Let them eat cake!

Alweer een prachtige nazomerse dag lacht me tegemoet bij het opstaan. Heerlijk vind ik dit weer, lekker koel 's ochtends om in te lopen of fietsen en dan warmt het flink op, zodat er nog buiten gezeten kan worden.

Met mijn gewichten loop ik gauw vier mijl in een uur en dan spring ik onder douche. Ik heb met Christine bij Barnes and Noble in Fairfax afgesproken voor een koffie (of in mijn geval een iced Chai Tea latte). Het is Mallory's verjaardag vandaag en Christine is druk bezig cadeautjes te vergaren.

Als we onze drankjes op hebben gaan we naar Toys R Us. Christine vindt daar, na enig zoeken, het tv-spelletje, dat ze voor Mallory zocht. Ik neem de gelegenheid waar om alvast een verjaarscadeautje voor mijn nichtje uit te zoeken.

Natalya wordt eind volgende maand alweer twee en Saskia en ik gaan naar Massachusetts om dat mee te vieren. Mijn keuze valt op een schattige babypop, die allerlei geluidjes maakt als je in de handjes en voetjes knijpt.

Op de terugweg luister ik naar alle commotie rond de Virginiaanse senator Allen, die, volgens vroegere college "buddies" een racist is. Hij schijnt het "N" woord regelmatig gebruikt te hebben, als hij het over Afrikaanse Amerikanen had. Ook schijnt hij, tijdens een jachtpartij, gevraagd te hebben of er ook zwarten in de buurt woonden. Bij die mensen, zo zeggen de boze tongen, heeft hij toen een afgehakte hertenkop in de brievenbus gedaan.

Als dit allemaal waar is, is dat schokkend, vind ik, vooral het laatste. Hij heeft laatst ook beledigend over de Indianen gesproken en ontkend, dat hij Joods bloed heeft, terwijl hij dat wel blijkt te hebben (wat daar het belang van is ontgaat mij compleet).

Intussen wordt zijn tegenstander in de verkiezingen van 7 november, Jim Webb, steeds populairder bij de militair gezinde Virginians. Ik denk, dat George Allen het heel moeilijk gaat hebben over iets meer dan een maand. Tijd voor een Democraat in (tenminste een) van de Virginiaanse Senaatszetels!

Laura komt voor een massage en daarna begin ik aan het dessert voor vanavond. Petra heeft me haar recept voor appel-walnoten cake gestuurd. Eigenlijk bak ik nooit, dus ik hoop, dat het gaat lukken. Het ziet er in ieder geval lekker uit, als het uit de oven komt. Ik stuur Petra een foto via email en ook zij keurt het goed.


Bij de Safeway haal ik gauw nog wat caramel saus voor over de cake en dan is alles klaar voor een gezellig avondje bij Martine. Karin komt me ophalen en Katja, Lilian en Marie Jose zijn er ook al. We hebben weer heel wat af te kletsen en het eten smaakt voortreffelijk. We krijgen kiprolletjes met prosciutto en pesto, broccoli salade, witlof salade, pasta en natuurlijk de cake toe, die enkel wat vochtig in het midden is, maar erg lekker smaakt. Bedankt, Petra, ik ga hem zeker nog eens bakken!