TGIF!

Vrijdagen zijn om de een of andere reden altijd de makkelijkste schooldag van de week. Tot mijn verbazing staat Saskia al om tien voor half zeven monter naast haar bed en gaat zelfs douchen! De dag begint dus gelukkig blij!

Het heeft vannacht weer hard gevroren, maar alleen het vooruitzicht op temperaturen boven het vriespunt al maakt me vrolijk! De zon schijnt alleruitbundigst en die warmte is door de vorst heen te voelen.

Het wordt vroeger licht en later donker, allemaal tekens, dat de lente nabij komt! En vanochtend hoor ik er nog een: een cardinaaltje zingen. Iedereen om me heen heeft ook genoeg van de winter. Het gesprek van de dag zijn de lekkere temperaturen, die voor dit weekend worden voorspeld.

Tijdens de core training vertelt Sharon, de trainer, dat haar zoon, die bij James Madison University studeert, dit weekend "eindelijk" weer thuis komt na drie weken. JMU is hier twee uur rijden vandaan. Ik geef eerlijk toe haar te benijden, ik begin Katja flink te missen. Gisteravond schreef Katja, dat ze misschien eind deze maand nog thuiskomt, een week eerder, dan hun Spring Break. Hopelijk gaat dat door!

Met Katja gaat het intussen weer helemaal goed (dank aan iedereen, die daarnaar vroeg). Ze wil graag bij de Rescue Squad van Virginia Tech en heeft daarvoor dit weekend getraind. Binnenkort moet ze een examen en een interview doen ervoor, waar ze flink nerveus voor is.

Na de gewichtentraining doe ik nog twintig minuten op de elliptische machine. Langzamerhand ken ik allerlei mensen bij deze sportschool, dus ik klets gezellig met Lesley naast me. Zij woont in onze buurt en is flight attendant voor Delta. Vandaag gaat ze naar Edinburgh en heeft daar erge zin in. Na mijn reisschool opleiding wilde ik graag flight attendant worden, maar het salaris was erbarmelijk. Het lijkt me nog steeds een erg leuke baan.

Thuis loop ik een stuk met Cosmo. Alweer vallen me de zingende vogels op. Nu nog wat kleur in de natuur, behalve de felrode cardinalen, en het is lente! Ik weet een ding zeker: ik zou het heel moeilijk vinden in een noordelijker klimaat dan dit te wonen.

Het lukt me niet meer mijn haar zo te kammen, dat de wortels niet zichtbaar zijn. Tijd voor een bezoek aan Mona, dus. Om de tijd te doden, terwijl de verf in mijn haar trekt, lees ik Facebook op mijn mobieltje.

Monique M. stuurt mij, in reactie op mijn status, dat het altijd zo lang duurt, de reclame van Cup a soup. Gelukkig gebeurt me dat niet! Maar het is wel lunchtijd en ik krijg prompt zin in cup a soup!

Maar meer nog heb ik enorme zin in een bagel met zalm en cream cheese. Om half twee loop ik met een rammelende maag Manhattan Bagel, naast de kapsalon gelegen, binnen. Ik bestel een spinazie bagel met een beetje low fat cream cheese, lox (zalm), tomaat en ui. Ieder hapje van die bagel smaakt hemels!

Met Cosmo ga ik naar Claudia, die met Ranger al ongeduldig op ons wacht. Samen lopen we naar het hondenpark, waar de honden zich helemaal uitleven. Het is eindelijk niet zo koud, dat we het niet uithouden en ook niet modderig, zodat Cosmo redelijk schoon blijft.

Op de terugweg ga ik door de bank drive thru om een verzekeringscheque op onze rekening te zetten. We hebben na meer dan een half jaar, eindelijk de $250 eigen risico terug van toen de tiener in mei in Connecticut tegen het DRAAKJE aanreed. Dat onze verzekeringsmaatschappij aanhoudend is, is duidelijk. Gelukkig maar, want het is toch een hap geld, die je zonder schuld kwijt bent.

Daarna heb ik nog even tijd om mijn laptop op te halen. Ik was helemaal blij om vanochtend het telefoontje te krijgen, dat hij weer gemaakt is. Wat heb ik dat ding gemist! Vooral voor de foto's, want op deze machine zit alles, wat dat betreft!

Gauw rijd ik naar huis en haal Saskia en Laura op om naar de chiropractor te gaan. Ik blijf het fijn vinden, dat die bezoeken maar tien minuten duren! Zo anders, dan toen Rick en ik naar een chiropractor gingen.

Op de terugweg stoppen we bij Whole Foods. Ik heb vitaminepillen nodig en Griekse yoghurt voor het ontbijt. Het is er flink druk en er zijn allerlei lekkernijen om te proeven. Daarbij zit een soort camembert-achtige kaas, de lekkerste, die ik ooit heb geproefd! Ik koop hem niet, want dan is het einde zoek.

Saskia krijgt Kaylee te logeren en Kai heeft een leuke avond met vrienden. Rick belt net na negenen, dat hij weer op Virginiaanse grond staat. Het is heerlijk weer met zijn viertjes te zijn, hoewel ik Katja wel erg mis vandaag om de een of andere reden. Gelukkig schreef die gisteravond, dat ze misschien het laatste weekend van deze maand ook hierheen komt.

We hebben een veel warmer weekend voor de boeg en Katja B. komt uit North Carolina op bezoek. Ik heb dus veel zin in de komende paar dagen. Iedereen hier een heel prettig weekend gewenst!