Primaire kleuren

Als ik uit ons slaapkamerraam naar buiten kijk, zie ik voornamelijk primaire kleuren op het moment. De knalrode maples en iets donkerder rode dogwoods en de felgele tulpenbomen steken prachtig af tegen de knalblauwe lucht. Ik blijf even staan kijken, genietend van het warme licht. Over een paar weken zullen we de achterdeuren van onze achterburen weer kunnen zien, maar voor nu is de tuin een zee van kleur.

Na de gezellige week met Christine voel ik me iedere ochtend als Rick vertrekt wel een beetje alleen. Vroeger maakten we op zulk soort mooie herfstdagen zo vanzelfsprekend ellenlange wandelingen samen. Na dat vorige week weer even geproefd te hebben, mis ik het deze week des te meer.

Vorige week deed Sharon de eerste routine van de Superhero workout met Christine en mij. Zij zond mij daarna het hele programma, dus ik doe die eerste vandaag nog eens.

Het zijn vier blokken van elk drie oefeningen, waarvan je drie sets ieder moet doen. Dan twee minuten rust en door naar het volgende blok. Voor de meeste oefeningen gebruik ik 15 pond gewichten en wauw, het is zwaar! Na een half uur heb ik alles afgewerkt en mijn spieren voelen als pudding.

Na afloop doe ik een kwartier op de crosstrainer en een kwartier op de fiets. Dan heb ik de sportschool weer genoeg van binnen gezien. Ik haal Cosmo op voor een wandeling door de vlammende natuur. Het valt op foto's niet weer te geven hoe mooi onze buurt op het moment is.


Rick vertelde me vanochtend, dat de Kerstdrankjes weer op het Starbucks menu staan. Ik ben dol op de peppermint mocha, dus ga er een halen. Ook vrij nieuw hier zijn de bistro boxes. Ik neem er een met chipotle kip wraps mee, erg lekker!

Er ligt nog een stapel Nederlandse tijdschriften op me te wachten. Voor in het zonnetje ga ik zitten lezen. De bomen in onze cul de sac zijn nog overwegend groen, al lijkt het wel of er iedere nacht elfjes met een rode kwast langskomen, want iedere dag is er meer rood te zien.

Saskia heeft vandaag de schoolbus gelaten voor wat hij was en is naar huis gelopen. Dat is ongeveer drie kilometer. 's Ochtends in het donker te lang om te lopen of fietsen (bovendien langs een heel drukke vierbaansweg), maar 's middags op een mooie dag gaat dat goed.

Tot de zon achter de huizen verdwijnt blijven we buiten zitten. Het weerbericht voor de komende dagen ziet er ook super uit. De sneeuw was gelukkig precies de historisch ongewone gebeurtenis, waar ik op hoopte. Mijn schoonzus in Colorado zette een foto met een enorm pak sneeuw op Facebook, want zij hadden vandaag de tweede sneeuwstorm van het jaar. Geef mij maar 17 graden!


Cosmo "verdedigt" onze achtertuin

Rick neemt avondeten mee van Chicken Out. Hun kip van het spit is superlekker en mals! Daarbij maken we zoete aardappel frietjes en een komkommer en ui salade, zeer smakelijk.

En nu ga ik even met de kitten spelen, zodat hij arme Meike even met rust laat. Flapjack is schattig, maar ik heb wel met onze oudere diva te doen. Zodra Flapjack wakker is, heeft zij hem op haar rug. Iemand nog goede tips voor kitten discipline? Een waterspray gaat niet, want daar heeft Meike ook een hekel aan.