cosmo naar Petsmart rijd. Daar krijg ik meteen te horen, dat ik zo "dressed up" ben, ik moet vast naderhand ergens heen veronderstelt men. Gewoonlijk verschijn ik namelijk, nog half bezweet, in mijn (hard)loop plunje (waarmee ik goed in de groep pas, want iedereen draagt jeans en sneakers (gymschoenen)).

Het is week twee van de Canine Good Citizen training en Cosmo doet het veel beter, dan vorige week. Er zijn twee onbekende honden voor hem, de Duitse herder van vorige week en een Golden Retriever. En Cosmo wil zo graag spelen!

Dat is waar we met het examen de grootste moeite mee gaan hebben: langs iemand lopen, die een onbekende hond heeft. Eerlijk gezegd weet ik niet, of hij die test gaat halen. Hij vindt het prima als iemand hem aait of aan zijn poten komt, blijft lang liggen, als ik hem dat beveel, maar als er een hond langs komt is het afgelopen. Dat gaan we dus maar flink oefenen!

Voor we het weten is het uur voorbij en ik zet Cosmo thuis af. Het plenst nog steeds en ik ben maar wat blij, dat ik met Christine heb afgesproken te gaan shoppen. En wel bij Lucy, een leuke kledingzaak dichtbij hun tijdelijke apartement.

Deze winkel verkoopt vlotte sport- en vrijetijdskleding voor vrouwen en wij hebben er leuke dingen in de etalage gezien. Naar mijn gevoel passen we werkelijk de halve winkel! Ik heb een heel aantal outfits aan gehad, die allemaal goed pasten. Het is heel moeilijk een keuze te maken, maar ik ga uiteindelijk voor wat me echt perfekt staat en ook nog makkelijk te combineren valt. Een bermuda vond ik bijvoorbeeld erg leuk, maar om er iets op te vinden was onmogelijk.

Via de email hadden we een coupon uitgeprint voor $50 korting, als we $200+ besteedden, dus dat scheelt lekker. Mijn "buit" bedraagt uiteindelijk een zwart jurkje met witte banden, een zwarte capri, een donkergrijs t-shirt met v-nek, dat daar super op staat en een beige bermuda. Ik ben dik tevreden!


Inmiddels is het al ver na lunchtijd en we besluiten er een gezamenlijke lunch aan vast te plakken. Het enige restaurant in Fairfax Corner, waar Christine met haar voedselallergie kan eten is CPK, maar daar is ze al zo vaak geweest.

We rijden dus naar een ander shopping center en nemen plaats in de lege eetzaal van de Blue Iguana (er zijn maar weinig mensen, die om kwart voor twee gaan lunchen in dit land). Hun zalmsalade is werkelijk heerlijk! Je krijgt een hele moot zalm (die van mij zo rauw mogelijk) met baby spinazie, zongedroogde tomaatje, pijnboom pitten en geitenkaas. Precies de goede combinatie en er komt een lekkere frisse vinaigrette bij.

Nadat ik Christine weer thuis heb afgezet rijd ik door naar Party City. Hier haal ik ballonnen en kaarsjes voor Kai's verjaardag morgen. Als ik vraag of ze een ballon hebben voor een zestiende verjaardag is er alleen een, die duidelijk voor een meisje bestemd is. Kennelijk is "Sweet Sixteen" niet unisex en minder belangrijk voor een jongen in deze cultuur.

Met twee enorme ballonnen, waarvan er een als je hem aanraakt keihard "It's your birthday" zingt, rijd ik naar huis. Ik heb de ballonnen in de achterstoelen gedrukt, zodat ze mijn uitzicht niet belemmeren. Als ik bijna thuis ben (gelukkig op een rustige straat) raakt de liedjes ballon los en begint luid te zingen. Ik krijg zowat een hartverzakking, zo schrik ik! Maar Kai vindt hem prachtig en dat is het belangrijkste!

Katja moet alweer werken van 4 tot 8, dus hopelijk is ze tegen tienen wel thuis. Bij Lucy vroeg ik vandaag aan de medewerkster, die ons (werkelijk heel erg goed en aardig zonder overdreven te zijn) hielp, of zij ook zo overdreven precies moeten zijn. Hun winkel ziet er namelijk altijd keurig uit. Maar die hangertjes regel herkende ze niet.

Saskia speelt met Abby en Mary Kate en al giechelend rennen ze door het huis. Ergens las ik, dat kinderen gemiddeld 400 keer per dag lachen versus volwassenen 45 keer. Nu moet ik toegeven, dat dat gegiechel me meestal mateloos ergert, want ze spelen dan niet echt.

Maar ik houd me in en hoop, dat Saskia nu een volwassene zal worden, die veel meer dan die 45 keer per dag zal lachen. Misschien moeten we allemaal meer als kinderen zijn en lekker overal om giechelen, dan zou het leven wat minder serieus zijn. Ik ga het morgen meteen uitproberen, hi hi.

Intussen kijk ik de afleveringen van het tweede seizoen van Holland's Next Top Model. Ik vind het leuk om het verschil met de Amerikaanse produktie daarvan te zien.

Rick komt thuis met een heerlijk maaltje zalm van Whole Foods, dus ik heb mijn omega 3 vetten voor vandaag wel weer binnen. Inmiddels is de regen ook weer verleden tijd en het woord "zon" zit weer in de voorspelling van morgen, gelukkig!