Natter dan nat

Het regent nog steeds bij het opstaan, jakkes! Ik weet het, ik weet het, we mogen niet klagen over die paar sombere dagen. En de natuur geniet er duidelijk wel van, want het lijkt voor onze ogen groener te worden!

Katja moet dus vanochtend weer achter het stuur (of althans, dat wil ze) in de regen. Misschien maar goed ook, meteen weer op het paard springen. Leah's vader schijnt razend geweest te zijn gisteren. Hoe terecht dat was, weet ik niet, ze zal zich zelf ook al het apelazerus geschrokken zijn en kan de tijd toch niet meer terugdraaien. Ik ben alleen maar heel dankbaar, dat we de meisjes nog springlevend hebben!

Mary Ellen belt of ik ondanks de regen toch wil gaan lopen. Dat was het plan al, want Cosmo moet ook uit, dus ik vind het natuurlijk gezellig om gezelschap te hebben in de nattigheid. Maar juist de grijsheid brengt de kleuren van de uitbundig bloeiende roze en witte dogwoods en paarse redbuds helemaal naar buiten. En alles ruikt zo heerlijk fris!

Toch zien we onszelf genoodzaakt de wandeling in te korten, want na zo'n drie kilometer zijn wij beiden, ondanks regenjas en paraplu, compleet doorweekt! En nu is ook goed te zien, hoe dun Cosmo is zonder zijn dikke vacht! Geen wonder, dat hij 30 lbs (Amerikaanse ponden) minder weegt, dan de even grote labrador in ons hondenklasje!

Over hondenklasje gesproken, we beginnen vandaag met de trainingen voor de "Canine Good Citizen" certificatie. Dat is nogal serieus, blijkt. De honden moeten aan het einde van deze zes weken zich zeer goed gedragen.

Er is vanochtend een nieuwe hond in de groep, een 11 maanden oude Duitse herder, Juno (leuke naam!). Cosmo is daar ernstig door gecharmeerd en Juno ziet hem ook wel zitten. Met bulldog Zoe vormen ze een leuk triootje, maar het is heel moeilijk om hun aandacht op de taken te houden!

Als het zo gaat als vandaag, dan zie ik echt niet, hoe Cosmo een "good citizen" zal worden! Hij trekt, blijft niet zitten en doet alleen, wat ik wil, voor snoepjes en die mogen nu juist weer niet tijdens dat examen. Ik word er nu al nerveus van (terwijl er natuurlijk niets gebeurt, als hij het niet haalt, behalve, dat mijn trots geknakt zal zijn).

Na de les vul ik voor het eerst mijn nieuwe Toyota met benzine (nog net onder de $3,50 per gallon, $3,49!). Wat een heerlijke auto is dit! De motor is ook zo stil, dat ik soms vergeet hem uit te zetten! En ik geniet van de satelietradio. Ik luister naar een redneck comedy show (het station heet Blue Collar Comedy), waarin een van de grapjes was, hoe rednecks, die geld hebben, hun eigendommen in de tuin uitstallen. Dat wordt zo goed uitgewerkt, dat ik slap lig over het stuur. Het is zo waar! En er wordt geen F woord of wat ook gebruikt. Kijk, dat vind ik nu leuke humor!

Christine wacht al op ons bij haar apartement. We gaan een stuk lopen in haar nieuwe omgeving. Het regent nog steeds flink en alweer worden Cosmo en ik kleddernat! We lopen iets meer dan een uur door de natuur achter hun apartement. Dit blijft iets, wat ik heerlijk vind aan onze county, overal zijn paden door de bossen, ondanks het stedelijke van het gebied.

Bij Whole Foods haal ik een makkelijk maaltje voor vanavond. Een knakworst en bockwurst bij de slager voor Rick, spinazie en feta kipworstjes voor Katja en mij en hot dogs voor Kai en Saskia (en Abby, die blijft eten).

Intussen doe ik mijn lunch met alle hapjes, die er liggen om te proeven: stukjes appel, bosbessen, druiven en aardbeien (voor de vitamientjes), stukjes knoflookworst (voor de proteine), stukje cornbread, brood met wat maple boter, stukje gefilte fish (het is Joodse Passover (NL?) tijd) , paar stukjes sushi met multi granen rijst, een bakje met edamame, gekookte sojabonen en tortilla chips met verschillende dips. Genoeg voor een hele maaltijd, toch?

Saskia is inmiddels thuis en tot mijn verbazing Katja ook. Die heeft erge buikpijn en is doodmoe. Ze valt op ons bed in slaap. Saskia krijgt Abby te spelen en ik ga naar de nagelsalon. Morgen vertrek ik naar Raleigh en dan wil ik open schoenen aan en mijn tenen zien er niet uit!

Het regent en regent en regent! Maar zowaar, als ik naar buiten loop, zie ik een paar zonnestralen, die net zo snel weer verdwijnen.

Thuis vind ik een email in mijn inbox van een van Saskia's leraren. Zij en een ander kind zijn uit alle 89 zesde klassers gekozen om hun Wassenbeelden museum kostuums te laten zien aan onder anderen de Vienna Chamber of Commerce tijdens een lunch bij Clyde's op 8 mei. Dat is nogal een eer en Saskia is er zeer opgewonden over.

Van mijn eenvoudige avondmaaltje wordt gesmuld en dan ga ik me klaarmaken voor mijn reisje morgen. Ik vertrek rond het middaguur met United Airlines naar Raleigh, North Carolina om een paar dagen met vriendin Katja door te brengen. Als alles goed gaat zal ik daar ook Petra ontmoeten. Ik neem mijn laptop wel mee, maar heb geen idee of ik online zal gaan, dus misschien over een paar dagen!