Ziekenboeg

Na een heel onrustige nacht, waarbij ik ook vaak wakker word van haar gedraai (als Rick weg is, slaapt ze bij mij), verbaast het me niet, dat Saskia weer koorts heeft. Ook Kai heeft nu koorts. Beiden zijn al meer dan een week niet lekker en nu hebben ze koorts, dus tijd om een doktersafspraak te maken.

Daar is het duidelijk druk en de enige afspraak voor twee kinderen, die nog open is, is om tien over half vier. Dat betekent, dat de chiropractor afspraak verzet moet worden. Daar kunnen we op zijn laatst om kwart voor vijf terecht en ik waarschuw de receptioniste maar vast, dat dat wellicht niet gaat lukken. Het is vaak een lange wachttijd bij de kinderartsenpraktijk.

Moe van de slechte nacht besluit ik langer te blijven liggen. Zo mis ik de Pilatesles, maar ik voel me al niet daverend en wil niet het risico lopen ziek te worden!

Gelukkig schijnt de zon weer uitbundig, al is het koud en waait er een harde wind. Met mijn tien pond vest aan loop ik een uur met Cosmo. De wind wordt tijdens de wandeling veel erger en de bomen kraken vervaarlijk.

Je hoeft hier niet in een bos te lopen om een fikse tak op je hoofd te krijgen, heb ik vorige week nog gemerkt. En verdomd, we lopen langs een tuin en plof, neer komt een flinke tak! Ik denk, dat ik bij de volgende storm maar binnen blijf! Drie keer is scheepsrecht en zo!

Met lunchbestellingen van de zieken begeef ik me even naar Vienna. Bij het postkantoor stuur ik een pakje naar Nederland. De USPS schijnt geld te verliezen en de verzendkosten gaan alweer omhoog.

Maar nu willen ze ook geld besparen door op zaterdag geen post meer te bezorgen. Daar wordt ernstig tegen geprotesteerd! Onze post is vrijwel alleen rekeningen, dus die hoeven we op het weekend niet te zien, ha ha. Ik vraag me echter wel af, waarom de Postal Service het zo slecht doet, dat is zo'n service, die iedereen toch nog nodig heeft. Er staat altijd een rij.

De zieken hebben allebei zin in bagels. Ik ook wel, dus ik haal bagels met cream cheese (scallions voor Saskia en gewone voor Kai) en voor mij een bagel met zalm en cream cheese bij Manhattan Bagel.

Dat bagels populair zijn, wist ik al, maar het is net na enen en mijn favoriete spinaziebagels zijn al uitverkocht! Maar de "gewone" bagels zijn net gebakken en nog warm. De beste bagels, vooral die met zalm, vind je in de Joodse deli's in New York City. Maar Manhattan Bagel doet er niet veel voor onder!

Thuis zie ik, dat UPS mijn Nederlandse bestelling van Kaas & Co heeft gebracht. Dinsdag besteld en vandaag is het hier! Mijn drop was bijna op (mede dankzij Christine) en Ricks thee ook, dus dat is voornamelijk de inhoud.

Daarbij is Kai dol op Cassis limonadesiroop, hij neemt er meteen een glas van. Als ontbijt heb ik hun krentenbollen besteld. Die blijken wel uit Michigan te komen, dus ik ben benieuwd, hoe ze smaken. Ik neem meteen een kop zoethoutthee, die heb ik nog nooit geprobeerd. Ik was vroeger dol op zoethout en de thee smaakt precies zo. Heerlijk!

Met twee koortsige kinderen rijd ik naar de dokter. Gelukkig kunnen we vrijwel voor de deur parkeren. In de wachtkamer is het oncomfortabel warm en we kunnen niet wachten tot we in een kamer worden geplaatst. Later verontschuldigt de dokter zich ervoor, dit is het warmst, dat ze het ooit gehad hebben en ze weten nog niet waarom.

De kinderen worden gewogen en hun temperatuur opgenomen. Beiden hebben koorts, ondanks de Dayquil, maar dat is geen verrassing. Helaas is de kamer, waar we in worden gezet, net zo warm als de rest van de praktijk.

De tijd schrijdt voort en om kwart over vier hebben we nog geen dokter gezien. Ik bel de chiropractor dus af voor vandaag, kwart voor vijf halen we niet meer. De afspraak wordt verzet naar morgen.

Dr. Weinstein grapt bij binnenkomst, dat hij ons eerst jaren niet ziet en nu opeens een paar keer achter elkaar. Bij Kai constateert hij al gauw een fikse kaakholteontsteking. Die heeft flinke pijn bij het kloppen op de holtes. De dokter zegt, dat hij opeens heel veel sinusinfecties en bronchitis ziet.

Tot mijn verbazing is Saskia hetzelfde verhaal. Die begint zelfs te huilen, als hij haar wangen aanraakt, zo gevoelig zijn ze! Het arme kind! Haar klieren zijn ook erg opgezet en ze is er erger aan toe dan Kai. De dokter denkt, dat ze nooit helemaal genezen is van haar vorige virus een paar weken geleden.

Beide kinderen krijgen antibiotica en ze moeten stomen, veel naar buiten en niet in het verwarmde huis blijven. De wisselingen in temperaturen en de droge lucht zijn er volgens de dokter debet aan, dat zoveel mensen last hebben van hun sinussen.

Bij Rite Aid halen we de medicijnen op en dat duurt wel even. De kinderen zijn uitgeput en hangen in de stoelen. Ik heb echt met ze te doen en ben blij, dat we naar de dokter zijn gegaan, ondanks Saskia's eerdere protest.

Thuis warm ik een stel bevroren pizza's op in de oven voor de kinderen. Voor mezelf heb ik een stuk citruszalm, broccoli met rode paprika en pijnboompitten en een heerlijk stukje meergranenbrood van Whole Foods. Zo lekker, maar ik ben de enige, die daarvan houd, dus ik haal het, als Rick weg is.

Rick belt net op, dat hij onderweg is van het vliegveld naar huis. Ik ben altijd weer opgelucht, als hij weer veilig is geland!