Miezer de miezer

Zo on-Virginiaanse september is dit weer! Bij het opstaan miezert het buiten, grauw, grijs, niet wat we van de herfst hier gewend zijn. Aan de andere kant halen we een grote droogte van augustus in, dus ik blijf hopen op toch mooie herstkleuren, when all is said and done.

Rick heeft me al de hele week gezegd niet thuis te blijven en Christine belt nog eens vanochtend, om me eraan te herinneren, dat het mijn verjaardagsweek is. Ik moet eigenlijk wel lachen, hier is het geen verjaar"dag", maar een verjaarsweek! Maar ik luister.

Het miezert en miezert en miezert buiten. Maar ik heb een fijn boek en ga gewoon boven een half uur op de elliptische machine staan. Dit is iets, dat ik niet vaak doe, dus ik hoop, dat mijn spieren het verschil merken. Het lijkt in ieder geval goed te gaan. Het halve uur is zo voorbij, want mijn boek is spannend.

Intussen doe ik ook van alles: Katja heeft de verkeerde schoenen aan naar school, dus ik rijd Saskia vanwege de regen naar school en dan door naar de high school om Katja's slippers achter te laten.

Thuis zie ik, dat Kai's tas met zijn witte football broek nog in de garage ligt. Deze is niet wit meer, door alle modder is hij donkerbruin. En Kai zal vanavond zijn eerste wedstrijd spelen, dus gooi ik het allemaal gauw in de wasmachine.

En ik stel mijn crockpot maaltijd voor vanavond samen. Gezegd moet worden, dat geen van de nieuwe recepten deze week werden afgekeurd (alleen Saskia vond sommige dingen minder lekker). Voor herhaling vatbaar, dus.

Rond 11 uur ga ik richting de Galleria at Tysons II. Deze mall is luxueuzer, dan de "gewone" Tysons Corner.

Het miezert en motregent maar door! Ik wil dus in de parkeergarage parkeren, zodat ik geen druppel op mijn net gestileerde hoofd zal voelen (bij deze mall moet je je daar zorgen om maken, iedereen is perfect gekleed en gecoiffeerd). Maar helaas, zeker tien andere aasgieren cirkelen rond als competitie voor mijn begeerde plaatsje en ik heb er de tijd niet voor over.

Dus rijd ik maar weer bovengronds en trotseer de elementen met behulp van mijn felrode parapluutje. Ook hier ben ik niet de enige, de ene na de andere elegant gekleedde dame of heer racet naar binnen.

Gauw loop ik door Neiman Marcus, een veel te dure winkel voor mijn smaak. Maar eenmaal in de mall zie ik een hele leuke combinatie bij Sisley (deze winkel is ook aanwezig in bijvoorbeeld Den Bosch, ik blijf toch Europees in mijn smaak). Ik probeer het aan en het staat heel goed! Een zwarte broek met nauwe pijpen (en eindelijk lang genoeg voor mij) en een zwarte wollen jurk, die over de broek gedragen kan worden. Een brede riem maakt het geheel af. Ik besluit het te kopen, ik weet, dat ik hier nog jaren plezier van ga hebben, zowel als combinatie, als apart.


De outfit
Dan loop ik naar Macy's en bekijk hun collectie. Ik vind een trui leuk, beige met zwart gestreept, maar ik probeer de Small aan en die zit te strak.

Het is inmiddels bijna een uur, lunchtijd, dus. Rick had me verteld over een nieuw restaurant in deze mall, Piazza di Giorgio. Hier kun je kiezen tussen pizza's, wraps, Aziatische gerechten en meer. Ik kies een groentesoep, een halve zalm wrap en wat pasta salade.

Als ik mijn eten heb, zoek ik een tafeltje en vind er een achterin het restaurant. Ik ga lekker zitten en geniet van mijn eten, onderwijl stiekem onder tafel mijn email bekijkend op mijn mobieltje. Opeens komt er een heel net gekleedde man in driedelig pak op me af.

Verbaasd kijk ik op en hij ratelt, dat hij me al de hele tijd in de mall heeft zien rondlopen (uh, geen prettige gedachte!) en als hij had geweten, dat ik alleen zou lunchen, zou hij me mee uit hebben genomen. "Werk ik hier in de buurt?", vraagt hij.

Gauw breng ik beide handen op tafel, hopelijk ziet hij de flonkerende diamant, die deel maakt van mijn trouwring. Ik zie hem naar mijn vinger kijken en een "double take" (geen Nederlandse vertaling) doen en dan wenst hij me verder een goede dag. Ik ben nog steeds sprakeloos, maar het is ook wel vleiend! Gelukkig moet ik de man, die Rick evenaart nog tegen komen. En Rick zelf vindt het, als ik het hem vertel ook een goede grap. Maar het streelt mijn 45-jarige ego toch weer even.

Na het eten ga ik terug naar Macy's. Daar probeer ik de beige met zwart gestreepte trui in medium en vind hem dan wel erg leuk. Die gaat dus mee.

Beneden koop ik wat leggings met kant aan de onderkant. Of ik ze ooit zal dragen weet ik niet, maar het is het proberen waard. Bij de schoenenafdeling wil ik graag een paar ballerina schoenen, die niet superplat zijn. Ik vind ze ook nog! Nu heb ik de perfecte outfit bij elkaar. Het mag winter worden.

Als ik de mall uitloop miezert het nog steeds, al hoor ik op het nieuws, dat de zon er aankomt.

Katja komt laat terug uit de bus en we halen haar tandartsafspraak maar net op tijd. Zij rijdt erheen en parkeert bekwaam. Niet veel later rijdt ze Saskia naar pianoles en haalt haar een half uur later weer op. Zo krijgt ze ervaring, niet uren achter elkaar, maar wel de kleine excursies.

Kai's football wedstrijd is vanavond door het weer afgelast. Jammer, want misschien had hij vanavond wel gespeeld. Aan de andere kant maakt het onze avond zoveel rustiger.

We eten de crockpot soep maaltijd met smaak:
2 rookworsten (hier heb je "lower fat", ik weet niet of dat in NL ook zo is)
1 lb bevroren boontjes
1 cup gesnipperde uitjes
1 lb aardappel blokjes (hier ook bevroren als "Hashbrowns")
8 cups kippebouillon (8 cups water met twee bouillon blokjes)
4 laurierbladeren

Kook op "low" acht tot tien uur. Geserveerd met biscuits (de Amerikaanse soort, niet de koekjes).