Hoor de wind waait....

Mijn hemel, wat heeft het vannacht huisgehouden! Om het uur werd ik wakker van het lawaai van de wind. Windstoten van meer dan 100 km per uur waren het. We horen gelukkig, wonder boven wonder, niet bij de duizenden, die zonder stroom zitten. Zo'n harde storm hebben we hier niet vaak.

Door de slechte nacht ben ik te moe om naar Pilates te gaan. Christine belt om te vragen, of ik later op de ochtend een "lange afstands kletswandeling" wil maken met haar. Dat komt me goed uit, dus we spreken af op haar tijd 10 uur, voor mij 11 uur, te gaan lopen.

Dat geeft mij nog even de tijd om boodschappen te gaan doen. Cosmo heeft bijna geen eten meer, dus ik neem hem mee naar Petco. Dit is een van zijn favoriete uitjes en hij wordt al helemaal enthousiast, als ik de parkeerplaats op rijd. Zo grappig, hoe hij bepaalde plekken echt herkent.

Behalve de enorme zak Eukanuba (35 lbs) neem ik ook een paar zakken met botjes voor Cosmo mee. Hij heeft een vreemde afkeer van de "gewone" botten met een knoop aan de uiteindes en die zitten bijna in iedere zak. Maar gelukkig voor Cosmo is er een zak met alleen rechte botten, die nog zijn favoriete pindakaassmaak hebben ook.

Bij de kassa's heeft deze Petco een hondensnackbar. Allemaal bakken vol lekkernijen en voor ik het weet staat Cosmo op zijn achterpoten en steelt er een! Hij weet, dat dat niet mag en hij schrokt het koekje naar binnen. Ik kan hem er nog net van weerhouden voor de tweede hap te gaan. Dan begint hij zielig te piepen, echt zeurderig! Het is ook net een kind, soms!

Gelukkig voor hem heeft het meisje bij de kassa medelijden en krijgt hij van haar nog een koekje. Lachend reken ik af. Meneer weet ze wel om zijn poten te winden!

Bij Rite Aid ga ik op zoek naar Valentijnskaarten en een grote Hershey kiss voor Kai en Saskia. Voor Katja wil ik een pakketje opsturen. Ik koop drie grappige kaarten, wat nog niet meevalt, want de meesten zijn zo overdreven zoetsappig! Daarbij stuur ik Katja een pluche rood Valentijnsduiveltje en wat chocolaatjes.

In de auto pak ik alles in en rijd meteen langs het postkantoor. Natuurlijk ben ik vrij laat met verzenden, maar met Express Mail zal het zaterdag aankomen. Nu maar hopen, dat de postkamer van Virginia Tech op zaterdag open is. Anders krijgt Katja het maandag, ook geen ramp natuurlijk.

Keurig op tijd voor Christines telefoontje ben ik weer thuis. We lopen en kletsen een goed uur in onze respectievelijke buurten. Vreemd te bedenken, dat ik over twee weken daar zal lopen.

Door het warmere weer zie ik, dat sommige bomen al wat uit beginnen te lopen, de rode gloed van de maples begint te komen. Ook de narcissen en tulpen beginnen op te komen.

De wind raast door de bomen, die eng kraken. Opeens hoor ik een grote klap en Cosmo springt van schrik tegen me aan. Een tak zo groot als een kleine boom is nog geen vijf meter achter ons gevallen! Had ik ietsje langzamer gelopen, dan had het er niet goed uitgezien! Nu loop ik niet zo rustig meer en ben blij dichtbij huis te zijn!

De rest van de middag doe ik het rustig aan. Ik lees eindelijk Twilight uit en ben blij aan het tweede boek te kunnen beginnen. Het verhaal van Twilight kende ik toch wel uit de film, al wordt het in het boek natuurlijk meer in detail uitgeschreven.

Om zeven uur begint Bunco bij Mary. Je kunt wel zien, dat februari een saaie maand is voor veel mensen. Er was zoveel animo voor een avondje plezier, dat Mary er een extra tafel bij heeft gezet.

Het wordt dan ook erg gezellig en ik ontmoet weer een paar nieuwe buurvrouwen. Dit is een van de redenen, waarom ik deze avondjes zo leuk vind. Nu de kinderen niet meer op de basisschool zitten is het minder makkelijk contact te houden met mensen in de buurt.

Voor we het weten is de avond voorbij en is het tijd de prijzen uit te delen. Iedere Bunco avond heeft een thema en iedere deelneemster neemt een "Gecko" cadeautje van zo'n $3 mee, wat met het thema te maken heeft. De "Gecko" (een pluche beest) krijg je door drie tweeen te gooien en je raakt hem kwijt, als een ander drie tweeen gooit. Degene, die aan het einde van de avond de "Gecko" heeft, krijgt al die cadeautjes mee naar huis.

Laat ik nu vanavond voor het eerst de gelukkige zijn! Meestal vind ik de Gecko cadeautjes maar troep, maar het thema van vanavond is "Fun and Games" en dat heeft iedereen leuk ingevuld. Ik krijg wijn, miniflesjes vodka en Godiva likeur, allerlei pure chocolade (waar ik dol op ben), natuurlijk een aantal spelletjes en loterij tickets. Not too shabby, om eens een typisch Amerikaanse uitdrukking te gebruiken!

Rick haalt me op en helpt me met mijn buit. Thuis krab ik de loterijtickets en daar blijk ik $14 mee te hebben gewonnen! Kai doet zich meteen te goed aan het zakje koekjes, dat iemand gaf en Rick en ik delen het flesje Godiva likeur. Zo wil ik nog wel vaker die Gecko winnen!