Reisje door Azie (culinair althans)

Wat voor ons het wonen in dit gebied onder anderen zo aantrekkelijk maakt, is de internationale sfeer, die er hangt. Niet alleen zijn vrijwel alle bevolkingsgroepen uit alle werelddelen ruim vertegenwoordigd, ze hebben ook hun supermarkten en restaurants meegenomen.

Zo even snel geteld hebben we binnen het kwartier rijden zo'n twintig verschillende internationale cuisines om uit te kiezen (en dan tel ik de Amerikaanse regionale restaurants niet mee).

Vooral de Aziatische restaurants zijn ruim vertegenwoordigd. En dan heb ik het niet alleen over Chinezen, maar over het enorme aantal Thaise, Koreaanse en Japanse restaurantjes. Alleen hier in Vienna tellen we al vier van de eerste, twee van de tweede en drie van de derde. En dan zijn we het stadje nog niet uit.

Het is best bijzonder, om drie weken uit eten te kunnen gaan, zonder zelfs dezelfde cuisine te proeven! Omdat we dit weekend voor de verandering eens helemaal geen verplichtingen hebben, besluiten Rick en ik iedere avond een van die Aziatische restaurants te gaan proberen.

Op vrijdagavond valt de keuze op Kansai, een nieuw Japans sushi restaurant. Dit is gevestigd in een klein pand midden in Vienna en is niet veel groter, dan een ruime woonkamer. Het decor is summier, maar gezellig Japans en natuurlijk overheerst de sushi bar.

Saskia is naar een "sleepover", Katja uit met vrienden en dus is Kai het enige kind, dat mee gaat. Met zo'n ruim aanbod aan restaurants met dezelfde cuisine is het altijd weer leuk om uit te vinden, hoe een nieuw restaurant zich onderscheidt van de rest. De bediening spreekt in ieder geval nauwelijks Engels en alles doet erg authenthiek Japans aan.


Ik krijg er zo weer zin in!

Kansai (genoemd naar een regio in Japan) blijkt een aantal heel lekkere gecombineerde sushi rolls te hebben. Rick en ik bestellen daar een paar van en dan gebeurt, wat ons eigenlijk nooit overkomt: we hebben veel te veel! De rolls, die we voorgeschoteld krijgen, zijn veel groter, dan bij andere restaurants en een stuk goedkoper. Ze smaken ook nog eens voortreffelijk en Kansai haalt hoge punten op onze lijst van favoriete Japanse restaurants! Voor de overgebleven sushi vragen we om een "doggy bag", zodat we ze mee naar huis kunnen nemen om morgen met de lunch op te eten.

Zaterdagochtend begint warm en vochtig. Christine komt lopen en voor het eerst sinds een week kunnen we er weer met korte mouwen op uit. In Vienna zijn, hoewel het merendeel van de bomen nog helemaal groen is, de eerste tekenen van de herfst al te zien.

De chrysanthen bloeien en sommige esdoorns (maples) zijn al aan het verkleuren. Overal liggen eikels, die door de wild rondrennende eekhoorntjes worden verzameld. Christine en ik kletsen in de anderhalf uur, dat we op weg zijn, goed bij.

Na de lunch neem ik Saskia mee naar Fair Oaks Mall. Zij heeft hard nieuwe broeken en topjes met lange mouwen nodig.

Bij Fair Oaks is een J.C. Penney, die over het algemeen leuke en zeer betaalbare kinderkleding heeft. Saskia houdt echter helemaal niet van glittertjes en borduurseltjes en werkelijk alle spijkerbroeken hebben die! We slagen er enkel met een bruin jasje en een nieuwe winterjack in Saskia's favoriete kleuren marine en groen.

Ook bij de andere goedkopere winkels, zoals Sears en The Gap vinden we geen geschikte broeken. En dus komen we toch weer bij de relatief dure Limited Too terecht.

Eigenlijk wilde Saskia hier al meteen heen, maar hun prijzen liggen een stuk hoger. Het is echter een feit, dat deze winkel zich specialiseert in mode voor de "pre-teen" leeftijd. De kleding is vlot, van goede kwaliteit en past Saskia goed. Met een buit van twee spijkerbroeken, een zwarte lange broek en een vlot broekrokje van zwarte spijkerstof met een lange grijze trui en grijze leggings loop ik niet veel later met een glunderende dochter terug naar de auto. Ze zal er weer modieus bijlopen, deze winter.

De rest van de middag genieten we van het warme nazomer weer door buiten bezig te zijn en te lezen. De temperatuur loopt tegen de dertig graden, maar liefst! Volgens mij hebben we nu ook een resident kolibri, want ik zie hem alweer voor de derde keer bij de geraniums zweven. Leuk!

Voor vanavond vervolgt onze Aziatische "reis" zich naar India. We kiezen hiervoor Bombay Bistro. Het is duidelijk een populair restaurant, want we moeten even op een tafeltje wachten.

Het decor hier is compleet Indiaas en dit restaurant is herhaalde jaren achter elkaar als "Best Bargain" restaurant uitgeroepen door de Washingtonian.

Als we eenmaal zitten (helaas niet aan een van de echte Indiaase tafeltjes met lage stoelen) hebben we al snel onze keuze gemaakt. Helaas is de bediening uiterst traag en ook hier spreekt men nauwelijks Engels. De serveerder probeert onze bestellingen te onthouden, zonder ze op te schrijven, met als gevolg, dat de helft niet op komt dagen, waaronder Saskia's maaltijd.

Maar het eten smaakt voortreffelijk. Kai doet avontuurlijk en bestelt een "vegetable samoa" als voorafje en een kip in tomatensaus gerecht als hoofdgerecht. Saskia neemt de tandoori kip van het kindermenu en merkt, dat ze dat zomaar lekker vindt! Wel fijn, dat we de kinderen ook naar dit soort (voor hen zeker) exotische restaurants mee kunnen nemen en dat ze dan iets van die cuisine ook lekker vinden.

Als we de cul de sac weer binnenrijden zien we, dat Ross zijn tuinhaard heeft aangestoken. We schuiven gezellig aan en blijven nog een paar uur nakletsen met de buren. Rick blijft langer dan ik, die lijkt wel zonder enige slaap te kunnen doen!

Midden in de nacht word ik met schrik wakker van een harde bons. Rick slaapt nog steeds in de basement en eerst denk ik, dat het in mijn droom was. Maar dan hoor ik een heel paniekerig "Mammie!!!" geroep.

Katja ligt op de grond van de badkamer en ziet er uit als een geest. Die bons was haar flauwvallen. Ze heeft last van zware menstruele krampen en dit is al de derde keer, dat ze erdoor flauwvalt. Ze voelt zich allerbelabberdst, om het zacht uit te drukken.

Nadat ik haar weer in bed heb geholpen haal ik gauw Saridon, water en warm met granen gevuld kussen (speciaal daarvoor gemaakt) op in de magnetron. Saridon is op die momenten het enige, dat snel en goed helpt, echt een paardemiddel! Ieder jaar kopen we er weer een paar doosjes van in Aruba.

Als alles weer een beetje beter gaat, installeer ik Katja in ons bed op Ricks helft en na een tijdje is de pijn voldoende weggetrokken, dat we weer in kunnen slapen. Intussen heeft ze haar vrouwzijn herhaalde malen vervloekt. Helaas heeft ze deze zware krampen van mijn moeder en mij geerfd. Hopelijk zal Saskia minder last krijgen.

Door de moeilijke nacht sta ik met moeite om kwart over negen op. Tot mijn verbazing is Rick al op, dat gebeurt niet vaak, dat ik langer uitslaap. We ontbijten samen en dan ga ik boven een gewichten routine doen uit het tijdschrift "Self". Dit is er eentje, die Reese Witherspoon ook heeft gedaan, dus ik zal er vast als een filmster door uit komen te zien!

Nadat ik al mijn spieren flink gebruikt heb stelt Rick voor om een wandeling te gaan maken. Hij wil de nieuwe MP3 speler, Zune, die Microsoft voor Kerst zal uitbrengen, uitproberen en bekritiseren.

Zelf breng ik mijn fototoestel om enkele van de herfstachtige plaatjes, die ik gisteren zag, te schieten. We lopen (rustig) zo'n drie kwartier en bespreken van alles (ja, Rick kan praten, terwijl hij naar muziek luistert, een man met vele talenten).


Dat zijn nog eens andere noten!



Druk Bij-zig



Herfsttakje



Mooi gekleurde paddestoelen



Herfstingang

Het is alweer heerlijk warm en we eten lunch op het deck. Saskia vraagt Tabatha over en samen bakken ze brownies. Rick maakt er een leerzaam moment van, door ze zelf alles te laten afmeten.

Kai en Katja hebben uren van huiswerk. Maar om drie uur gaat opeens de telefoon. Het is de manager van Michael's. Gisteren had Katja nog steeds niet gehoord of ze al dan niet was aangenomen en dus is ze het in persoon gaan vragen. Ze kwam helemaal blij terug, want ze zou volgende zondag beginnen.

Kennelijk was er een misverstand, want de manager wil weten, waar Katja blijft. Ze verontschuldigt zich en vertelt, dat ze dacht, dat ze volgende zondag zou beginnen(laten we wel wezen, wanneer had hij haar gebeld, als ze gisteren niet zelf was gaan vragen, ik houd mijn ergernis voor mezelf.). Gauw verkleedt ze zich, maar is ook wanhopig, want Michael's gaat pas om 20 uur dicht en ze heeft nog uren huiswerk te maken en ze voelt zich nog steeds naar van vannacht.

Maar als Rick aanbiedt met de manager te praten wil ze daar niets van weten. Dit is haar eerste baan en ze gaat het allemaal zelf oplossen. Goed zo, Katja!

Tot slot van onze culinaire reis landen we in Thailand. Dat zal door de militaire coup van vorige week een minder makkelijke reisbestemming worden, vrees ik, terwijl het hoog op onze verlanglijst staat. Maar we kunnen in ieder geval het lekkere eten hier overal krijgen.

De keuze valt op Busara. Dit is Ricks favoriet, want niet alleen hebben ze een super lekker menu, maar ze verkopen ook Duvel bier.

Het decor bij Busara is leuk modern en ook bij dit restaurant is de bediening volledig Thais. Ook hier vinden de kinderen iets lekkers, Kai een gegrilde kip en Saskia kip sate en gefrituurde calamari. Zoals altijd bestel ik "Naked Shrimp", een pittig gerecht met grote gamba's.

Net als we naar huis rijden, belt Katja, dat ze klaar is met werken. Ze haalt nog gauw even een sandwich en sushi bij Giant en dan gaan we allemaal huiswaarts. Een rustig weekend, maar druk genoeg, laten we achter ons.