Arme Meike heeft het maar moeilijk op het moment. Als ik me aan het aankleden ben, hoor ik opeens veel lawaai beneden. Rick is net naar zijn werk, dus ik denk nog, dat hij iets vergeten is. Ik roep Rick, maar er komt geen antwoord, terwijl het lawaai doorgaat. Nu ben ik bang, dat er iemand ons huis binnengedrongen is.
Heel voorzichtig ga ik, nog zonder mijn contactlenzen in, kijken. Wat ik dan zie verwachtte ik absoluut niet! Meike hangt met haar volle gewicht worstelend aan de lamellen in de woonkamer. Ik ren op haar af en zie, dat een van haar voorpoten erin is verstrikt en het is zo strak, dat haar circulatie wordt afgebroken. Ik heb Meike nog nooit zo hard horen gillen, zo zielig!
Meike is niet bepaald de slankste poes, want alles wat ze doet is liggen en slapen, dus dat de lamellen met haar gewicht niet naar beneden komen is een wonder. Ik houd haar zo goed en kwaad als het gaat vast, want haar nagels zijn uit en ik krijg dus een flink aantal krassen.
Wat ik ook probeer, ik krijg het pootje niet los. Er zit niets anders op, dan het draadje door te knippen, al betekent dat het stukmaken van de lamellen. Heel erg balen, maar ik kan het dier niet langer pijn laten lijden.
Een knip en Meike is los. Zij rent naar de basement en ik bekijk de schade; een van de latten hangt nu naar beneden. Hopelijk kunnen we dat met een ander draadje zo maken, dat het niet zo opvalt. Een inspectie van Meikes poot laat verder gelukkig geen schade zien, arm dier!
Na dit avontuur gaan een paar koppen koffie er goed in. Dat is goed, want ik heb net gelezen, dat caffeine helpt om beter te sporten. Vandaag is een cardiodag en gelukkig heb ik een leuke nieuwe mystery serie gevonden, van Michele Scott. Na een half uur interval op de stairmaster en een kwartier op de crosstrainer ben ik klaar.
Thuis douche ik snel, want ik ga vandaag lunchen met de "Real Housewives of Northern Virginia". Dit is geen deel van een realitysoap, maar een Meetup.com groep, waar ik eigenlijk al een paar jaar lid van ben. Een paar jaar geleden ben ik naar een lunch geweest en toen hoorde ik niets meer van de groep. Gisteren kreeg ik opeens een email, dat er vandaag een lunch zou zijn, dus in een gekke bui zei ik "ja" op de RSVP.
We ontmoeten elkaar bij de Corner Bakery in Fair Oaks Mall. Het is alweer even geleden, dat ik bij deze mall was. Hij is ongeveer even ver weg, als Tysons Corner, maar die laatste vind ik leuker en qua kledingaanbod moderner, al zijn veel dezelfde ketens vertegenwoordigd.
Enfin, ik parkeer de van dichtbij de Corner Bakery en loop naar binnen. Rick verklaarde vanochtend, dat hij zoiets nooit zou durven, zomaar een groepje onbekenden gaan ontmoeten voor de lunch. Daarom is hij dan ook introvert en ik (redelijk) extrovert.
Het is geen groot restaurant, dus de grote tafel met acht zitplaatsen valt meteen op. Er zitten al twee dames, dus ik vraag of zij "housewives" zijn. Daar lachen ze om, maar ze horen inderdaad bij ons groepje. We maken kennis en al gauw komen de anderen ook. Uiteindelijk zijn we met ons zevenen.
Nadat we eten besteld hebben, voor mij een sandwich met tonijnsalade en een kop linzensoep (erg lekker!!), kletsen we er goed op los. Ik kan het goed vinden met Melanie en Renee, die tegenover mij zitten. We hebben heel wat gespreksstof en ik vind uit, dat Melanie erg dicht bij ons woont. We hebben het over een koffie bij Starbucks zo af en toe.
Ook met de andere vier dames klets ik wat. Er is er maar eentje, waar ik me ongemakkelijk bij voel. Ze lijkt erg aardig, maar vraagt iets, waarop je dan antwoord geeft en zij knikt dan enkel. Het is dus erg eenzijdig, heel vreemd. Al met al is het een interessant en gezellig uur en ik neem me voor vaker te gaan. Niet iedere week, zoals sommigen, maar tenminste eens per maand.
Als ik thuiskom is Rick er ook al. Hij heeft iemand gevonden, die vroeger bij BMW werkte, om zijn auto te maken. De monteur is een heel jonge man, die de auto inderdaad heel goed kent. Binnen de kortste keren is die gemaakt.
Dan komt de verzekeringsagente om te kijken wat USAA voor ons kan betekenen met betrekking tot de lekkende muur in de basement. Pratend met de agente had Rick weinig hoop, dat dat iets zou zijn. Hij doet dan ook letterlijk een vreugdedans, als blijkt, dat ze niet alleen de muren zullen dekken, maar ook een groot deel van de kosten voor ons nieuwe tapijt! Dat is nog eens een meevaller en voor de zoveelste keer zijn we dankbaar voor USAA, want andere verzekeringsmaatschappijen zijn lang niet zo goed, weten we.
Intussen is het buiten 18 graden, dus ik wil niet binnen zitten. Ik maak me nuttig met alvast het merendeel van de Halloweenversieringen op te ruimen. De "spinnenwebben" vind ik eng, want daarin zitten een paar grote hommels verstrikt. Dat is heel vreemd hier in de herfst. Enorme hommels zitten op de vlinderstruiken en gaan daar ook dood. Het is letterlijk een hommelkerkhof!
Rick is zo blij over alle goede resultaten van vandaag, dat hij spontaan een "date night" inlast. Ik mag het restaurant kiezen. Daar hoef ik niet lang over te denken, want ik heb al lang weer zin in Vietnamees. Het wordt dus de Four Sisters, waar ze Vietnamese loempiaatjes precies zo maken, als ik ze uit Senegal vroeger herinner.
We eten aan de bar, want er zijn geen tafeltjes vrij. Op de tv zie ik, dat de herfstkleuren in Washington nu prachtig zijn. Hopelijk blijft dat nog even, zodat ik het volgende week kan fotograferen.
Rick en ik delen onze hoofdgerechten. Het menu hier heeft zeker tien pagina's, dus genoeg keuze. Rick neemt een pittig gerecht met varkenshaas en ik garnalen met rijstpannenkoekjes, die gevuld zijn met gehakt en champignons. Het smaakt allemaal erg lekker, al zal ik die pannenkoekjes niet snel meer bestellen. Vietnamees is na Japans mijn favoriete Aziatische cuisine.
Na het eten lopen we nog even naar de Pastry Xpo naast het restaurant. Daar hebben ze de lekkerste maccarons!! Ik kies vanille en ieder minihapje ervan smaakt hemels. Rick heeft een hazelnootbonbon gekozen, die hij ook super vindt.
Als we thuiskomen loopt Saskia net de garage uit. Ze vraagt of het goed is, dat ze de rest van haar snoep aan de buurjongens geeft. Hell, yeah! Dat is teveel verleiding onder een dak voor haar en mij! Gelukkig zijn Parker en Cameron bereid die kwelling van ons over te nemen!
PS: Reacties zijn altijd heel welkom, iedere dag heb ik meer dan 300 lezers, sommigen per ongeluk, maar ook heel veel dagelijkse en toch maar zes reacties gisteren. Ik vind reacties erg leuk, dus laat eens weten, wat je denkt. Vooral hoe je een kitten kunt leren een oudere kat niet te terroriseren, als iemand daar ideeen over heeft, graag.
20 reacties:
Geen idee. Wij hebben een 4 en een 3 jarige poes. Die van 3 jaar is een stuk speelser (ook een rode, net als Flapjack) dan de 4 jarige. Ze tolereren elkaar, maar de zwarte gromt en grauwt naar de rode.
Nu zitten we te denken over een hondje. Hoe gaat dat dan met al die poezen? Ik zit nog erg te aarzelen...
Wel jammer van je lamellen, zeg. Is Meike er door Flapjack ingejaagd?
Ik ben één van je vele dagelijkse trouwe lezers.
Ik vind je verhalen zo uit het leven gegrepen en zeer gezellig om te lezen.
Dank daarvoor en doe zo voort.
Groetjes van hilde uit Belgie.
Hallo daar aan de andere kant van de plas!
Ik ben ook een anonieme meelezer! Ik ben net een paar jaartjes ouder dan uw oudste dochter en vindt het heel interessante om de verschillen en overeenkomsten tussen tieners en twintigers hier en daar te zien!
Wat ik nog meer supersupersuperleuk aan uw blog vind is dat ik, door een fikse lichamelijke beperking, waarschijnlijk nooit in Amerika zal komen, maar door het lezen van uw blog heb ik toch het gevoel alsof ik er een beetje geweest ben, de sfeer, de prachtige foto's super!
Schrijf vooral zo door!
Daantje
Hoihoi,
Ik heb eens nagedacht over je katten.
Wat ik niet zo goed begrepp, waterspray helpt niet, omdat hij steeds in de buurt van Meike is.
Misschien een idee om hem eerst (bij zijn nekvel) op te pakken en dan een spray te geven?
Het is heel moeilijk. Laatst heb ik ook op een kitten gepast van mijn buren, die waren op vakantie... en hij was bij ons en in een bench. (zoals jullie hem de eerste tijd bij Saskia op de kamer hebbeng gehouden.) Af en toe moest ik inderdaad ook streng optreden. Maar ik ben er wel achtergekomen. Rode katten zijn vaak was speelser en ondeugender... die hebben meer een eigen willetje.
Verder zou ik het niet weten. Mijn ouders en ik hebben onze katten opgevoed met water sprayen, en inmiddels komen ze niet verder dan de tuin buiten, en als mijn vader in zijn handen klapt gaan ze naar binnen. Hahaha....
Ik hoop dat je iets kunt verzinnen.
Groetjes,
Suus
Nog niet zo lang geleden, liet ik al eens een reactie achter en dat doe ik graag opnieuw.
Je schrijft echt op een boeiende manier over dagelijkse dingen. Steeds opnieuw kom ik piepen op je blog en kom ik tot rust. Een ongevaarlijke verslaving. Hopelijk blijf je nog lang doorgaan.
OVer poezen weet ik niet zo veel, dus daar kan ik je niet mee helpen. Maar binnenkort misschien wel want ik overweeg onze zoon voor diens vijfde verjaardag er eentje cadeau te doen. Vraag is alleen hoe onze 11-jaar oude cocker gaat reageren...
Groetjes uit België
Els
Wat zielig voor Meike, gelukkig dat ze er niks aan over heeft gehouden. Helaas heb ik ook geen idee hoe je Flapjack in toom kunt houden. Onze eigen katten kunnen er af en toe ook wat van, soms vliegen de plukken haar echt in het rond. En die hadden we speciaal gekozen omdat ze in het asiel zo lief samen in 1 hangmatje lagen te slapen...
Ach, wat zielig en ik kan me voorstellen dat je niet langer wilde wachten met het losmaken van het pootje. Ik heb helaas geen tips voor je.
Het klinkt inderdaad wel gezellig zo'n meetup.
Sandra
Oei, dat zou ik inderdaad ook niet durven:afspreken met onbekende vrouwen. Ik zou bang zijn voor ongemakkelijke stiltes. En ik ben niet assertief genoeg om eigenlijk ongewenste vervolgafspraken op een aardige manier te kunnen afwimpelen Dat overkwam me laatst ook weer:(
Maar ik vind het heel gezellig om er over te lezen, je hele blog trouwens. Het is herkenbaar én het geeft me een beetje vakantiegevoel. Het heeft ook een soort kalmerend effect op me als er problemen zijn,
even weg uit de werkelijkheid.
Ik hoop dat je nog heel lang ermee doorgaat!
Hoi Petra,
Jammer genoeg kan ik je niet adviseren over katten, daar heb ik geen enkel verstand van, behalve dat ik weet dat katten nogal eigenwijs kunnen zijn, toch?
Mooi dat je verzekering zo vlot is.
De herfstfoto's vond ik erg mooi!
groetjes,
Piet
Nee, over de katten heb ik geen advies. Rooie katten zijn eigengereider dan andere zeggen ze. Die van ons gaan goed met elkaar. Ook met de honden gaat het goed, we hebben 2 grote 40kg en 55kg. De katten zijn namelijk de baas. HAHA.
Mijn man zou idd ook niet zomaar met een onbekend groepje gaan eten, en ik wel. Hetzelfde als bij jullie dus.
Leuk dat jullie "date-nights" doen. Klinkt altijd erg gezellig.
Groetjes Tine.
Ik heb met net gelijk ook ingeschreven op meetup.com. Hopelijk vind ik ook een leuk groepje om zo af en toe eens mee te lunchen.
Leuk dat je iemand uit je buurt tegen bent gekomen met wie je een bakkie kan gaan doen!
Afspreken met onbekenden - ik heb het ook gedaan toen ik net verhuisd was naar de buurt waar ik nu woon. Eventjes slikken als je binnenkomt maar ik heb er uiteindelijk toch leuke contacten aan overgehouden. Ideaal toch, dingen als meetup.com of andere mailing lists. Het is echt een aanrader als je nieuwe mensen wilt leren kennen.
Ach arme Meike!! Helaas geen advies voor je want wij hebben geen katten. Wel een ondeugend hondje waar de waterspray te pakken al succesvol is:-)
Leuk die Housewives meeting. Ik doe het ook regelmatig om gewoon naar dingen te gaan. Spannend maar enorm leuk want je weet nooit wie je treft en het is altijd boeiend die verschillende mensen.
Ach die arme Meike! Hoe zou ze nou zo in de lamellen verstrikt zijn geraakt? Jammer van de lamellen, maar inderdaad ik zou het dier ook geen pijn kunnen laten lijden.
Die reacties, ik ken het. Ook ik zie dat wij veel lezers hebben, niet zo veel als die van jou, maar toch ook maar 2-3 reacties gemiddeld
Hier in huis 2 oude dames (15 en 17 jaar) en 1 jong zwart ding van een half jaar. Winnie is nu 4 maanden bij ons en ik merk echt verschil! In het begin zat ze ook de oude dames te treiteren, maar nu niet meer. Geef het de tijd en dan komt het vast en zeker goed!
Groetjes uit Harderwijk.
Gerda
Hallo
Ik denk dat ik wel hoor tot je vaste lezers en reageer bijna dagelijks. Maar ik moet wel zeggen kom nu 2x per dag op je site. Ik lees je sóchtends in bed op mijn mobiel, leest echt erg lekker en reageer 's avonds op de lap top. Kan alleen zeggen ga zo door.
Je schrijft echt goed en zelfs als een boek zou het super zijn en leef echt met je mee. Mijn moeder vroeg van de week ook weer je website. Ze leest sinds ik je ontmoet hebt mee en zegt ook is zo leuk en niet saai. Maar heeft tijdje internet storing gehad en een nieuwe lap top. Dus nu sta je weer in haar favorieten en leest ze weer mee.
Arme Meike, was het dan Flapjack die haar de lamellen in jaagde. ik snap dat je het touw hebt doorgeknipt. ik zou het echt niet weten wat je ermee moet. maar ik denk dat ik ze niet samen zou laten als ik weg zou gaan. Ieder in een aparte ruimte.
Wat een mazzel van de verzekering dat ze ook nog een deel van de vloerbedekking vergoeden.
En wat leuk zo'n lunch, je zou na zoveel rondeleidingen toch wel vreemde moeten durven ontmoeten. Heb je afgelopen jaar al zo vaak gedaan. Ik weet niet of ik het snel zou doen. Maar wel leuk om zo nieuwe mensen te ontmoeten.
Weer een erg lange reactie. petra ga vooral door met je blog. Anders moet ik gaan afkicken van mijn dagelijkse dosis VS leven. thanks
Groetjes naomi
hoi petra,
ben ook al jaren een lezer, ook een aantal jaren ouder dan Katja. Op een of andere manier fascineert het me hoe Nederlanders leven overseas. Heb zelf ook een tijdje daar gewoond en blijf het interessant vinden :)
Betreft de katten, de waterspray vind ik zoiets vreemd om je katten mee "op te voeden", stemverheffing werkt ook al heel snel. Daarnaast heb ik vroeger ook twee katten gehad, een 10 jaar oude zwarte waarna er een rode kitten bijkwam die hem natuurlijk ook heel wat plaagde. Maar tot een bepaald punt, dan werd er een poot uitgestoken door de zwarte kat :)
Ik denk dus dat Meike op een bepaald moment wel voor zichzelf opkomt, heel mssn vind ze het wel leuk die aandacht ;)
G
Arme Meike, ik herken de problematiek! Wij hebben sinds een maand ook weer een kitten, Smokey, die alleen maar achter de andere twee katten, Tijger van 12 en Maui van 1, aanzit. Daarom mogen de grote katten overdag (soms) op bed slapen, met de deur dicht, zodat ze in ieder geval een aantal uurtjes echt rust hebben en de drukte daardoor beter aankunnen. Sinds een paar dagen gaat Smokey ook naar buiten, wat redelijk veilig kan omdat we op een hofje wonen. Twee keer per dag een half uur naar buiten en meneer ligt 's avonds voor pampus in z'n mand!
@Margreet - Honden doen het meestal prima met poezen. Wij hebben nooit problemen gehad, maar het was wel altijd een puppy. Meike zag volgens mij een vogel, want Flapjack was bij mij.
@Hilde - Dank je wel voor je reactie, leuk!
@Daantje - Wat leuk, dat je reageerde! Ik ben blij, dat ik jou dan een (klein) stukje Amerika laat meemaken met dit blog.
@Suus - Eigenlijk hebben we onze andere katten niet zo op hoeven voeden. Geen springen in Kerstbomen e.d. Ik ben wel benieuwd hoe dat dit jaar zal gaan!
@Els - Wat grappig, dat ik een rustpuntje in jouw dag lever. Volgens mij kunnen honden en poezen prima overweg, dat is onze ervaring althans wel.
@Marianne - Ik moest hardop lachen om je reactie, ik zie het gewoon voor me. Misschien maken wij ons er gewoon wel te druk over?
@Sandra - Gelukkig heeft ze er inderdaad niets aan overgehouden, want het gegil was erbarmelijk :(.
@Marion - Op jou ook al een kalmerend effect :), grappig! Er waren met een van die vrouwen gisteren wel ongemakkelijke stiltes, maar de rest was gewoon gezellig.
@Piet - Katten zijn zeker eigenwijs! Ik ben eigenlijk ook meer een hondenmens, hoe lief ik onze katten ook vind.
@Tine - Dat heb ik inderdaad vaker over rode katers gehoord. Flapjack voldoet helemaal aan die beschrijving! Jullie zijn dus ook introvert en extrovert samen, een goede combinatie!
@Soraya - Ik hoop dat het gaat lukken voor je. Het is niet direct dikke vriendinnen, maar wel leuk even sociaal bezig te zijn.
@Anne-Sophie - Als er maar een goed contact uitkomt is het al de moeite vind ik. Inderdaad de manier om nieuwe mensen te ontmoeten.
@Karin - Inderdaad, dat nieuwe ervan is ook al spannend en ach, als het niet leuk is, kun je ook gauw weer weg.
@Becs - Geen idee, hoe haar dat "gelukt" is. En het is gewoon leuk te weten, wie er meeleest, he?
@Gerda - Misschien is er dan nog hoop, Flapjack is nog geen half jaar oud.
@Naomi - Leuk, dat jouw moeder ook meeleest! Het was dit keer niet Flapjack, die Meike de lamellen in jaagde, waarschijnlijk zag ze een vogel of zo. Inderdaad heb ik er geen moeite mee vreemden te ontmoeten.
@G - Stemverheffing probeer ik sinds gisteravond toevallig en het heeft een verbazend goed resultaat! Meike is gewoon te lui om er echt tegenin te gaan volgens mij. Snickers heeft Flapjack er wel helemaal onder.
@Claudia - Saskia wil Flapjack absoluut niet naar buiten laten. Kijkend naar onze Snickers blijven buitenkatten wel een stuk leniger, al kan het natuurlijk ook aan karakter liggen.
Mmm die Macarons zien er inderdaad lekker uit. Het lijken een soort schuim gebakjes/koekjes of niet?
Hier in Nl is het ook erg lekker voor de tijd van het jaar. Vanavond komen 2 stellen hier eten dus ik ben druk bezig de recepten op internet bij elkaar aan het zoeken en ik kon het niet laten om ook weer even op jouw site te kijken!
Leuk dat je foto is veranderd boven de pagina! Dat hoofd (?) wat we nog een beetje zien is dat Rick?
Fijn weekend
Wendy
Een reactie posten