Van zomer meteen de winter in

Net als ik naast mijn bed sta belt Christine. Wat ik vandaag voor mijn beweging ga doen, want het regent. Zij wil ergens binnen gaan sporten, maar ik heb Cosmo en al afgesproken met Kirsten.

Het miezert wel buiten en is maar net boven het vriespunt, dus aantrekkelijk is het niet. Er valt zelfs wat natte sneeuw tussen de regen door! Maar als Mary Ellen belt om te vragen of ik mee ga voor ons gebruikelijke 3,5 mijl rondje doe ik toch mijn winterjack en handschoenen aan en ga ervoor. Cosmo vindt dit weer juist heerlijk en dartelt vrolijk voor ons uit.

Eigenlijk verwacht ik bij thuiskomst half een berichtje te vinden van Kirsten, dat ze het te koud en regenachtig vindt om te gaan lopen. Maar dat blijft uit, dus even later rijden Cosmo en ik naar Whole Foods, waar Kirsten al staat te wachten.

Het is waterkoud en Kirsten heeft haar handschoenen vergeten. Iedere halve mijl vragen we ons af, of we terug zullen keren, maar halen elkaar dan toch over verder te gaan. We lopen zo de drie mijl naar de volgende grote oversteek.

Onderweg genieten we van de mooie herfstkleuren, al zijn er nu toch al heel wat bomen kaal. In zo'n kale boom zien we vier enorme gieren zitten. Het lijkt wel een plaatje uit een griezelfilm! Maar ik ben heel blij om na zes mijl blauwbekken het redelijk warme Whole Foods binnen te gaan!


Vier grote griezels!

Hun linzensoep smaakt heerlijk warm voor de lunch en na een lekker warme douche zijn Kai en Katja ook weer thuis. Op de terugweg van school zijn ze langs Whole Foods gegaan om wat gezonde snacks te kopen. Ik vind het wel grappig, want de meesten van hun leeftijd gaan daarvoor naar McDonald's en die van mij naar de reformwinkel!

Saskia volgt een uurtje later en de meisjes en ik kijken gezellig samen de ene na de andere aflevering van America's Top Model. Ik ben me er opeens weer van bewust, dat Katja volgend jaar niet iedere dag meer thuis zal zijn. Ik duw die gedachte maar gauw weg en neem me voor extra van de tijd nog samen te genieten.

Om half zes moet Katja werken en Saskia gaat naar het verjaarspartijtje van Aoife, wat natuurlijk een logeerpartij wordt. Als Rick thuiskomt wil hij graag ergens gaan eten. Kai is te moe en blijft thuis, ik merk aan hem, dat hij echt enorm in de groei is en dat hem veel energie kost. Aan het einde van de week is hij helemaal op.

Nog niet zo lang geleden is er in Vienna een nieuw Japans steak en sushi restaurant geopend, Sakura. Deze keten groeit als een paddestoel, dus het eten moet er wel goed zijn!

Je kunt er tepanyaki eten, waarbij je rond een grill plaat zit en een chef je eten voor je klaarmaakt. Dat willen we een keer met de kinderen gaan doen, maar met zijn tweeen hebben we meer zin om aan de sushi bar te gaan zitten.

Het is er erg gezellig en de sushi chefs maken het ene kunstwerkje na het andere. Voor het eerst proberen Rick en ik zeeegel, die we tot onze verbazing erg lekker vinden.


De zeeegels zijn de twee oranje sushi's onderaan

Ook krijg ik bij mijn garnalen de gefrituurde kopjes geserveerd. Rick griezelt als ik ze met smaak opeet. Even voel ik me Andrew Zimmern, die hier op de Travel Channel een show heeft, waarin hij allerlei ongewone dingen probeert. Zoiets lijkt mij ook wel wat om te doen! Ik houd wel van avontuurlijk eten.



"En die zitten nu in jouw maag", zegt Rick vol afschuw, bij het zien van deze foto, ha ha!