Van hot naar her

Vandaag hielden we een minuut stilte voor de slachtoffers van de schietpartij bij Virginia Tech precies een jaar geleden. Vooral nu onze oudste daar volgend jaar heen zal gaan komt dit allemaal erg dichtbij. Er is nog zoveel pijn en ik moet toegeven, dat het de hele dag in mijn gedachten is.



De winnaar van de online stemmen voor beste tulpenfoto, ik ga die dus morgen inzenden, bedankt voor de stemmen!

Het wordt een barst in de plaat, maar alweer worden we met staalblauwe lucht en zon wakker, waartegen het prille lentegroen aan de bomen zo mooi afsteekt.

Het is nog wel heel fris. Er was vannacht ook een "freeze warning", wat betekent, dat de temperaturen flink onder het vriespunt konden dalen. Ik denk (gelukkig!) niet, dat het zo koud werd, want ik zie geen rijp. En alle bloesems zien er nog zo stralend uit als gisteren.

Vandaag staat er een yoga routine op mijn programma. Ik heb nog steeds flinke last van mijn nek en word midden in de nacht met hoofdpijn daardoor wakker. Ik hoop dus, dat het rekken en strekken van die routine zal helpen. Die pijnen zijn lang minder geweest en het ongeluk heeft ze duidelijk verergerd. En daar baal ik van, want ik kan een lichte hoofdpijn goed negeren, maar nu is het toch wel heel aanwezig!

Na mijn routine neem ik Cosmo mee uit. Er zijn mensen bezig bomen neer te halen tegenover onze buurt. Een ervan valt met een klap om net als wij de cul de sac uitlopen. En dan wil Cosmo niet verder! Ik loop wel gewoon door, maar duidelijk heeft hij het zich schrap zetten uitgevonden om zijn wensen over te brengen!

Katja maakt zich intussen klaar om naar de dokter te gaan. Een half uur voor het vertrek smeer ik Emla op haar arm. Mijn broer heeft gelukkig net een nieuwe tube meegenomen uit Canada. Daar kun je Emla gewoon in de drugstores kopen, hier moet je er een recept voor hebben. Vandaag moet Katja haar tweede Gardasil injectie halen en zij heeft een grote prik fobie.

Bij het medisch gebouw aangekomen blijkt er helemaal geen parkeergelegenheid te zijn! Mensen hebben zelfs dubbel geparkeerd, maar dat durf ik niet aan. We rijden dus rond en ik zie de tijd voortschrijden. Ik sta al op het punt te bellen, dat we laat zullen zijn, maar gelukkig gaat er net, precies bij de voordeur, iemand weg!

Dit chronische parkeer tekort hier is werkelijk te gek voor woorden! De patienten worden de dupe, terwijl er een hele garage is, waar alleen met een speciale vergunning geparkeerd mag worden (door de dokters, naar alle waarschijnlijkheid) en die staat half leeg.

Maar goed, de prik gaat verder gesmeerd. De Emla heeft gewerkt, Katja is een stuk rustiger, dan vorige keer. Ook voelt ze zich niet duizelig, dus we kunnen zo weer weg. Misschien is het toch iets, wat ontgroeid moet worden, die angst, en Katja is dan goed op weg.

Op de terugweg stop ik even bij het postkantoor. Ik moet de titel van onze Windstar naar USAA sturen. Dat gaat per Expressmail, overnacht, zodat ik zeker ben, dat hij aankomt.

Dan rijden we door naar Giant. Katja wil dingen voor haar ontbijt en lunch kopen en ik wil wel wat lekkers voor het avondeten.

Dat wordt vanavond (weer, want iedereen vindt het lekker) kipfilet van de grill, dit keer gemarineerd in een marinade van pinda en knoflooksaus (kant en klaar van Giant). Daarbij hebben we dan aardappelpuree en zoete aardappelpuree en baby worteltjes. Via de Self Checkout staan we ook zo weer buiten, wat een uitvinding!

Als we thuiskomen is Kai er ook al. De high school heeft vandaag een halve dag vanwege een cursus voor de leerkrachten. Een perfecte gelegenheid dus om samen met mijn twee tieners te gaan lunchen!

De keuze valt op Cheesecake Factory, waar we wonder boven wonder zo een tafeltje krijgen. Het wordt heel gezellig, zelfs de anders zo stille Kai komt los en we kletsen over van alles en nog wat. Mijn Luau salade smaakt heerlijk, Kai smult van zijn Buffalo kip en Katja heeft de vis taco's. Zoals altijd is het eten en de service hier prima, een keten om aan iedereen aan te raden!

De Cheesecake Factory ligt in de Tysons Galleria mall en na het eten rijden we naar de aan de overkant van de hoofdweg gelegen Tysons Corner mall. We gaan naar Lenscrafters. Ten eerste om Kai's nieuwe bril op te halen en ten tweede, omdat Katja geen fluit door haar nieuwe bril (gisteren opgehaald) kan zien!

Wat blijkt nu? Het meisje, dat ons een paar dagen geleden hielp, kende Katja en ging meteen de computer in naar "Katja E.". Dat was dus een bril van 1999! Katarina E., echter, heeft haar tegenwoordige bril sterkte en we krijgen een grote verontschuldiging. Over een uur zal haar goede bril klaar zijn (inmiddels maken ze, zonder er iets over te zeggen, ook Katja's oude bril, die verbogen was en een stukke lens had!). Al met al zeker goede service, dus, ik kan Lenscrafters aanraden.

Precies op tijd voor Laura om mij een massage te geven, zijn we thuis. Ik heb die massage hard nodig, want geen aspirine of andere pijnstiller helpt tegen deze nek pijnen! Laura doet goed haar best, dus ik hoop me morgen beter te voelen.

Na mijn massage werkt ze nog even aan Saskia's nek en rug. Ze voelt daar ook veel gespannen spieren en Saskia voelt zich naderhand beter. Ik vind het wel heel naar, dat mijn twaalfjarige al zoveel spanning voelt in haar spieren! Gelukkig kan dat er door een professioneel iemand uitgemasseerd worden!

Als Laura vertrokken is, stap ik in de huurauto. De nieuwe van is klaar en ik ga hem ophalen. Als ik bij Tysons Toyota aankom bedenk ik me, wat een gigantisch bedrijf dit is! Mensen uit Nederland hebben hun verbazing geschreven bij het onmiddellijk ontvangen van onze nieuwe van. Zo'n garage als Koons zou in Nederland niet eens passen! Zo ver je kijkt zie je er auto's staan en dan hebben ze ook nog een verder weg gelegen parkeerplaats. Het is allemaal moeilijk te beschrijven, maar ik voel me een mugje in dit bedrijf!

Alweer zijn er geen parkeerplaatsen recht voor de deur (wanneer is dat wel het geval?). Dus ik parkeer aan de overkant en overhandig de sleutel aan de huurauto persoon. Ik probeer uit te leggen, waar ik heb geparkeerd, maar daar is hij niet in geinteresseerd. Ok dan, hij mag vanavond dat immense parkeerterrein afzoeken, wat mij betreft!

Al hebben we de Toyota Sienna op zaterdag al mee naar huis gekregen, we hebben er nog geen cent voor betaald. Onze "credit history" is zo goed, dat dat kon. Maar ik voel me daar toch niet lekker bij en ben dus blij, dat ik vandaag de cheque kan overhandigen. Pas nu voelt de van echt van mij!

Er zit nu sateliet radio in en we hebben een trekhaak gekregen, voornamelijk om ons fietsenrek op te installeren. Als ik wegrijd hoor ik opeens het weerbericht voor het hele land en vraag me af, waar dat vandaan komt. Dan realiseer ik me, dat dit via de sateliet binnenkomt, cool!

Moe kom ik thuis aan en Christine belt op. Ze zitten in de Residence Inn en moeten nu enkel nog de laatste levensbehoeftes uit hun huis naar hun tijdelijk apartement verhuizen. Ze hebben een hele 18-wieler verhuiswagen opgevuld (helaas had ik geen fototoestel bij me, maar ik kan me zo voorstellen, dat die een beetje groter was, dan de Nederlandse verhuiswagen) met al het andere spul. Morgen zal ik misschien gaan helpen met die laatste spullen overhevelen.

Met de post krijgen we nu al de kentekenplaten van DE SMURF terug! Ik heb gisteren pas met die man gesproken! Ook mijn Speedpass en onze huissleutel, die ik nog aan mijn sleutelring had zitten, zijn aanwezig in het pakje. Echt fantastische service is het! Ik lees veel blogs van Nederlanders hier in de VS met nogal wat klachten over de snelheid van de service hier in de VS. Laat het duidelijk zijn, dat ik er absoluut niets over aan te merken heb in dit geval. De meeste Nederlanders zijn verbaasd, dat ik al in mijn nieuwe van rondrijd.


Dit "nummerbord" gaat nu aan de muur in de garage. Bye bye DE SMURF!

Een grote gebeurtenis in Washington, waar ik door alle persoonlijke besognes nog niet over heb geschreven, is het bezoek van de Paus aan onze hoofdstad. Ik verbaas me over het circus, duizenden mensen zijn ervoor op de been! Er komen hier heel wat staatshoofden langs, maar niemand krijgt deze aandacht! Mensen komen van heinde en ver om de Paus te horen spreken. Er wordt school verzuimd en vrijgenomen van het werk. Mensen zijn helemaal onder de indruk, als ze hem in het "Popemobile" voorbij zien komen. Voor mij onvoorstelbaar, het is toch gewoon een man? (geen disrespect bedoeld, begrijp me goed)

Rick grilt de kip en de rest van het maal gaat er ook prima in! Nu kijken we naar American Idol en het is tussen Kristy en Brooke. En het wordt (kijk niet verder als je American Idol volgt).......................................................................................................................................................................................Kristy (sorry, sommige Nederlanders volgen deze serie online). Wij vinden het een terechte keuze.