De laatste rondleiding dit jaar?

Saskia heeft vandaag en morgen vrij van school, dus we worden voor de verandering niet om half zes gewekt. Rick moet natuurlijk wel werken, dus zijn wekker gaat toch om half zeven af. Eerlijk gezegd ben ik al wakker, wat dat betreft is dat extra uur wel handig.

Het is alweer een schitterende herfstdag, perfect voor een rondleiding. Ik heb vandaag met de familie M. afgesproken. Larissa en haar broer heb ik drie jaar geleden al ontmoet, hun ouders vandaag voor het eerst.

Hun hotel is in Tysons Corner, dus oorspronkelijk zouden we elkaar bij het metrostation hier ontmoeten. Larissa sms-t, dat ze daar hun huurauto willen parkeren. Ik schrijf terug, dat ze op deze tijd van de dag geen plaats meer gaan vinden. Het is beter om dan op onze oprit te parkeren en van hieruit naar de metro te lopen.

Zo gezegd, zo gedaan en rond kwart voor tien komen ze aan. We maken kennis en lopen het kwartiertje naar het station. De trein staat al klaar, althans, dat denken we. Na tien minuten wordt er opeens omgeroepen, dat deze trein uit de roulatie wordt genomen en dat we de trein aan de andere kant van het perron moeten nemen. Even later zien we de andere trein wegrijden, hm, interessant.

Zonder verder oponthoud stappen we een half uur later bij het Smithsonian station midden op de Mall uit. Bij dit station uitstappen heeft altijd een "Wauw!" factor, want je ziet meteen het Washington Monument en het Capitool. Er worden dan ook onmiddellijk de eerste foto's genomen.

Omdat een paar mensen hun eerste koffie van de dag nog niet hebben gehad, gaan we eerst naar het cafetaria van het Smithsonian Castle. Met wegwerpbekers vol koffie en andere drankjes beginnen we aan de wandeling langs de monumenten.

Als eerste gaan we naar het Tidal Basin. De kersenboompjes zijn op hun herfstkleurenhoogtepunt, een diep oranjerood. We bezoeken als eerste het Martin Luther King Jr. Memorial.

Hier is het vrij rustig en ik zie twee Park rangers, die met elkaar staan te praten. Ik neem de gelegenheid waar om te vragen, waar de spreuk "I was a drum major..." aan de zijkant van het beeld zo controversieel is. Het blijkt niet te zijn, wat MLK heeft gezegd, en hij wilde geen "drum major" zijn. De organisatie, die het monument heeft gefinancierd, heeft echter al bepaald, dat ze het niet gaan veranderen, want zij zien MLK als zodanig.

De Park rangers hebben verder nog allerlei interessants over de andere monumenten te vertellen. Ik zou graag nog meer hebben willen luisteren, maar we zijn al laat aan de rondleiding begonnen en ik wil nog zoveel laten zien. Ik besluit binnenkort eens alleen te gaan en vragen te stellen. Zo leer ik ook weer allerlei nieuwe feiten.

Wij lopen verder naar het Franklin D. Roosevelt memorial. Ook hier zijn de herfstkleuren erg mooi. Hetzelfde geldt voor het Koreaanse monument, waar vandaag allerlei kransen staan. Lincoln maakt altijd indruk op zijn "troon" en de Vietnam "muur" is indrukwekkend in zijn eenvoud.

Na het Tweede Wereldoorlog monument is het tijd voor de lunch. Het is altijd nog een flinke wandeling naar de Old Ebbitt Grill. We komen er een paar minuten na onze reservering aan, maar Tony geeft ons meteen een tafel. Voor het eerst krijgen we er een aan het raam.

Het eten wordt, zoals altijd, goed ontvangen. Ik neem weer eens de Norwegian sandwich met gerookte zalm en ei. De anderen hebben pasta en Larissa een crabcake maaltijd. Het gesprek is gezellig en ik heb, zoals wel vaker deze zomer, het gevoel dat we elkaar al langer kennen (wat in het geval van Larissa ook wel zo is).

Lekker uitgerust gaan we verder. Het is wel een heel stuk prettiger om in dit weer door de stad te lopen, dan in de hitte van de zomer! We bekijken het Witte Huis aan beide kant en lopen dan richting Capitool.

Opeens komen er zeker tien politieauto's achter elkaar met zwaaiende lichten en sirenes langs. Het lijkt om een soort protest te gaan, maar wat nu precies is geheel onduidelijk. We lopen ook net langs de tenten van Occupy DC, waarvan de demonstranten zich volgens de nieuwsberichten steeds slechter gedragen. Daarvan zien wij in ieder geval niets, er lijken nauwelijks mensen aanwezig bij de tenten.

Ook bij het Capitool is het stil. Dit keer geen Meryl Streep of senatoren op de trappen, al is de Senaat wel aan het werk. De zwaar bewapende Capitol Police officieren maken toch indruk en het gebouw zelf ook.

Na over het Supreme Court verteld te hebben lopen we naar de Library of Congress. We zijn gelukkig op tijd om naar binnen te gaan, want dit gebouw moet niet gemist worden. Er is zoveel te zien binnen, dat ik na al die keren nog nieuwe dingen vind.

Nu zijn de voeten versleten en we zoeken het dichtstbijzijnde metrostation, Capital South, op. We krijgen meteen zitplaatsen en zien, als we de tunnels weer uitkomen, dat de zon al aan het ondergaan is. In de schemer lopen we terug naar ons huis. Jeetje, dat is wel weer wennen, hoor, om kwart over vijf al schemer!

We drinken nog even iets bij ons binnen en Larissa heeft een heel aantal verrasinkjes voor mij mee uit Nederland. Twee hele pakketten maar liefst! De eerste bevat o.a. drop (waaronder Engelse, mijn favoriet!), hagelslag, snoepjes, een paar tijdschriften en lekkere zeepjes.

Het tweede pakket is een Sinterklaaspakket. Kruidnootjes, marsepein, speculaas, ik moet me bedwingen er niet al aan te beginnen!!! Voor Rick heeft ze een Sint stropdag mee, die zal hij zeker dragen tijdens onze viering en op 5 december. Hij is nog meer Sinterklaasfan, dan ik. Superbedankt, Larissa!!!

Nadat ik nog wat reisadvies voor tussen Washington en New York heb gegeven, nemen we afscheid. Het was weer een erg leuke dag. Hopelijk was dit een goed begin van hun vakantie. Ik ben wel benieuwd of dit de laatste rondleiding van dit jaar was.

Foto's van vandaag staan hier.