Beschermengeltjes, bedankt!!!

Zaterdag

De warme week zet zich voort en ik wil op tijd opstaan om er het meeste uit te krijgen. Het is natuurlijk wel pas april en zulke temperaturen duren dan nog niet lang.

Op het deck drink ik mijn koffie en eet mijn Poptart (met dank aan Karin, lezeres van dit blog, die ik verschillende Poptarts heb gestuurd en de rest dus over heb (geen probleem voor de kinderen overigens)). Ik ben namelijk eigenlijk dol op de Brown Sugar Cinnamon Poptarts, maar laat mezelf vrijwel nooit toe daarvan te genieten. Nu hebben we daar echter een stel van en dan smaakt het toch wel super lekker! Met kleine hapjes geniet ik van de lekkernij, bedankt, Karin! Maar het feit, dat ze "whole grain" zijn en 3 gram vezels hebben maakt alles goed, natuurlijk.

Na het eten ga ik er met Cosmo op uit, maar die heeft er al gauw genoeg van. Ik denk, dat het hem gewoon te warm is. Hij is zijn wintervacht nog niet kwijt en het is zomaar opeens zomers warm!

Een kwartier vind ik niet genoeg beweging, dus ik breng Cosmo thuis en stap dan op de fiets. Ik rijd (iets meer dan) tien mijl (16,1 kilometer) onder anderen over het W&OD pad. Het is er super druk en ik merk, dat ik, van de tientallen fietsers, die er rijden, de enige ben zonder helm! Ik voel me zo toch wel wat roekeloos, gek is dat, terwijl ik jarenlang dagelijks in druk verkeer zonder helm heb gereden. Het is wel heerlijk rijden en ondanks de drukte ben ik binnen het uur weer thuis.


Nog een aantal foto's van onze buurt

Rick en ik hebben zin in een gezellige lunch samen, ergens buiten. We besluiten naar Chevy's te gaan, waar ze een gezellig terras hebben. Hun garnalen fajita salade is super lekker! Er zitten avocado en zonnebloempitten doorheen, ik smul!

Thuis neemt Rick Kai mee om zijn verjaarscadeau (een gitaar!) uit te zoeken en ik installeer me met de stapel tijdschriften, die Petra me heeft toegezonden, buiten op het deck. Heerlijk lezen met het gezang van de cardinalen en het gekabbel van ons watervalletje in de achtergrond.


Cosmo geniet ook van "zijn" tuin



Voor we het weten is het half zes. Tijd om Saskia af te zetten bij Laura, waar ze eindelijk, voor het eerst in lange tijd, zal blijven logeren! Die twee hebben elkaar helemaal hervonden. Ze zijn al vriendinnetjes vanaf de eerste klas, maar, zoals in alle vriendschappen, er waren wat koelere tijden.

Kai, Rick en ik rijden verder naar Chili's. Ook hier weten we, dat er een terras is en daar nemen we ook lekker plaats. We krijgen een super leuke serveerder, die duidelijk plezier in zijn werk heeft.

Kai bestelt de habanero wings. Die peper staat bekend als de heetste en ik kan heel wat hebben. Maar na een van die "vleugeltjes" (waar geen bot in zit) brandt mijn tong zo, dat ik het genoeg vind. Kai, daarentegen, eet er een heel aantal van!

Mijn tilapia komt op een plankje van cedar hout en erg lekker met een Mexicaans sausje. Is dat trouwens een vis, die in Nederland bekend is? Ik vind het een heel lekkere milde witte vis.

Op de terugweg stoppen we bij Blockbuster. Daar zoeken Kai en Rick een film uit, die zij graag willen zien. Het wordt Alien versus Predator, dus niet iets, waar ik ook in geinteresseerd ben!

Dan lopen we nog even Norm's Beer and Wine binnen voor wat bier en wijn en we zijn klaar voor onze zaterdagavond. Ik installeer me nog even op het deck, maar dan begint het te spatten. De regen is helaas gearriveerd. Het is nog weinig, maar ik verhuis voor de zekerheid naar binnen.

De "mannen" genieten van hun ruwe film en Katja belt om te vertellen, dat het allemaal heel leuk is daar bij Virginia Tech. Opeens heb ik zo'n deja vu gevoel, maar eigenlijk is het een toekomstblik. Ik zie mezelf hier namelijk in de komende jaren nog veel vaker alleen boven zitten, terwijl Saskia ergens anders is en Kai en Rick zich in de basement vermaken. Prima, want dat betekent, dat iedereen in dit gezin happy is, mijzelf inclusief, en wat kan je je nog meer wensen?

Zondag

Het kon natuurlijk niet duren, dat warme weer, het is tenslotte pas april. Om half negen word ik gewekt door een lichtflits, meteen gevolgd door een donderklap! Het blijft urenlang onweren en de regen komt met bakken naar beneden.

Rick en ik maken ons wel wat zorgen, dat Katja en Leah door dit vreselijke weer moeten rijden. Ik bel Katja en ze zijn inderdaad al onderweg, maar waar zij zijn is het prachtig zonnig weer. Op de radar zie ik inderdaad, dat de band met slecht weer maar vrij nauw is en van zuid naar noord over ons gebied trekt. Hopelijk hebben de meisjes dus niet te veel last, want met die stortbuien zie je niets op de weg!

Rick en ik gaan naar Starbucks, waar het gezellig druk is. Kennelijk hadden meer mensen zin in een warme koffie met dit weer. Hoewel het buiten helemaal niet koud is, zo'n vijftien graden. Maar ja, vergeleken bij de dertig van gisteren is dat natuurlijk wel een groot verschil.

Na ons ontbijt halen we Saskia op van haar logeerpartij en ik doe een FitDeck en gewichten routine van een half uur. Aan Cosmo is te merken, dat hij nog niet uit is geweest. Rick en ik doen onze regenjassen aan en gaan de zondvloed in.

De straten staan helemaal blank en in het bos heb ik het beekje nog nooit zo vol gezien en zo snel zien stromen! De natuur lijkt wel meteen een heel stuk groener. Het warme weer van de afgelopen dagen met de regen van nu maakt, dat alles groeit en bloeit!

Eigenlijk is het best lekker om zo door de plassen te stappen en we maken er een lekker lange wandeling van. Ook Cosmo lijkt het niet erg te vinden, dat zijn gisteren nog door Kai gekamde vacht helemaal vies en nat wordt.

We besluiten van vandaag een lekker dagje thuis rondlummelen te maken. Het blijft onweren en erg hard regenen. Als ik Katja nog eens bel zitten ze er inmiddels wel middenin, dus ik maan ze hun tijd te nemen.

Zelf ga ik nog even met mijn nieuwe auto spelen en alles instellen, zoals ik het wil hebben. Met behulp van het foldertje met alle stations van Sirius Radio programmeer ik mijn favorieten in. Nu heb ik 18 sateliet radiostations, 12 FM radio stations en 6 AM stations op de knoppen staan. Als ik daar nog niets van mijn gading tussen kan vinden...

Peapod komt met onze boodschappen. Op een dag als deze is dat helemaal ideaal. Ik neem er gelijk een Italian Wedding soep tussenuit voor mijn lunch.

Het blijft maar onweren, de bliksemflitsen en donderknallen vliegen ons om de oren. Dit is zeker het langste onweer, dat ik me kan herinneren, het lijkt constant aangewakkerd te worden. Spectaculair is het wel, maar ik zal blij zijn, als de meisjes weer veilig terug zijn.


Als het regent, plenst het ook!



Intussen begin ik langzaam uit te zoeken, waar we eind juni begin juli een weekje tot tien dagen heen willen. We willen eigenlijk wel graag een of meerdere staten, waar we nog nooit geweest zijn, aandoen. De gedachten gaan nu naar North en South Dakota, dus ik lees reisverhalen van mensen, die in dat gebied geweest zijn. Dat helpt altijd om een gevoel te krijgen, wat interessant is in dat gedeelte van de VS.

Na wat onderzoek zie ik, dat Katja, Saskia, Rick en ik genoeg mijlen bij United hebben om ons allen een gratis ticket te geven (alleen Kai heeft 4000 mijlen te weinig, maar Rick en ik hebben beiden meer dan 50.000 mijlen). Met United Mileage Plus boek ik dus vijf tickets naar Rapid City, SD, voor $25 (belasting en administratie kosten) ieder! Nu nog een leuk rondje met bezienswaardigheden uitstippelen voor die acht volle dagen, dat we er zullen zijn van 1 juli tot 9 juli!

Om half vier komt Katja eindelijk thuis met het verhaal, dat ze midden op de interstate 66 in een slip kwamen en twee keer een rondje draaiden. Wat hebben die twee een beschermengeltje boven hun hoofd hangen! Dat ze nog leven! Oef, wat eng!

Katja zat met haar voeten op het dashboard en zette zich schrap en brak daarmee de voorruit. Ook dat heeft ze nu hopelijk afgeleerd, want als de luchtzak eruit was gekomen, had ze een gebroken been gehad. Ik moet er niet aan denken, wat er had kunnen gebeuren! Het is ook zulk ontzettend slecht weer, zij zijn gaan aquaplanen. Wij zijn driedubbel blij, dat ze weer veilig thuis zijn!

Online bekijkt Katja de regels hoe te reageren in deze situatie. Hopelijk hebben de meisjes een grote les geleerd! Brrr, ik mag mijn gedachten echt niet laten gaan naar hoe anders vanavond voor ons nu zou kunnen zijn geweest!

Wij voelen ons helemaal bevoorrecht met een levende Katja vanavond, die erg onder de indruk is van het hele geval. Ze moet het duidelijk kwijt, want ze raakt er niet over uitgepraat. Ze heeft wel leuke Virginia Tech spulletjes mee als cadeautjes, waaronder een VT halsband voor Cosmo. Vanaf nu is ons hele gezin "Hokies".

Om zijn dames de opwindende dag wat te laten vergeten (ik had ook erg veel last van mijn nek vandaag) stelt Rick voor sushi te gaan halen. Dat valt natuurlijk meteen in goede aarde en we genieten van een lekker Japans maaltje. Aan het einde zingt Katja: "It's good to be alive!" en ik kan het daar niet meer dan roerend eens mee zijn! Dit was weer genoeg opwinding voor een weekend!