IJsvrij!

Voor we naar bed gingen werd het Winter Weather Advisory al omgezet in een Winter Storm Warning, want er wordt toch meer ijs verwacht. We verwachten dus, dat de scholen tenminste verlaat zullen openen. Rick gaat om zes uur even zijn bed uit en komt blij weer terug: de scholen zijn zelfs dicht!

Als ik een paar uur later opsta, zie ik ook waarom. Alles is bedekt met een flinke laag ijs. De zijstraten zijn nog onbehandeld en ik zie een van onze buren achter ons een flinke slip maken. Ook de stoepen zijn een ijsbaan, er ligt minstens een centimeter ijs op.

Rick blijft vanochtend thuis werken, want Vienna doet lange tijd niets aan de zijstraten. Pas om elf uur wordt er (miniem) zand gestrooid. Ricks auto stond vannacht buiten en heeft een flinke laag ijs (er ligt geen sneeuw op, omdat hij tijdens de sneeuwval gisteren in de garage stond). Rick laat hem warm worden en hoopt zo het ijs te smelten.

Intussen loop ik met mijn fototoestel door de tuin. Met ijs bedekte planten zijn een dankbaar fotografie object en de witte sneeuwachtergrond werkt mooi neutraal. Rick komt weer naar buiten en opent zijn achterklep voor hij het ijs eraf haalt. Met een klap valt al het ijs in zijn achterbak! Ik zal maar niet herhalen, wat er uit zijn mond komt! Stiekem maak ik een foto, als hij de stapels ijs eruit vist.


Als ik even binnen ga opwarmen, MSN't Katja me, dat ze ziek is. Ze voelde zich gisteren al niet lekker, maar nu heeft ze 39 graden koorts. Best hoog voor haar leeftijd en wat ze beschrijft klinkt precies als wat Saskia vorige week had: hoest en hoge koorts. Ze heeft om kwart over een een afspraak met de campusdokter.

Nu vind ik het wel moeilijk om zo ver weg te zitten. Ze heeft nu duidelijk even haar moeder nodig. Ik adviseer haar wat ibuprofen te nemen en toch iets te gaan eten. Later vertelt ze, dat de dokter denkt, dat ze de griep heeft. Zij denkt dat niet en ik ook niet, want haar symptomen zijn niet "typisch" grieperig. Ze heeft bijvoorbeeld geen pijn in haar botten, wat toch echt een griepverschijnsel is.

Als ze vertelt, wat voor medicijnen ze mee heeft gekregen, sla ik bijna steil achterover! Hoestsyroop, prima, keeltabletten, ok, maar waarom ze Tylenol met codeine nodig heeft? Ik snap dat niet, waarom een verslavend middel aan een college studente voorschrijven? Nu denk ik niet, dat Katja er verslaafd aan zal raken, maar die mogelijkheid is er wel. Ik adviseer haar er zo min mogelijk van te nemen. Dan liever gewone Tylenol en Advil!

Omdat de voorspelling is, dat het tot laat in de middag zal blijven vriezen, ga ik toch maar een poging wagen het ijs van onze oprit en stoepen te scheppen. Dat valt allerminst mee! Er ligt ongeveer een centimeter en ik moet het er echt afschrapen.

Terwijl ik bezig ben komen vier van Saskia's vriendinnetjes aanlopen met slees. Saskia maakt zich klaar om te gaan sleeen en intussen glijden haar vriendinnetjes van onze oprit af. Ik moet wel lachen om de kinderlijkheid, die nog van deze dertienjarigen uitstraalt. Als Saskia (eindelijk) klaar is, gaan de meiden richting basisschool om daar verder te sleeen.

Opvallend is, dat niemand anders van onze buren hun oprit aan het schoonmaken is! Ik kan zien, dat sommigen een poging gewaagd hebben, maar het is ook echt bijna onbegonnen en heel zwaar werk! Ik hak (letterlijk) een pad over de stoep, maar geef na een uur en een kwartier hard werk op voor de oprit. Hopelijk wordt het vanmiddag warm genoeg om zelf te smelten!




De meisjes komen verkleumd en nat terug en ik gooi een lading van hun kleding in de droger. Saskia ontpopt zich als een goede gastvrouw en maakt warme chocolade en tosti's voor ze. Ikzelf neem een lekker warme kop soep: Italian wedding, een van mijn favoriete soepen hier.

Na de hele vorige week gemist te hebben gaan we vanmiddag verder met Saskia's chiropractor behandeling. Ondanks haar ziekte heeft ze de hele afgelopen week geen hoofdpijn gehad. Het lijkt dus goed te werken.

De hele filosofie fascineert me. Vooral de kinesiologie, waarbij Brandon kijkt naar de spierspanning in Saskia's linkerbeen, terwijl hij andere spieren test. Dit keer is haar linkerbeen zwak en laat hij haar haar handen op haar buik leggen en met ronde bewegingen masseren. Opeens is het linkerbeen weer veel sterker.

Het klinkt allemaal zo onwaarschijnlijk, maar ik zie het toch voor mijn neus gebeuren. Ik begin steeds meer in deze theorieen te geloven, moet ik toegeven. Als ik dan zie, hoe weinig de conventionele medische wereld voor Saskia kon betekenen en haar vooruitgang nu, kan ik niet anders. Begrijp me goed, ik heb veel vertrouwen in de medische wereld, maar weet ook, dat alternatieve geneeswijzen soms beter werken.

Thuis maak ik nog een aantal foto's voor alles weer smelt. Vooral het siergras is erg mooi, het lijken wel pareltjes! Saskia en Mary Kate gaan tot het donker wordt sleeen. Als kroon op deze dag krijgen we een prachtige zonsondergang te zien!


Katja belt, ze voelt zich flink ziek en haar kamergenote ligt in het ziekenhuis vanwege de MRSA, die ze al maanden heeft. Dit is Katja's eerste ziekte, die ze alleen moet overwinnen, en aan de telefoon klinkt ze zeker niet lekker.

Vanmiddag heb ik een "care basket" met fruit e.d. besteld bij Virginia Tech en dat is vrijwel meteen bezorgd. Zo heeft ze tenminste wat gezond eten bij de hand. Verder is iedereen volgens haar de hort op, dus ze kan niemand vragen iets voor haar te halen.

Al met al, ondanks het ijsvrij, een drukke dag, als ik het zo teruglees! Morgen beginnen de scholen twee uur later, dan gewoon. We hoeven dus weer niet om kwart over zes op, hoera!