Superbowl weekend

Zaterdag

Veel hebben we dit weekend niet gepland voor de verandering. We slapen dus lekker uit. Het is toch berekoud buiten.

Toch trotseren Mary Ellen en ik de vrieskou en het nog steeds niet weggesmolten ijs voor een powerwalk. We hebben heel wat bij te kletsen, want de afgelopen weekends is het er niet van gekomen samen te lopen.

Inmiddels is Rick met Saskia naar de chiropractor. Op de terugweg gaan ze naar de Giant, waar het volgens Rick idioot druk is en iedereen in Superbowl stemming. Wagentjes vol chips met dip, bier en de 3D brilletjes, die "nodig" zijn voor een of andere reclame morgen, ziet hij voorbij komen.

Helaas gaat Rick morgen op reis, dus zullen we ons jaarlijkse Superbowl feestje niet hebben. Ik ben uitgenodigd bij Janet en Paul (Leah's ouders) en de kinderen gaan hier thuis kijken. Rick neemt de benodigde chips en dip mee en een heel stel van die 3D brillen. Ik ben benieuwd, wat die reclame inhoudt.

Mijn laptop is dus weg en mijn oude laptop heeft besloten opeens tergend langzaam te zijn! Het duurt meer dan een minuut voor een pagina om te openen! Gelukkig is Rick nog thuis en kan ik een van zijn werk tablet pc's lenen tot mijn eigen laptop terug is.

Alleen ben ik dus met mijn fotografiecursus bezig en de tablet pc heeft geen fotobewerkingssoftware. Nu wil ik al heel lang de nieuwste versie van Paint Shop Pro hebben. Rick stelt voor me die als vervroegd Valentijnscadeautje te geven en dat vind ik een prima idee! Gelukkig heeft Micro Center er nog een in voorraad.

Nu kan ik tenminste verder met mijn opdrachten. Bovendien heeft dit programma zoveel creatieve mogelijkheden, ik kan niet wachten ermee te spelen!

De rest van de middag spelen Rick en ik met de Wii Fit. Ik lach me rot, als hij op een gegeven moment boos wordt op de machine, omdat hij niet genoeg punten krijgt met de slalom! Dit programma is werkelijk het leukste, dat we in jaren gekocht hebben!

Rick heeft nog een cadeaubon liggen van Kerst en wil die vanavond gaan besteden. De kinderen hebben geen zin om mee te gaan, dus hebben we onze tweede "date" avond achter elkaar.

We besluiten Sea Pearl weer eens te proberen. Dit keer gaat er echter van alles mis. We krijgen een salade en bier, die we niet besteld hebben. Geen probleem. Maar de drankjes, die we wel besteld hebben, laten maar op zich wachten.

Rick kiest de filet mignon, zoals die op het menu staat, en de manager komt erbij om te zeggen, dat het petite filet is. Wat is het verschil dan, vraagt Rick. Dat weet de manager ook niet. Rick blijft dus bij zijn bestelling, maar de steak blijft een stuk minder mals te zijn, dan filet mignon.

Rick is (in tegenstelling tot mij) minder geneigd te klagen, als zijn voedsel niet is bereid, zoals hij het zou willen. Maar als de manager vraagt, hoe het is, antwoordt hij naar waarheid, dat het een stuk minder mals is, dan filet mignon. Dat neemt de manager voor kennisgeving aan, vreemd genoeg. In andere restaurants zou er dan meteen iets aan gedaan worden.

Mijn gerecht is scallops met gepureerde selderij en een bijzondere salade. Speciaal die gepureerde selderij leek mij heerlijk. Maar als ik een hap ervan neem, is het toch echt aardappelpuree, waar ik niets om geef. Dit keer worden er wel allerlei verontschuldigingen gemaakt, want de serveerder had mij van tevoren moeten laten weten, dat de selderij puree op was.

De manager vindt nu kennelijk ook wel, dat er genoeg fouten zijn gemaakt. Mijn gerecht wordt van de rekening gehaald en hij bedankt ons voor ons geduld. Nou ja, zo erg was het allemaal ook weer niet. Wij kunnen er wel om lachen, vooral als de rekening $24 minder is, dan verwacht en Rick nog wat over heeft van zijn cadeaubon, hi hi.

Zondag

Voor hij op pad gaat, haalt Rick nog een lekker ontbijtje bij Starbucks. Daarna pakt hij gauw in en vertrekt rond half elf richting vliegveld. Hij heeft een trainingsseminar in Seattle en komt laat vrijdagavond weer thuis.

Het is opeens heel warm buiten, voor ons gevoel althans. Gisteren werd het niet warmer dan -2 en vandaag is het zomaar opeens 16 graden (in Fahrenheit is het helemaal spectaculair, twee keer zo warm: gisteren 28 graden, vandaag 56!)!

Daar ga ik natuurlijk van genieten, want het is warm genoeg om voor het huis op het trapje te zitten lezen en mijn achterstallige Spaanse lessen te doen. Ik krijg het zowaar zo warm, dat ik zo af en toe even binnen moet afkoelen. De zon op deze breedtegraad voelt warm, zelfs als het vriest, en ik ben zelfs een beetje verbrand!

Na de lunch besluiten Janet en ik het erop te wagen en een fietstocht te maken. We hopen, dat het ijs met deze temperaturen wel weg zal zijn. Vijfentwintig jaar geleden heb ik mijn enkel gecompliceerd gebroken, na uitgegleden te zijn op een stuk zwart ijs. Ik heb er dus een heilig ontzag voor!

Het is enorm druk op het W&OD pad. Iedereen geniet natuurlijk van dit onverwachte weerscadeautje. Eigenlijk is de natuur maar gemeen, want dit doet me nog meer verlangen naar de lente! En voor volgende week wordt alweer vriesweer voorspeld.

Tot de eerste oversteek komen we langs een paar stukken, waar nog wel veel ijs ligt, en we lopen daar overheen. Bij die oversteek (8 km van ons huis) zien we echter alleen maar ijs en daar heb ik geen zin in. We gaan dus terug, denkend, dat we de andere kant op verder zullen kunnen gaan op het pad (dat duidelijk niet geploegd of onderhouden wordt).

Maar bij de oversteek de andere kant op zien we weer allerlei ijs. We besluiten nu maar verder door de buurt te gaan fietsen. Zo krijgen we ook een aantal uitdagende heuvels, want het is hier flink heuvelachtig!

Na een mijl of twaalf, schat ik, rijden we onze straat weer binnen. Ik ben stiekem wel opgelucht, dat er niets is gebeurd, want het was mij net te ijzig en alle herinneringen van toen kwamen weer terug. Dat maakte, dat ik angstig op de fiets zat (na het ongeluk heb ik een paar jaar ook niet gefietst uit angst).

Voor Kai bestel ik een pepperoni pizza van Domino's. Hij heeft niet zoveel interesse in de Superbowl. Saskia hoopt een paar vriendinnetjes zover te krijgen om met haar te komen kijken, maar dat lukt niet. Uiteindelijk gaat ze naar een feestje hier vlakbij, waar Aoife ook is.

Zelf loop ik drie deuren verderop met een zak Bugles, kaasdip en een fles witte wijn. Ik word hartelijk ontvangen en Janet en ik vergelijken onze kleurenwaaiers. Die zijn inderdaad heel verschillend.

In hun basement hebben ze een HD groot scherm tv. We nemen ons avondeten dus mee naar beneden. Het is werkelijk heerlijk: scallops met verse groentes en rijst. Er valt wat voor te zeggen, om alleen volwassen kinderen te hebben. Jimmy, Leah's broer, is 23 en eet het met smaak mee. Zal dat onze toekomst ook zijn? Katja is al zo, Kai begint avontuurlijker te worden, maar Saskia?

De wedstrijd begint met het volkslied, prachtig gezongen door Jennifer Hudson! Meestal vind ik de Superbowl alleen leuk om de reclames, maar deze wedstrijd wordt heel spannend!

De Pittsburgh Steelers zijn de favorieten, de Arizona Cardinals de "underdogs". Traditioneel (tenzij de Redskins meespelen, maar dat is al vele jaren niet het geval) ben ik voor de underdogs. En die doen het beter, dan wie ook had gedacht. Maar met een score van 17-7 (voor de Steelers) begint de pauze.

Rick heeft gisteren bij Giant dus 3D brillen gehaald en die doen we nu op. De reclame voor de film "Monsters vs. Aliens" van Dreamworks wordt in 3D op tv uitgezonden. Bij mijn weten is dit de eerste 3D op tv! Wat een mogelijkheden liggen daar!

Bruce Springsteen en zijn band geven een fantastische half time show. Voor het eerst gaat de pauze van de Superbowl heel snel voorbij. Hij heeft er duidelijk ook plezier in, super!

Dan begint de tweede helft van de wedstrijd. Saskia is er intussen ook bij, het feestje was toch niet zo leuk. We zitten regelmatig op het puntje van onze stoel. Meestal eindigt de Superbowl al vrij vroeg, omdat een team gewoon het beste is. Zo niet dit jaar. Tot de laatste paar minuten, als de Steelers spectaculair scoren, is het spannend.

Dan vind ik football echt een fantastische sport! Er zijn zoveel regels, het is veel ingewikkelder, dan voetbal of hockey, sporten, waar ik mee ben opgegroeid. Deze wedstrijd wordt bepaald door de penalties (ik merk dat op en dan zegt de commentator hetzelfde, er is nog een carriere als sportverslaggeefster weggelegd voor me).

Uiteindelijk winnen de Steelers, maar de Cardinals kunnen trots zijn. Ze hebben hard gevochten. Al met al was dit een van de interessantste Superbowls, die ik heb gezien. Ik bedank Janet en Paul en loop dan naar huis, dichterbij kan bijna niet. Erg leuk om de wedstrijd eens met een Amerikaans gezin mee te maken!