Great Falls en chiropractor

Deze eerste volle week van januari is lekker druk en ik vind dat heerlijk. De tijd vliegt zo voorbij! De koude regen is gelukkig verdreven en een felblauwe lucht begroet me vanochtend. Als het hier kouder wordt, wordt de lucht ook meteen heel droog. Het heeft vannacht flink gevroren, maar er is nauwelijks rijp te zien.

Voor het eerst in drie weken hebben we weer Pilates om kwart voor negen. En ik gebruik voor het eerst mijn eigen mat, vrolijke oranje, van Rick met Kerst gekregen. Vooral met alle verhalen van zieken op het moment, ben ik blij op mijn eigen mat te liggen. Met gewichten heb ik niet zo'n moeite ze te delen met anderen en die worden ook wel schoongemaakt. Maar die matten niet en ik vind het eigenlijk vies om op zo'n door iedereen gebruikte mat te liggen.

Na de les klets ik nog even met Leslie, een kennis, die flight attendant is voor Delta, en Niall, die ik ertoe heb aangezet vaker te komen. Even overweeg ik de elliptische machine te doen en de Daily Show te kijken, maar het is mooi weer en Cosmo verdient een lekkere wandeling.

Als ik thuiskom is de zon echter achter de wolken verdwenen en begint het opeens hard te sneeuwen! Helaas (of misschien wel fijn) duurt het maar een kwartiertje en er blijft niets liggen. Het houdt net op, als ik er met Cosmo op uit ga. Die voelt zich vandaag gelukkig een stuk beter, zo te zien.

Gisteren heeft Katja aangegeven naar Great Falls te willen. Ik maak haar wakker en na haar "ontbijt" (noem het maar liever brunch) gaan we op weg. Met mijn America the Beautiful pas kunnen we gratis het park binnen. Cosmo ziet het al helemaal zitten!

Het is heel rustig, we zien enkel een paar andere jonge stellen. Katja en ik vragen ons af, of dit vandaag *het* romantische uitje is. Er staat een straffe wind, dus het is zeker een frisse neus halen!

Zoals altijd genieten we van het aanzicht van de watervallen. Er zit aardig wat water in de rivier, veel meer, dan de laatste keer, dat ik hier was. De zon staat ook precies goed om een regenboog in het opspattende water te laten zien, erg mooi!


We lopen naar de drie uitkijkpunten en nemen foto's. Maar Cosmo piept, want hij wil wandelen. Na even overleg gaan we richting dam. Beide kanten op is mooi, maar dat pad leidt de hele weg langs het water. We zien gieren boven ons hoofd cirkelen, eenden en ganzen in het water en een beverburcht, maar verder helaas geen dieren.


Onze magen beginnen te knorren en we besluiten bij Whole Foods lunch te gaan halen. Katja wil hier ook kruidenthee kopen om mee terug naar school te nemen. En ze vindt een cactus met een knalrode bloem voor haar dorm kamer. Ik moet zeggen, dat ik deze lange vakantie van haar heerlijk vind. Zo gaat de eerste helft van januari lekker snel voorbij met leuke dingen samen doen. Ik denk nog maar even niet aan het afscheid nemen.

Terwijl we bij Whole Foods rondlopen, gaat mijn mobieltje. Het is Nancy, Laurens moeder, ze is om tien uur vanochtend grootmoeder geworden! Het jongetje weegt 9 lbs 7 oz (als ik het goed omreken 4400 gram). Een flinke baby, dus!

Hij is met een keizersnede geboren, want Lauren heeft nogal wat "vrouwelijke" medische problemen achter de rug. Het feit, dat ze zwanger werd is een wonder op zich. Als er een paar fantastische ouders zullen zijn, is het Lauren en Dan wel. Ik ben zo blij voor ze! (de naam is, als ik dit schrijf, nog onbekend)

Katja heeft ook wat toiletspullen nodig bij CVS en ze wil kaarten maken voor de Relay for Life, waar we materiaal voor kopen bij Michaels. Katja heeft haar team bij Virginia Tech alweer bij elkaar voor de Relay daar.

Vanmiddag heeft Saskia haar afspraak bij de chiropractor. Lang geleden zijn Rick en ik ook bij een chiropractor onder behandeling geweest en ik heb goede hoop, dat hij Saskia zal kunnen helpen. Saskia is er nogal zenuwachtig over, maar ik verzeker haar, dat het allemaal geen pijn doet.

De praktijk ligt op een steenworp afstand van ons huis, wat fijn is, want meestal zijn er om te beginnen meerdere afspraken per week. Dr. Brandon (Lemuel), zoals hij zich voorstelt, komt meteen heel vriendelijk over.

Na het invullen van de nodige formulieren moet Saskia haar bovenkleren uittrekken en een vrolijke met tropische vogels bedrukte "jurk" aantrekken, die van achteren open is. Dr. Brandon grapt met haar en vraagt haar allerlei dingen over haar dagelijkse leven (waarin ik herken, dat hij probeert uit te vinden, of haar problemen door een lichamelijk trauma, zoals een ernstige verwonding, zou kunnen komen).

Daarna legt hij aan Saskia uit, hoe de ruggewerf werkt met zenuwen en spieren eraan vast. Hij gebruikt een electronisch apparaat om de werking van haar zenuwen en spieren te testen. Mijn leken, maar zeer geinteresseerd in de medische wereld, oog kijkt mee en ik zie heel wat rood op het plaatje. Duidelijk is het allemaal niet "normaal".

Hij vraagt aan Saskia, of iemand haar weleens een "colorful person" heeft genoemd. Op haar beamende antwoord zegt hij, dat ze dat ook is, volgens deze test. Ik merk aan Sas, dat ze begint te ontspannen. Ergens vind ik het eng, hoeveel ik in dit kind van mezelf op die leeftijd herken. Mijn hoofdpijnen werden indertijd afgedaan als sinusinfecties, maar achteraf gezien vraag ik me af, of dat het echt was.

Na de machine kijkt Dr. Brandon naar Saskia's houding. Net als bij mij is haar ene schouder hoger, dan de andere en haar ene been ietsje korter, dan het andere. Hij checkt haar reflexen, die allemaal gelukkig goed zijn.

Als laatste legt hij aan ons uit, dat hij aan Applied Kinesiology doet. Nu moet ik toegeven, dat ik helemaal niet van de zweverige ben, qua alternatieve medicijnen. Maar met de fibromyalgie en behandeling heb ik geleerd, dat de conventionele Westerse technieken lang niet altijd het beste zijn.

Saskia's rechterbeen wordt als de sterkste spieren geselecteerd en ze moet twee vingers op haar kaken zetten. De dokter heeft namelijk een vermoeden, dat een gedeelte van haar problemen van spanning in haar kaakspieren komt. Inderdaad reageert haar been op de linkerkant van haar kaak. Hij vraagt Saskia of ze veel tandenknarst (ja, maar alleen overdag) en stelt voor haar kaak ook te masseren.

In ieder geval denkt hij wel, dat ze door chiropractor behandelingen geholpen kan worden. Dat verbaast me niet, want alle chiropractors denken, dat alle nek- en rugproblemen verholpen kunnen worden door hen. Of dat ook zo is, valt te bezien, maar in dit geval heb ik goede hoop.

Morgenmiddag gaan we terug om de behandeling te bespreken en, ook belangrijk, hoeveel er door de verzekering zal worden gedekt en hoeveel er voor onze eigen kosten zal komen. Hoe dan ook zal Saskia waarschijnlijk volgende week beginnen met de behandeling. Ze vindt de dokter "lief" (mijn kinderen hebben een beperkte Nederlandse vocabulaire en ik probeer ze al jaren "aardig" bij te brengen, maar dat gaat er nog niet in.) en dat is al heel wat.

Katja en Kai zouden vanmiddag samen gaan zwemmen. Alleen bleek het zwembad dicht voor trainingen. Daarna heeft Katja Kai meegenomen naar de Guitar Center om met zijn verdiende geld een ampliphier te kopen voor zijn basgitaar. Binnenkort gaat hij daar ook lessen voor volgen.

Vanavond ben ik gewoon moe na een drukke dag. Ik geniet van Katja's aanwezigheid, Kai's enthousiasme over de gitaar en ben erg blij, dat er nu aan Saskia's pijnen gewerkt gaat worden! Kortom, ik vind het heerlijk het hele gezin bij elkaar te hebben.