Over een gezellige lunch

Ook vandaag belooft een zonnige, lenteachtige dag te worden. Na ons ontbijt en Ricks douche rijden we naar Starbucks. Ondanks het drukke verkeer, waarschijnlijk omdat alle federale werknemers opeens in persoon naar kantoor moeten, navigeert Rick ons bekwaam naar het cafe.

De nitro brew is dit keer perfect bereid en ik kijk ernaar uit er na mijn sporten van te genieten. Sharon kon vandaag niet dus na mijn cardio doe ik de bovenlichaam en buikspieren krachttrainingsoefeningen van mijn app. 

Daarna nog even stretchen en ik geef mezelf een schouderklopje dat ik er de zelfdiscipline voor op heb gebracht. Ik heb namelijk een grondige hekel aan krachttraining. maar weet hoe belangrijk het is. 

Terwijl ik mijn koffie drink doe ik de nodige Duolingo lessen. Ik hoop mijn Duits genoeg opgehaald te hebben om in Zwitserland te converseren. Met Maria ging het vorig jaar redelijk en met de Duolingo lessen moet het nog beter gaan, hoop ik. 

Na onze maaltijd voor vanavond in de slow cooker gedaan te hebben ga ik terug naar het W&OD pad. Daar fotografeer ik meer krokusjes en ook twee voorbijgangers zijn heel blij ze te zien bloeien. We snakken allemaal naar kleur.De winterakonietjes en de toverhazelaar zijn net zo mooi om te fotograferen. 

Om twaalf uur heb ik met mijn Singaporese vriendin Karen afgesproken om hot pot te gaan eten. Ik rijd naar het Mosaic District en kom er tegelijkertijd met Karen aan. We krijgen dit keer een tafel aan het raam bij Urban Hot Pot en dat vinden we wel zo leuk. 

Zoals altijd bestel ik garnalen en vis en wat visballen als proteines. De groentes die we eten zijn spinazie, baby bok choy en crown daisy (shungiku), wat paddenstoelen zoals enoki er ook bij. Karen is dol op visnoedels en ik bestel de koolhydraatarme shirataki noedels. Het is weer gezellig en heerlijk!

Na het eten lopen we nog even rond in het Mosaic District. We zien dat Parc de Ville gesloten is. Online staat dat ze aan het renoveren zijn. Ik hoop dat dat zo is, want Rick en ik vinden dat een goed restaurant. 

Karen gaat nog naar Target, maar ik wil van het mooie weer gaan genieten. Thuis sleep ik een tuinstoel voor de garage en ga in de zon zitten. Dat is zelfs een beetje te warm. 

Nu ik een momentje heb bel ik mijn Canadese broer even. Hij heeft zondag een nieuwe knie gekregen en alles is goed gegaan. Hij heeft alleen nog een lange revalidatie voor de boeg. Zijn vriendin vertroetelt hem dus dat is fijn. Dan is het wel moeilijk om ver van elkaar te wonen, ik zou ook zo graag willen helpen. 

We puzzelen nog wat voor het avondeten en scheppen dan karbonaadjes met haricots verts in een champignons roomsaus over onze bloemkoolpuree. Het is opnieuw een smakelijk maal. Ik blijf lekkere koolhydraatarme recepten vinden en er is nog geen enkele niet in de smaak gevallen. 

De zon gaat steeds later onder, ook iets om vrolijk van te worden. Het voelt echt alsof de lange koude winter voorbij is. Toch steek ik de kaarsen nog aan en ga naar de nieuwste aflevering van Below Deck Downunder kijken.