Knutselmeisjes

De natuur haalt op het moment iets van de droogte in, want we worden alweer met regen wakker. Het geeft een vreemd licht met de felgele en rode herfstbladeren aan de bomen in de achtertuin.

Rick rijdt Saskia naar school. Ik zeg hem, dat wandelen met een paraplu sneller zal gaan, maar hij gelooft me niet. Bijna een half uur (!) later komt hij terug en moet mij gelijk geven. Hi hi! Kinderen smelten namelijk in de regen en dus rijdt iedere goede ouder ze naar school (ok, ik ben dus herhaalde malen ook zo'n goede ouder geweest).

Al doen we Cosmo niet vaak in zijn bench, vandaag moet hij er wel in. De schoonmaaksters zijn in huis bezig en ik moet naar personal training en Rick even naar zijn werk. Een van de schoonmaaksters is bang voor hem en ik wil het risico niet lopen, dat hij per ongeluk iets vergiftigs likt.

Tot mijn schrik zie ik, dat hij in deze bench met zijn rug tegen de bovenkant komt! Hij is dus een heel stuk groter, dan Brynna was, en er moet een nieuwe bench komen. Er zit echter niets anders op, dan hem er vandaag even in te laten.

De personal training is intensief! Marceleus heeft een heel stel nieuwe combinaties van arm- en beenoefeningen. Vooral veel squats op een been en daarbij schouderoefeningen. Na dat halve uur heb ik zeker het gevoel hard gewerkt te hebben!

Een dolblije hond komt uit zijn bench rennen, zodra ik hem eruit laat. We gaan op een lange wandeling. Het is inmiddels weer droog en ik kan het toch niet laten mijn fototoestel mee te slepen (tot Cosmo's ergernis, hij piept regelmatig ongeduldig, als er tenminste geen blaadjes zijn om in te rollen).




Aan het einde van deze straat zie je ons hek



Typisch Amerikaans straatbeeld met de schoolbus en Neighborhood Watch bordje

De regen heeft de stammen en takken van de bomen donker gekleurd, wat prachtig afsteekt tegen de felgele en rode bladeren. Als ik de heuvels afloop krijg ik een adembenemend uitzicht op het palet aan kleuren, dat er nu te zien is. Het lijken allemaal dezelfde soort maples te zijn, maar de bladeren kleuren anders. Het weer verandert tijdens het lopen van druilerig tot zelfs bijna warm! De zon komt af en toe tevoorschijn en ik trek mijn jas zelfs uit.


Een ongewoon iets, tegenwoordig: plassen!



Ze blijven hard bezig met voorraden aanleggen



De speeltuin hier tegenover, let op al de kleuren!

Na ongeveer drie mijl en een heel aantal foto's komen we thuis. Rick is inmiddels ook al thuis. Hij gaat vanmiddag op reis naar San Antonio. Maar eerst wil hij nog met mij gaan lunchen.


In onze eigen tuin



In de cul de sac

We kiezen het Libanese cafe "Al Nakheel" in Vienna. De ambiance hier is heel eenvoudig, maar het eten super! Rick kiest een kebab en ik een selectie van de vegetarische gerechten, waaronder falafel en druivenbladeren. Het smaakt heerlijk en is even gezellig zo samen nog wat bijpraten.

Net op tijd voor Laura zijn we terug. Terwijl ik me op de massage tafel neervlijd pakt Rick gauw in. Hij vertrekt ietwat laat, maar haalt zijn vlucht gelukkig nog wel.

De massage is als gewoonlijk flink pijnlijk en eerlijk gezegd merk ik er nog geen voordeel van op het moment, dat ik dit schrijf. Hopelijk morgen wel, want vooral mijn schouders zitten erg vast. Ik had er meer van gehoopt, want ik heb al meer dan twee weken een flinke hoofdpijn, die doodmoe maakt.

Katja en Kai komen thuis en Katja heeft me gisteren overgehaald tot het toestaan van een "Secret Santa" feestje. We gaan naar Michael's om daar de materialen te kopen. De rest van de middag zit mijn zeventienjarige schattig te knutselen en maakt een heel stel heel leuke uitnodigingen!


Een paar van de uitnodigingen

Ook Saskia knutselt vanmiddag. Voor de Student Council Association, waarvan ze vice-president is en iedere maandag een vergadering bijwoont, moet ze "kalkoenen" in elkaar zetten voor de Thanksgiving lunch op donderdag. Ze moeten hiervoor papieren kalkoenen gemaakt door kleuters en eerste klassers aan elkaar plakken. Het eindresultaat ziet er leuk uit.


Onze pre-tiener (die muts heeft een microfoon voor haar Zune (in haar zak))

Intussen heeft Kai zijn skateboard alweer gebroken! Hij oefent er consistent iedere avond voor ongeveer een uur op. Dus hij baalt flink! De boards lijken niet erg bestand tegen "flippen", waarbij het in de lucht omgedraaid moet worden. Dit is iets, waar Kai goed in begint te worden. We gaan dus maar op zoek naar een "flip" bestendig skateboard!

Katja en Kai smeken voor het avondeten om Japans. Katja biedt zelfs aan het te gaan halen. Zoals iedereen hier wel weet hoeven ze daar bij mij niet lang op aan te dringen! Katja en ik delen een aantal sushi en sashimi gerechten. Super lekker!