Onze tax dollars aan het werk

Christine's man, Chuck, is de afgelopen twee weken voor zaken naar Nederland en Londen geweest. Vandaag komt hij thuis. Eergisteren kreeg hij door, dat alle drop (4kg!), cadeautjes voor Christine en Mallory (die dinsdag jarig is) plus nog de twee flessen Scotch, die hij voor zichzelf had aangeschaft, niet in zijn meegebrachte koffer pasten.

Dus besloot hij de flessen Scotch in te pakken en de rest in een grote doos met FedEx op te sturen. Op de douane declaratie schreef hij "Dutch Candy", "Toys" en "Gifts" en een waarde van $250.

Vandaag krijgt Christine een email van FedEx. U.S. Customs in Newark laat hun pakketje niet door. Het wordt een heel gedoe. Er staat in plaats van $250, 250 Engelse ponden als waarde op, maar die fout wordt al gauw toegegeven en gecorrigeerd.

Toch wordt het pakketje niet doorgelaten. Christine en Chuck hebben geen idee waarom. Is het de drop? Ziet die eruit als drugs? Is het omdat het uit Nederland komt, XTC exportland bij uitstek? Dat doet me weer aan dit plaatje denken:


Na veel gesoebat en heen en weer ge-email en getelefoneer komt Christine de hele dag niet verder. Als het pakje maandag nog niet door de over-ijverige Newarkse douane wordt vrijgegeven zal Christine haar Congressman opbellen.

Het is toch te gek, dat een pakje met snoep en cadeautjes voor een 12-jarig meisje in Fairfax, Virginia zoveel stof doet opwaaien? Er zit niets illegaals in! Laten ze zich op de illegale handelaars concentreren! Onze belastingcenten aan het werk, het is het toppunt van bureaucratie.

Christine zegt, dat ze best zonder de drop kan. Maar als ze het pakketje niet krijgen, krijgt Mallory de zelf gemaakte cadeautjes van haar Nederlandse vriendinnetjes ook niet. En een van hen heeft twee dagen besteed aan het vertalen van teksten van liedjes. Dat zou toch zonde zijn? Allemaal duimen, dus, dat die koppige douane beambte zijn hand over zijn hart kan strijken en dat al het werk van twaalf jarige meisjes niet voor niets is geweest!

In ander nieuws heeft Saskia een nieuw sponsor"vriendinnetje" via PLAN. Faides is acht maanden jonger dan Saskia en woont in Zambia.

Vijf jaar geleden is Katja begonnen met het sponsoren van Mbeyu, een meisje van haar leeftijd in Kenya. Mbeyu is inmiddels getrouwd en dus krijgen we een nieuw meisje toegewezen. Het was een heel goede ervaring voor Katja om te zien, via de brieven en foto's ieder kwartaal, hoe anders het leven voor Mbeyu is, dan voor haar.

En nu zal Saskia dus dezelfde kans, om van verre een leeftijdsgenootje te helpen, krijgen. Ze heeft al meteen alle informatie aan Parker laten zien. Ze zijn onder de indruk, dat de wc van Faides' familie een gat in de grond is. "Zal Faides ook op haar vijftiende trouwen?", vraagt Saskia. Natuurlijk weten we dat niet, maar de kans zit erin. Tot dan zal onze bijdrage in haar leven hopelijk een beetje verschil in de omstandigheden maken.