Groundhog Day

Stampend staat Saskia op, want ik laat haar niet het eerste uur missen, omdat ze vergeten is het huiswerk ervoor te maken. Deuren worden dichtgeslagen en meer gestamp. Dat belooft nog wat!

Rustig stel ik voor haar ontbijt te maken, terwijl zij online kijkt, wat het huiswerk precies was en of ze dat nu even kan doen. Over het algemeen heeft ze dit jaar vrij weinig huiswerk. De leerkrachten geloven er op die school niet in om uren huiswerk te geven.

Des te meer moet Saskia dan dus wel het opgelegde werk maken. Na ettelijke keren vragen dit weekend en verzekeringen, dat ze echt geen huiswerk had, vind ik, dat ze de consequenties maar moet ondervinden. Maar gelukkig voor Saskia blijkt het een kleine taak te zijn: een wiki verbeteren. Ik vraag me dus wel af, of ieder kind thuis internet heeft. Hoe anders kunnen ze zulk huiswerk maken?

Opgelucht vertrekt Saskia naar school. En ik eet opgelucht mijn ontbijt, alvorens ik naar de fitness ga, want zo'n boos meisje zie ik niet graag! Saskia is van de drie kinderen echt het meest intens: heel vrolijk en dan ineens heel boos of verdrietig.

Iedereen is er weer vanochtend met de core training, wat betekent, dat we flink op elkaar staan. Maar dat maakt het eigenlijk ook wel gezellig. We doen enorm veel buikspieroefeningen, op een gegeven moment vijf minuten achter elkaar. Fijn vind ik, dat ik na dit uur echt het gevoel heb flink gesport te hebben. Het is dus zeker geen halfhartig kletsuurtje.

Thuis bel ik HP over mijn stukke laptop. Gelukkig krijg ik iemand aan de lijn, die alles binnen een paar minuten recht zet. Ik bel Richards Computer op en die gaan meteen aan de reparatie. Ik kan niet wachten tot ik mijn laptop terug heb, ook deze tablet pc is het gewoon niet. Vreemd, hoe je aan je eigen computer gehecht raakt.

Op het nieuws hoor ik, dat Punxsatawney Phil, de officiele "groundhog", zijn schaduw heeft gezien. Dat betekent, dat hij zijn hol weer inging en daarmee, volgens de overlevering, nog zes weken winter voorspelde.

Net als Halloween is deze Groundhog Day een Keltische overlevering, gebaseerd op Candlemas, het middenpunt tussen de winter- en zomerzonnewende. Ik vind het wel fijn om te weten, dat we nu halverwege zijn en dat na vandaag, de zomerzonnewende steeds dichterbij komt! Maar ik hoop, dat die dikke viervoeter geen gelijk heeft, want zes meer weken winter vind ik niets!

Vandaag heeft hij in ieder geval geen gelijk en de weersverwachting (bewolkt met regen) ook niet. Het is stralend weer en zeker dertien graden. Ik neem Cosmo mee voor de eerste echt lange wandeling van de afgelopen paar weken. Onze buurt verveelt mij en Cosmo vast ook, want hij weet daar iedere hond te wonen.

We lopen dus naar Vienna's hoofdweg, via een stijle heuvel. Heuvelachtig is dit gebied zeker. Een van de redenen, waarom het extra moeilijk navigeren is als er sneeuw of ijs ligt.

Cosmo en ik komen zo in noordwest Vienna terecht, waar er weer heel wat mooie huizen te bewonderen zijn. Enige nadeel is, dat er geen stoep is hier. De oudere gedeeltes van het stadje hebben die nog niet. Gelukkig is het er helemaal niet druk.

Behalve mooie huizen, staan er ook oude schuren en huisjes. Helaas lukt het me niet deze laptop de sd kaart te laten lezen, dus geen van de genomen foto's hier. Daar baal ik van, maar zonder mijn techie hier heb ik geen idee hoe dat op te lossen.

Na een uur zijn we weer terug. Ik maak me gauw klaar, want mijn Spaanse cursus begint vandaag weer om half een. Bij Starbucks laat ik hun superlekkere geitenkaas met champignons sandwich warm maken en neem ik snel de laatste paar lessen nog eens door. Er is maar een tafeltje open, de anderen ingenomen door werkende, vergaderende mensen of moeders met kleintjes.

Keurig op tijd loop ik het Community Center binnen. Maar het klaslokaal is leeg. Aan de andere kant zitten twee dames en ik vraag ze, of ze weten, waar Spaans II gegeven wordt. Oh, zegt de ene, die cursus is afgelast wegens gebrek aan belangstelling. Nee, toch?!

Beneden ga ik navraag doen. Ik had me om te beginnen opgegeven voor de ochtendklas, maar op een gegeven moment werd me gevraagd of ik naar de middagklas kon komen. Dat was niet mijn favoriet, maar vooruit. En nu ben ik niet eens ervan verwittigd, dat de hele cursus niet doorging! Dat is toch echt wel een teleurstelling.

Het blijkt, dat iemand mij op de verkeerde lijst had geplaatst, die van gevorderd Spaans. Daar ben ik nog echt niet klaar voor! In april wordt er weer een Spaans II aangeboden, dus ik besluit mijn lesgeld daar dan heen te laten verhuizen, in plaats van het terug te vragen. Hopelijk is er dan wel genoeg animo.

Heel erg, dat het vandaag niet doorging, vind ik het ook weer niet. Het is nog steeds schitterend weer en ik ga met mijn achterstallige tijdschriften heerlijk op het stoepje voor zitten lezen. Langzaamaan komen de wolken echter binnenrollen, de voorbodes van de (lichte) sneeuw, die voor morgen wordt voorspeld. Onvoorstelbaar na de lenteachtige dag van vandaag.

Vanavond kijken we naar Chuck in 3D. Het is heel grappig, tv in 3D, ik vraag me af of dat de toekomst is (zonder die gekke bril dan, hopelijk!).