Mental Health Day

Hier in de VS zijn, als je werkt, over het algemeen de ziektedagen zeer miniem. Toen ik werkte had ik (in mijn eerste baan) drie ziektedagen per jaar. Gelukkig werkte ik voor een klein bedrijf en was ik een heel goede werkneemster. Dus als ik, vanwege mijn fibromyalgie, meer thuis moest blijven (toen wist ik nog niet goed, hoe ik ermee om moest gaan), lieten ze dat, zoveel mogelijk, toe. Ik werd dan niet uitbetaald, maar verloor mijn baan er ook niet door.

Zo lang als ik in dit land woon heb ik dan ook nog nooit van iemand, die thuis zat vanwege burnout of andere door het werk veroorzaakte mentale problemen, gehoord. Wat hier wel, vooral onder de gezonderen onder ons, een geaccepteerde term is: Mental Health Day. Soms ben je fysiek best in staat om te werken, maar gaat het mentaal gewoon even niet. Wat doe je dan? Je neemt een Mental Health Day. Overal wordt dit (zover mijn ervaring strekt) als legitiem excuus geaccepteerd.

Dus toen Katja gisteravond helemaal in tranen om een "Mental Health Day" kwam vragen, stemden Rick en ik meteen toe. Ze is snipverkouden, dus voelt zich ook helemaal niet lekker. Ze heeft een zware lading op zich genomen en ik zie het met bezorgde ogen toe. Zal het teveel voor haar worden? Ze wil van alles, maar een mens, en zeker een tiener, kan niet alles doen, wat zij wil.

Vanochtend laat ik Katja dus lekker uitslapen. Ik bel de school en meld haar ziek. Kai en Saskia gaan gewoon naar school. Om half negen komt onze financiele adviseur Geoff voor zijn jaarlijkse bezoek.

Hij is een ontzettend aardige man, heeft zelf drie kinderen en ik vertrouw hem 100% met onze financieen. Maar hij is ook zo lang van stof! Eigenlijk heb ik spijt van iedere vraag, die ik stel. Wat een antwoord van een minuut zou kunnen zijn, worden er tien! Oef! Blij, dat hij zo vroeg kwam! Maar we zijn weer op de hoogte, dat is het belangrijkste.

De afgelopen dagen heb ik heel wat afgesport, dus ik maak vandaag mijn rustdag. Met Katja samen loop ik in bijna drie kwartier 2,13 mijl. Garmin zegt, dat ik maar liefst 50 calorieen heb verbrand in al die tijd. Laat wel zien, hoe snel (of als slakken) we liepen! Maar ach, we zitten ook niet stil.

Het onderwerp van gesprek is natuurlijk Katja's toekomstige auto. Haar gedachten gaan over niets anders. Ik herinner me zelf ook mijn opwinding bij het kopen van mijn eerste auto (weliswaar op 22-jarige leeftijd), al was het een $600 bakje Oldsmobile, tien jaar oud met lekkende radiator. Katja droomt van cabriolets, Cooper Mini's en meer. Het is de vraag, of die in ons budget zullen passen. Maar dromen mag altijd.

Mijn plan voor vandaag is om naar Target te gaan. Ik wil zien, wat voor sportkleding ze hebben, want ik heb niet genoeg "tussen" kleding. Wel voor de winter en koudere dagen en wel voor de warme zomerdagen. Maar de ochtenden zijn op het moment koel, zo'n 13-18 graden en dan is die kleding of te warm of te koud.

Aan Katja vraag ik, waar ze graag wil lunchen, want ik heb haar een Moeder-Dochter dag beloofd. Zij bedenkt, dat Wegmans niet ver van Target is en zij is daar nog nooit geweest. Zo gezegd, zo gedaan, Katja rijdt er bekwaam via de snelweg naar toe. We delen een lekkere lunch van sushi en nemen ieder een kop soep. Die van mij is squash soep, zo lekker, dat ik spijt heb als het op is.

We doen nog wat boodschappen in deze enorme winkel en Katja vergaapt zich aan het enorme assortiment. Zij is echt wel wat gewend, maar dit overtreft natuurlijk alles. Gelukkig heeft ze geen honger meer, anders was het boodschappenwagentje vast heel wat voller geweest.

Dan rijden we, Katja aan het stuur, zo krijgt ze broodnodige praktijk, naar Barnes and Noble. Katja vindt er nieuwe boeken om te lezen, sommige van de lijst van non-fictie boeken voor Engels en anderen gewoon voor de lol.

Voor mezelf vind ik het vervolg op het boek, dat ik nu lees. Eigenlijk weet ik, dat ik weer eens moet afwijken. Sharon Kay Penmans boeken hebben gemiddeld 600+ pagina's en ik heb er nu vier achter elkaar van gelezen. Maar ze houdt mijn aandacht en dat is ongewoon, dus nog maar eens 700 pagina's meer na dit boek.

Onze volgende stop is dus Target, waar ik inderdaad een leuke sportoutfit vind van Champion (het is een capri broek met turquoise lange mouwen shirt, hij staat er niet bij op de website). Katja vindt er ook wat topjes en ik koop een leuk oranje Halloween t-shirt voor Saskia voor de gigantische prijs van $4!


Spooktacular savings bij Target, een van de vele Halloween schappen

De hele zaak is in de ban van Halloween. Je kunt werkelijk je hele huis Halloween maken! Kleedjes, baddoeken, zeephouders, serviezen, noem maar op, allemaal erg leuk, maar waar laat je ze als de feestdag weer voorbij is?

Thuis gaat Katja oppassen bij een vriendinnetje van Saskia, dus die gaat ook mee. Ik gooi de ingredienten voor onze maaltijd in de crockpot. Vandaag alweer een nieuw probeersel, ik begin er plezier in te krijgen! Zo gauw maak je telkens weer hetzelfde, nu is het iedere avond "spannend" om te zien, of het lekker wordt gevonden. Dan vind ik koken leuk.

Het recept van vanavond is varkenshaas met baby worteltjes, zuurkool, appel stukjes, ui snippers en bruine suiker (als iemand het volle recept wil, email me maar). Rick en ik vinden het heerlijk, Katja eet het wel, maar is er niet gek op en Saskia en Kai vinden het helemaal niet lekker. Het is de zuurkool, die ze niet lekker vinden. Gek genoeg ben ik ook geen zuurkool fan, maar in dit recept vind ik het wel lekker.