Drukke donderdag

Zo langzamerhand ligt onze tuin propvol bladeren en vooral de voortuin steekt af tegen de keurig groene gazons van onze buren. Na het ontbijt besluit ik de hark er dus maar eens bij te pakken. Oef, dat blijft zwaar werk, maar na een half uurtje liggen vrijwel alle bladeren in de goot. Helaas is het boompje voor ons huis nog niet kaal, op het moment kan ik die bladeren er wel af kijken!

Net op tijd voor Marceleus ben ik klaar. Hij heeft weer nieuwe combinatie oefeningen voor mij. Ik moet zeggen, dat de oefeningen mijn spierpijnen erg helpen.

Christine voelt zich telkens erg alleen. Chuck is op reis en de hele gedachte aan haar verhuizing volgend jaar is op het moment te veel. Ze vraagt, of ze hierheen kan komen om door Vienna te gaan lopen.

Eigenlijk vind ik, dat ik al genoeg beweging heb gehad, maar het is duidelijk, dat ze om gezelschap verlegen zit, dus ik geef toe. Het is bewolkt en kil buiten en de bergen bladeren nemen een groot deel van de stoepen in beslag.

Cosmo vindt ze prachtig. Hij is net een hert, als hij er doorheen dartelt, een zeer comisch gezicht. Toch hoop ik, dat ze dit weekend opgezogen zullen worden, voor de volgende windstorm.

Om half een heb ik afgesproken bij de golfbaan met Karin en Sylvia. De wandeling met Christine duurt langer, dan ik had gedacht en ik heb geen tijd meer voor de lunch. Gauw eet ik een handje pinda's en rijd naar Oak Marr.

Inmiddels is de lucht helemaal blauw en de zon schijnt sterk. We kunnen zelfs zonder jas onze ballen slaan! De veertig ballen gaan met goede en slechte slagen het veld in en het is gezellig even bij te kletsen.

Karin en Sylvia gaan nog even putten, maar mijn maag is inmiddels vervaarlijk aan het rommelen! Bij Whole Foods eet ik gauw lunch en koop twee Kerststerren voor in huis, een rode en een witte.

De planten zijn zo knullig neergezet, dat als ik een rode ertussenuit haal, er zo'n tien vallen. Ik schaam me dood, overal ligt aarde en een grote tak van een van de planten. Maar een medewerker komt heel kalm met een blik en veger. Ik maak mijn verontschuldigingen, maar hij zegt ook, dat ze gewoon niet goed stonden, gelukkig.

Omdat ik vanavond ook nog Bunco heb, besluit ik een uurtje op bed te gaan liggen. Cosmo komt lekker warm naast me liggen, al weet hij, dat dat eigenlijk niet mag. Zo'n beauty sleep 's middags helpt vaak erg en verfrist sta ik weer op.

Het is buiten zo'n zestien graden en alle kinderen spelen buiten. Met veel hulp van de buurtkinderen en Saskia hang ik de Kerstverlichting buiten op. Het ziet er weer gezellig uit hier in de cul de sac. Vier anderen hebben ook al versierd en ik weet zeker, dat daar dit weekend meer bij zullen komen. Morgen of in het weekend zal ik wat foto's maken.

Zo meteen ga ik dus weer dobbelstenen gooien met de twaalf Bunco dames. Het is altijd weer leuk, want het groepje is iedere keer anders. Vanavond is het thema "Picture Perfect" en daarbij kon ik niets anders verzinnen voor $3, dan een fotolijstje. Ik ben weer benieuwd, waar de anderen mee op de proppen zullen komen!