Cadeautje van de weergoden!

Jeetje, wat is de maand maart voorbij gevlogen! Ik realiseer me pas, dat het 1 april is, als Rick van boven boos naar Saskia roept, dat er cola op het toetsenbord van haar laptop is gemorst. Hij zegt dat op zo'n manier, dat ik meteen door heb, dat het niet waar is. Maar Saskia gaat geschrokken met een keukenrol naar boven.

Het is altijd al een doorn in het oog van Rick (en mij), dat Saskia met haar vriendinnetjes cola mee naar haar kamer neemt. Een, we willen niet, dat ze zomaar telkens ongezonde soda drinken en twee, haar laptop loopt zo wel gevaar. "April fools!", lacht Rick als Saskia schuldbewust de trap op loopt. Maar hij laat de gelegenheid niet voorbij gaan haar weer te manen tot gehoorzaamheid, wat dit betreft!

Zelf blijf ik gelukkig gespaard van grappen, maar mensen in Noord-West Washington werden vanochtend gewaarschuwd, dat er een Loof Lirpa uit de dierentuin zou zijn ontsnapt, compleet met beschrijving van het dier. Lees hier het hele verhaal.

Verder kreeg Rick een email met nieuwe produkten van ThinkGeek.com en een oproep hun site te bezoeken. Op hun website ziet hij een paar wel heel interessante produkten. Hij roept Kai en mij erbij en Kai ziet meteen, dat het om een grap gaat. Maar ik wil hem jullie niet onthouden. Zou dit geen handig Wii spelletje zijn? En wat te denken van deze high tech zwangerschapstest?

Zijn jullie nog te pakken genomen? En was er nog een landelijke aprilgrap in Nederland? Ik blijf het een leuke traditie vinden en ook grappig, dat hij in meerdere landen bestaat. Hier wat over de geschiedenis van de 1 april traditie.

De natuur lijkt aan al deze vrolijkheid niet mee te willen doen. Het is somber, regenachtig weer en alles doet me pijn. Ik ben werkelijk een menselijke barometer!

Door de motregen loop ik naar Mary Ellens huis in de hoop, dat Marceleus oefeningen gaat geven, die mijn schouders, nek en heupen zullen helpen. En zoals altijd voel ik me na dat halve uur toch weer een stukje beter.

Het is inmiddels flink warm buiten en met deze spierpijnen weet ik, dat blijven bewegen mijn redding is. Met Cosmo rijd ik naar Whole Foods en loop vandaar het W&OD pad op. Het is nog steeds flink bewolkt en volgens de nogal sombere weerman op de radio zal het dat vandaag ook blijven. Maar de bloeiende bomen en vele zangvogels maken het gebrek aan zonneschijn helemaal goed.

Al wandelend bel ik mijn vriendin Katja. Die houdt deze week vakantie aan het strand in North Carolina, alleen hebben ze geen goed weer. We bespreken van alles en ook mijn bezoek aan haar deze maand.

En thuis boek ik, na ook zeker te zijn, dat het in Ricks schema past, mijn ticket naar Raleigh, North Carolina. Ik vertrek 22 april en kom 24 april 's avonds weer terug. In die dagen hoop ik ook (eindelijk!) Petra in NC te ontmoeten.

Bij Whole Foods haal ik een makkelijk maaltje van worstjes met brood en tomatensoep voor vanavond. Verder doe ik mijn lunch met alle hapjes, die ze hebben liggen om te proeven. Vooral die maple butter, daar kan ik echt niet vanaf blijven!

Als ik terugkom zijn de schoonmaaksters gearriveerd. Dan is het altijd moeilijk om met Cosmo binnen te blijven. We gaan dus voor op het stoepje zitten. Ik heb een nieuwe Self en Cosmo vermaakt zich ook wel.


Deze losse tak hangt boven de achtertuin van onze overburen. Die bomen zijn zo'n 70 meter hoog, ik snap niet, dat ze er niets aan doen!

Terwijl we daar zitten vertrekken alle wolken opeens letterlijk! De weerman had het helemaal mis! Het wordt prachtig zonnig en de temperatuur schiet omhoog naar 24 graden! Voor het eerst dit jaar zit ik achter op het deck in de schaduw buiten. Voor is het in de zon te warm.


Een vroege bloesem in onze achtertuin



Onze eigen kersenbloesem

Het is heel idyllisch zo met het prille lentegroen, het watervalletje van onze vijver op de achtergrond en de vele zingende vogels. Ik zie zelfs de eerste goudvink in een van de rood bloeiende maples. De lente is helemaal hier!


"Helicoptertjes" hangen aan de maple takken

Met moeite ruk ik me uit mijn boek los om Saskia, Rachel en Tabatha op te halen van hun repetitie. De meisjes zitten vol verhalen. Zo hadden ze vandaag een gemene invalster, die, toen een kind zei, dat hij moe was, een hele preek afstak over hoe ze voor tienen in bed moesten liggen. Al ben ik het helemaal met die invalster eens, het viel duidelijk niet in goede aarde bij de pre-tieners!

Ook vertelt Saskia, dat haar is gevraagd om op vrijdagavond bij een basketbalwedstrijd tussen de leerkrachten van haar school en een andere basisschool het Amerikaanse volkslied te zingen. Ze weet nog niet, of ze dat wel durft, want het zou een solo zijn en dat is toch wel heel wat voor een twaalf jarige voor zo'n menigte! Maar het is al een grote eer om gevraagd te worden!

Katja gaat met een groep vrienden en de ouders van een van hen naar de ijshockeywedstrijd van de Washington Capitals. Rick merkt op, dat hij nog nooit een professionele ijshockeywedstrijd heeft bezocht (ik wel), dus dat moeten we aan het lijstje van "must do's" toevoegen.


Over relaxen gesproken, Snickers vindt mijn van een heerlijke slaapplek!

Voor het eerst dit jaar eten we buiten! Ook voor in de cul de sac is het een drukte van jewelste. Dit is nog maar een dag van warm weer, morgen zal het weer een stuk koeler zijn, maar dat het warme seizoen eraan zit te komen is wel duidelijk! Hoera!