Armoede in Amerika, zo ver verwijderd van de bewoonde wereld (maar ook midden in de stad, wat veel meer aandacht krijgt). Al sinds ik hier woon is "Appalachia" een van de bekende heel armoedige gebieden.
Vanavond is er een speciale reportage over bij 20/20. Om de een of andere reden voel ik me vooral begaan met deze mensen in Appalachia. Tot je in dit land rondrijdt, heb je geen idee van de afstanden. De grote steden liggen vooral aan de kusten, daartussenin ligt een eindeloos land.
Als je door de kleine dorpjes, uren verwijderd van de "bewoonde" wereld, rijdt, kun je je niet voorstellen, hoe die mensen overleven. Het is hier zo'n drie uur vandaan voor we zulke gevoelens krijgen. Delen van Virginia, West-Virginia en Kentucky horen bij Appalachia.
Het landschap is prachtig, maar de levensomstandigheden erbarmelijk. Kinderen van Saskia's leeftijd wonen hier, de dichtstbijzijnde winkel 15 kilometer verderop, de scholen nog verder.
De afstanden hier zijn niet voor te stellen voor iemand, die in Europa woont. Wij zijn ooit gestrand op een onverharde weg in West-Virginia en iedere ster was te zien. De bewoonde wereld was heel ver weg.
Landen worden qua armoede vergeleken, en in Appalachia vind je een van de armoedigste gebieden in de VS. Vergelijkbaar met Nederland is het gewoon niet. Hier is er geen supermarkt binnen tien kilometer, of zelfs twintig kilometer. Men jaagt zelf en verbouwt zelf. Als de kinderen geluk hebben, gaan ze naar school, anders worden ze thuisgeschoold, wat in dit gebied geen voordeel levert, want hun ouders hebben niet de geschikte achtergrond.
Natuurlijk floriseert de drughandel hier en is de werkeloosheid enorm. Erg om zo'n reportage te zien over het land, waar we wonen, maar het verbaast me geen moment. Dit is een enorm land en alle uitersten zijn er te vinden. Daarom reageer ik zo fel, als mensen de VS als een homogeen land afschilderen.
Er zijn delen, waar je ongeveer hetzelfde woont, als in Nederland, zoals waar wij wonen. Andere gebieden zijn heel mooi, maar de levensomstandigheden niet iets, waarvoor je zal emigreren. We hebben het over het op twee na grootste land ter wereld, waarover het meest bekend is.
Soms moet ik even laten zien, hoe groot dit land is, hoe divers, hoe niet zwart-wit en hoe absoluut niet te vergelijken met een muis als Nederland (ik noem het nog net geen mug). Mensen, die zich een mening over "de Amerikanen" willen aanmeten, moeten zich wat meer in dit hartige volk verdiepen.
In de documentaire laat men zien, dat iedereen Mountain Dew drinkt. Hun gebitten lijden eronder en Mountain Dew krijgt specifiek een slechte naam. De kinderen uit de bergen heet de documentaire, die kinderen wonen hier slechts zo'n vier of vijf uur vandaan.
Men verdient hier geld door in de koolmijnen te werken. Tieners werken daar en dit is hun toekomst. Als je het allemaal zo ziet is het nogal wat om de negativiteit om te vormen tot iets positiefs. Toch zijn er veel mensen daarmee bezig. Zal het ooit helpen? Dat is dezelfde vraag, die voor de derde wereld landen kan worden gesteld. We hebben het hier niet over een Europees land, maar over het derde grootste land ter wereld. De afstanden hebben heel veel te maken met de levensomstandigheden.
Sean, een van de hoofdpersonen van de documentaire, is een footballspeler. Hij heeft de kans voor nationale positie in een team. De documentaire laat zien, hoe moeilijk het is voor hem om zijn achtergrond te verlaten.
Niet heel anders is het verhaal van Ricks familie uit West Michigan. Zijn vader en moeder waren de enigen, die wegverhuisden. Nog steeds werken zijn ooms in de "shop" (ijzerverwerking) en tantes zijn schoolbusschauffeuses. Met dat leven zijn ze gelukkig, het is wat ze kennen. Uitgesproken meningen over de levens van anderen? Die heb ik niet meer. Live and let live.
vrijdag, februari 13, 2009
Appalachia
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
15 reacties:
Grotere verschillen tussen arm en rijk is bijna nergens zo duidelijk als in een land als Amerika.
En dat in een gebied zo 'dicht bij' waar jullie wonen, onvoorstelbaar eigenlijk.
Toch kan ik me best een beetje voorstellen dat de mensen daar blijven wonen: dat is het leven dat ze kennen en iedereen die ze kennen, woont daar. Ook zal het gebrek aan degelijk onderwijs ervoor zorgen dat zij niet veel andere kansen zullen krijgen.
Toch wil het niet perse zeggen dat deze mensen niet gelukkig zijn, ze zijn natuurlijk wel omringd door een vaak hechte gemeenschap en zijn sneller tevreden met de kleine dingen des levens.
Live and let live, gelijk heb je!
Mooi geschreven Petra, er zijn zoveel vooroordelen over de USA van mensen die er nooit zijn geweest en er ook nooit zullen komen.
Groet, Bea
Als je zo'n reportages bekijkt, besef je pas hoe gelukkig we allen zijn! Het doet een mens nadenken over zijn eigen leven en hopelijk brengt het wat in beweging.
Groetjes,
Indrukwekkend stuk, Petra. Het lijkt me heel verhelderend voor menigeen hier die, zonder in ooit in de VS te zijn geweest, met zijn mening klaar staat. Chapeau!
Dat is ook 1 van de redenen waarom ik de V.S een prachtig vakantie land vind,maar er absoluut nooit zou willen wonen,je bent nergens hoor,als je geen werk hebt,of ontslag krijgt,je erg ziek wordt,en geen geld hebt om verzekering te betalen,en noem maar op.Als je een goede baan hebt,geld achter de hand en noem maar op,dan heb je een prachtig leven in de V.S,maar ik vind het iets ongelooflijks dat dat in zo'n groot land aan de orde is,en ik maak me daar nog steeds kwaad om,het verschil tussen arm en rijk is zo groot,dat moet niet kunnen vind ik,hoop dat Obama daar ook wat aan gaat doen.
Is Dolly Parton ook niet uit Appalachia? De armoede van vroeger die ze bezingt in bv 'a coat of many colors'.
Ik las laatst dat alle mensen in de VS in de staat Florida passen, dat zegt wel wat over de ruimte en open land wat er is.
De tegenstellingen zijn groot!
Amen.
Helemaal gelijk. Ik word soms zo moe van het vergelijken en de uitspraken over "de Amerikaan". Mijn mans familie komt uit zuid-Indiana, en dat is echt een andere wereld. Moonshine stills, jagen om te eten, het lijkt een ver verleden maar voor een aantal van zijn ooms en tantes is het heel normaal.
Het is ook dat wat me opviel bij mijn eerste bezoek aan de USA 2 jaar geleden : het land is echt niet zo rijk als wij Europeanen denken: er is wel degelijk armoe en vergane glorie en er zijn zeker grote gebieden waar er nog nooit glorie is geweest. Europa lijkt mij overigens minstens zo "modern" als de USA.
Ik ben zelf met een Amerikaan getrouwd vandaar dat ik in Amerika woon.
Zou absoluut niemand die in een rijk Westers Europees land woont aanraden naar Amerika te emigreren.
Vakantie is leuk maar vind Nederland absoluut een beter land om in te leven en op te groeien.
Mijn punt met dit stuk was, hoe afstand een grote rol speelt in dit land. De mensen in Appalachia wonen ver verwijderd van werkgelegenheid en andere levensbenodigdheden. Dat is, wat het zo moeilijk maakt om veel armoede in dit land tegen te gaan. En dat is maar een van zulke ver verwijderde gebieden. Een "makkelijke" oplossing is er niet en Obama gaat daar ook niet mee komen, hoe graag we dat allemaal zouden zien.
@de laatste anonymous -- Je vergelijkt dan toch appels met sinaaasappels. Ik woon in ons gebied prima (voorheen ook met veel minder en veel kleiner) en ik ken in Nederland mensen, die iedere cent moeten omdraaien. Nederland is toch niet te vergelijken met een land van meer dan 300 miljoen inwoners? Ik verbaas me er constant over, dat mensen die twee landen willen vergelijken, dat gaat bij voorbaat al mank.
Mooi beschreven Petra. Is het niet zo dat wij gewend zijn om met onze eigen normen en waarden te oordelen over anderen en dat dàt maakt dat wij anderen beter of slechter af vinden dan wij zelf zijn? Of het ook werkelijk zo is, is een ander verhaal. En het generaliseren van een compleet volk blijft natuurlijk een lachertje.
Hi, kan je de documentaire nog ergens zien? Lijkt me wel interessant hoe ze dat in beeld hebben gebracht.
Leuke blog trouwens :)
Ohw wacht ik heb hem al via de 20/20 link. Thx
Helemaal met je eens, live and let live. Ook hier zijn de tegenstellingen erg groot al is het niet zo afgelegen als op de Appalachia maar ook hier is de dichtsbijgelegen winkel 9 mijl verder en school net zo. Mensen hier zelf en telen hun eigen groenten, het is niet noodzakelijk maar meer een hobby hier en men is het zo gewend. Toch is heeft het een bepaalde schoonheid dat het in deze snelle technologische tijd nog kan bestaan. In de dorpen hier vlakbij worden motels uit de grond gestampt, het dorp groeit en bloeit en niet veel mensen zijn er blij mee (want betekent verandering), het enige wat ze hopen is dat er een Walmart komt.
Ik hou enorm veel van dit deel van de US, ik kan niet anders zeggen. Ik vind de verschillen in dit enorme land prachtig.
Een reactie posten