Herfstachtig

Terwijl het in Nederland warm nazomer weer is, is het hier koel voor de tijd van het jaar. Vandaag haalde het kwik maar net de 22 graden. Nu het niet meer zo heel droog is, kunnen straks de bladeren hopelijk toch nog mooi kleuren. Eind augustus zag alles er zo dood en dor uit, nu is het weer vibrant groen.

Dit weer brengt me helemaal in de herfststemming. Nadat iedereen op weg is naar school en werk, doorzoek ik mijn nieuwe crockpot kookboeken en vind een heerlijk recept van varkenshaasjes met appels. Bij Safeway haal ik gauw de ingredienten en stel het maal samen voor de schoonmaaksters komen. Nu kan het de hele dag pruttelen.

De schoonmaaksters komen net als ik aanstalten maak om mijn fiets op te gaan halen. Perfekt, dus! Ik loop de anderhalve mijl naar de fietsenmaker en daar vind ik mijn fiets, die als nieuw rijdt. Wat een verschil! Vorige week had ik het gevoel door brij te rijden, zo zwaar trapte hij. Nu haal ik met gemak 25 kilometer per uur op de vlakke stukken! De Garmin staat op "Multi Sport" en houd zowel mijn loop- als fietsgegevens bij. Uiteindelijk wordt het 13 mijl, 500+ calorieen in 1 uur en 20 minuten.

Het is perfekt fietsweer en ik rijd vijf mijl naar het westen. Iedere keer zie ik weer dezelfde mensen op het pad: de vader, die achter de jogging stroller aanrent en een "Hi" mompelt; de oudere man, die met twee of drie pond gewichtjes zwaaiend, weer of geen weer met ontbloot bovenlijf loopt; de oudere man op de racefiets, die altijd in tegengestelde richting komt en me groet als een oude bekende. En zo zijn er nog meer, het geeft een vertrouwd gevoel.

En toch zijn er hele stukken, waarop ik niemand zie. Over het algemeen vind ik dit niet erg, ik zie dan meer mooie vogels en juist op die gedeeltes de herten, hoewel die zich vandaag niet laten zien.

Het enige stuk, waar ik me hoogst ongemakkelijk voel is onder de viadukten in Reston. Daar zie ik zo iemand zich verstoppen. En dan verbaast het me weer, dat ik daar juist twee oudere dames alleen zie wandelen. Vooral met het oog op de aanrandingen, die er in ons gebied de afgelopen weken zijn geweest. Misschien is het wel een vals gevoel van veiligheid, maar ik voel me op de fiets veiliger dan te voet. En toch ben ik iedere keer weer blij, als ik onder die viadukten uit ben!

Als ik terugkom is het huis weer helemaal schoon. Wat een luxe! Of het het vroege wakker worden is (vanochtend ging om kwart voor zes het licht alweer aan) of de vele pijn, waar ik de afgelopen weken last van heb, maar ik voel me grieperig van moeheid. Het gaat helemaal niet goed, lichamelijk.

Dan toch maar naar bed, al heb ik daar geen zin in. Helaas hebben de buren hun beagle weer buiten gezet en het arme dier wil naar binnen. Van slapen komt dus niets, maar even de ogen dicht helpt ook.

Laura komt vandaag voor een massage, niets te vroeg! We hebben onze vaste dag verzet naar dinsdag en dat komt me nu wel heel goed uit. Waarom mijn spieren zo enorm in de knoop zitten op het moment is me een raadsel en het wordt een van de meest pijnlijke massages, die ik me kan herinneren. Hopelijk helpt die nu ook echt en gaan de knopen wat loslaten!

Alweer zitten er tientallen vlinders op onze struiken en ik pak mijn fototoestel weer. Helaas is het bewolkt en zitten ze vrij hoog. Moeilijk om een mooie foto te maken, dus. Desondanks geniet ik van de mooie fladderaartjes, de Monarchs op weg naar Mexico en de Eastern Tiger Swallowtails, die denk ik gewoon hier blijven wonen. Sommigen hebben wel gescheurde vleugels, denkelijk dankzij de katten, ik hoop, dat die verwonde Monarchs het wel naar Mexico zullen halen!

Voor een van de fotografielijsten luidt de opdracht een pasfoto te maken, waarbij het onderwerp niet lacht (zoals tegenwoordig de richtlijn is). Saskia wil wel onderwerp zijn en het lukt haar zowaar niet te lachen! Het lijkt echt wel zo'n gevangenisfoto!


Saskia's mug shot

Verder moeten we een interessante foto maken van iets in ons huis. Ik neem mijn fototoestel op excursie, maar veel interessants vind ik niet. Maar misschien wel leuk om wat details hier te laten zien:



We hebben een aardige hoeveelheid Delfts Blauw in huis, moet ook wel, in den vreemde



Niet voor niets vind ik het Renaissance Festival zo leuk, ik spaar feetjes, draakjes en gargoyles



Onze mini-kroonluchter



Mijn schaakspel, met Sushi op de achtergrond